Στις χώρες της Ευρώπης τα μέτρα περιορισμού της κυκλοφορίας που είχαν επιβληθεί λόγω του κορωνοϊού SARS-CoV-2 σταδιακά καταργούνται και οι κάτοικοι στις μεγάλες ή πιο μικρές πόλεις ξαναβγαίνουν στους δρόμους (για να πάνε στις εργασίες τους, για να πάνε για ψώνια όπου έχουν ανοίξει τα καταστήματα, για μια βόλτα).
Οι Αρχές στις χώρες αυτές επαναφέρουν σταδιακά και τα Μέσα Μαζικής Μεταφοράς, όμως δεν είναι λίγοι αυτοί που για την ώρα δείχνουν πως θέλουν να τα αποφύγουν (αφού τα δρομολόγια δεν είναι ακόμη πυκνά, οι μάσκες είναι υποχρεωτικές μέσα σε αυτά, οι ίδιοι είναι επιφυλακτικοί για το ποιος θα κάθεται δίπλα του κλπ κλπ). Όσον δε αφορά τα ΙΧ, σε αρκετές χώρες επιτρέπεται η επιβίβαση συγκεκριμένου αριθμού ατόμων.
Απ’ την άλλη, υπάρχουν Κυβερνήσεις που προωθούν τη χρήση μέσων που δεν είναι τα “κλασσικά”, δηλαδή λεωφορεία – μετρό – τραμ. Σκοπός είναι να κρατηθούν οι αποστάσεις μεταξύ όσων μετακινούνται, ειδικά στις μεγάλες πόλεις.
Τι προτιμούν πολλοί (με αυξανόμενη τάση)
Έτσι σε πόλεις όπως το Παρίσι ή η Ρώμη η χρήση του ποδηλάτου αναδεικνύεται σε έναν ιδιότυπο “μονόδρομο”: πάρα πολλοί κάτοικοί τους έχουν στραφεί στο ποδήλατο, το οποίο συνδυάζει οικολογική μετακίνηση και άσκηση.
Αυτό έχει αναγκάσει τις τοπικές δημοτικές αρχές να προχωρήσουν σε χάραξη νέων ποδηλατοδρόμων μήκους δεκάδων χιλιομέτρων ώστε να εξυπηρετηθούν όσο το δυνατόν περισσότερες περιοχές αλλά και όσο το δυνατόν περισσότεροι ποδηλάτες.
Και κάτι σημαντικό (που εδώ δεν πρόκειται να το δούμε ούτε με τηλεσκόπιο), που γίνεται στο πλαίσιο δράσεων που τις ονομάζουν “εναλλακτική κινητικότητα”: σε κάποιες χώρες είτε το σκέφτονται είτε ήδη έχουν προχωρήσει στην επιδότηση των καταναλωτών με voucher για την αγορά ή για την επισκευή ποδηλάτων…
