Επειδή υπάρχουν ακόμη ανόητοι που τρώνε ότι τους ταΐζουν αμάσητο και εξακολουθούν να πιστεύουν ότι η χώρα έχει βγει από τα Μνημόνια καλό θα είναι να ρίξουν μια ματιά στην επικαιρότητα και στους όρους με τους οποίους θα μπουν στη χώρα τα πολυδιαφημισμένα 32 δισεκατομμύρια ευρώ.
Η χώρα θα είναι σε καθεστώς Επιτροπείας μέχρι το 2060. Αυτό κάποια στιγμή θα πρέπει να γίνει κατανοητό. Πιθανόν να γίνει κατανοητό από όλους την ίδια ακριβώς στιγμή που οι πολιτικοί μας θα σταματήσουν να ψεύδονται ασύστολα για το συγκεκριμένο θέμα.
Όσον αφορά τα περίπου 32 δισεκατομμύρια ευρώ, αυτά θα έλθουν υπό συγκεκριμένους όρους και σε δυο βασικές μορφές: 22,5 δισ. ευρώ ως επιχορηγήσεις και ακόμη 9,4 δισ. ευρώ ως δάνεια.
Σκοπός του μεγάλου αυτού πακέτου (το οποίο μαζί με το ΕΣΠΑ φτάνει κοντά στα 50 δισεκατομμύρια ευρώ σε βάθος διετίας/τριετίας) είναι η αναζωογόνηση της αγοράς και η ελαχιστοποίηση των κινδύνων που έφερε στον τομέα της εργασίας η κορωνο-κρίση μέσα από μια σειρά προγραμμάτων που θα καταρτιστούν με τη βοήθεια εξειδικευμένης Επιτροπής.
Το μεγάλο ζητούμενο για την Ελλάδα;; Άσχετα με όσα λένε για λόγους εντυπωσιασμού και επικοινωνιακής πολιτικής τόσο η Κυβέρνηση όσο και τα κόμματα της αντιπολίτευσης, το ζητούμενο είναι να μη χαθεί μια ακόμη ευκαιρία.
Το ζητούμενο όταν πάρουμε όλα αυτά τα χρήματα – ας αφήσουμε προς στιγμή έξω απ’ τη συζήτηση τους όρους με τους οποίους θα τα πάρουμε – είναι να χρησιμοποιηθούν σωστά.
Είναι μια ευκαιρία, από αυτές που δε δίνονται εύκολα! Και δεν πρέπει να χαθεί και αυτή μέσα στον κυκεώνα του βολέματος των ημετέρων, της ενίσχυσης των γνωστών «εθνικών εργολάβων» (που το έχουν ρίξει τελευταία στην… οικολογία και στις νέες μορφές παραγωγής ενέργειας). Δεν θα πρέπει να χαθούν στο πλαίσιο πολυδιαφημισμένων προγραμμάτων τύπου «Σκόιλ ελικικού» ή να ξαναδούμε τα απίστευτα vouchers ή να γίνουμε χώρα επιδομάτων/βοηθημάτων που στην πραγματικότητα είναι ασπιρίνες για τον καρκίνο…
Άλλωστε πρέπει να έχουμε και κάτι άλλο στο νου μας: πρέπει να στήσουμε επιτέλους μια Οικονομία που θα είναι όσο το δυνατόν πιο αυτάρκης γίνεται, επειδή η γειτονιά μας δεν είναι παρθεναγωγείο και έχουμε γείτονες που έχουν σαφείς και ξεκάθαρους στόχους, που μπορεί να μας οδηγήσουν σε κακές εξελίξεις…