Την πρότασή τους προς τους υπόλοιπους της ΕΕ για ένα κοινό ταμείο Ανάκαμψης ώστε να αντιμετωπιστεί η οικονομική κρίση που οφείλεται στη λεγόμενη “κρίση του κορωνοϊού”, ύψους 500 δισεκατομμυρίων ευρώ, γνωστοποίησαν οι Μακρόν (Γαλλία) και Μέρκελ (Γερμανία) τη Δευτέρα 18 Μαΐου.
Το “σύστημα των Βρυξελλών” χαιρετίζει την προσπάθεια η οποία είναι όντως αξιόλογη και μοναδική στο είδος της, δια των διαφόρων προέδρων (του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου, του Ευρωκοινοβουλίου, της Ευρωπαϊκής Επιτροπής κλπ κλπ).
Πως θα “στηθεί” αυτό το κοινό Ταμείο Ανάκαμψης (recovery fund)
Το ενδιαφέρον στην υπόθεση είναι το που θα βρεθούν τα λεφτά, πως θα βρεθούν τα 500 δισεκατομμύρια ευρώ με τα οποία θα κινηθεί το Ταμείο Ανάκαμψης.
Αν τελεσφορήσει η γαλλο-γερμανική πρόταση, τα λεφτά θα βρεθούν από δανεισμό της ΕΕ ως σύνολο – ως μια οντότητα. Η Ευρωπαϊκή Ένωση θα βγει για να δανειστεί χρήματα από τις χρηματοοικονομικές αγορές ως σύνολο – και αυτό είναι ένα τεράστιο βήμα, μοναδικό μέχρι στιγμής για τα δεδομένα της ΕΕ.
Πως θα δοθούν τα χρήματα στις χώρες
Τα λεφτά στις χώρες θα δοθούν ανάλογα με τους υπολογισμούς που έχουν γίνει σχετικά με το ύψος της ζημίας που έχει πάθει (ή που θα πάθει μεσοπρόθεσμα) η Οικονομία κάθε χώρας.
Σε απλά ελληνικά, άλλο ποσό – αναλογικά – θα πάρει η Ιταλία, άλλο η Ισπανία, άλλο η Ελλάδα (αναλογικά, ξαναλέμε).
Αλλά αυτό το βλέπουμε στην πορεία.
Οι έως τώρα πληροφορίες αναφέρουν ότι τα χρήματα που θα πάρουν οι χώρες θα τα πάρουν ως επιχορήγηση και όχι ως δάνειο. Και αυτό είναι σημαντικό, αν βγουν αληθινά όσα ακούγονται. Επειδή σε πρώτη ανάγνωση φαίνεται πως γίνεται προσπάθεια να αποφευχθούν μνημόνια και απεχθείς όροι. Σε μια προσπάθεια να μη διαλυθεί το μαγαζί που το λένε “Ευρωπαϊκή Ένωση”, γιατί προς τα εκεί πάει η δουλειά αν συνεχιστεί η στάση συγκεκριμένων χωρών.
Οι αντιδράσεις των χωρών
Για την ώρα, ως πρώτη αντίδραση, όσοι μίλησαν βλέπουν θετικά την όλη προσπάθεια.
Το πρόβλημα είναι πως θα πάρουν την πρόταση Μακρόν – Μέρκελ οι χώρες που αντιδρούσαν σε οτιδήποτε εκτός από δάνεια. Αν και αυτές οι χώρες ήταν οι αυλικοί της Γερμανίας (κυρίως), οπότε όλοι περιμένουν να “ακούσουν” τη Δωροθέα αν τους πει να υπερψηφίσουν την πρόταση.
Φυσικά πρέπει να αναμένουμε και τις αντιδράσεις των χωρών που ήθελαν π.χ. το κορωνο-ομόλογο, όπως η Ιταλία.
Τι περιμένουμε στο εξής:
Βασικά περιμένουμε τρία πράγματα:
– τις λεπτομέρειες του σχεδίου. Οι Γερμανοί δεν δίνουν τίποτε αν πρώτα δεν πάρουν κάτι. Τι θα πάρουν σε βάθος χρόνου;; Άγνωστο! Θα πάρουν “επενδύσεις” εταιριών τους σε χώρες που χτυπήθηκαν σοβαρά από την κορωνοκρίση;; Θα πάρουν κάτι στο θέμα του μεταναστευτικού/προσφυγικού;; Θα πάρουν κάτι άλλο;; Ουδείς γνωρίζει.
– την αντίδραση αυτών που δεν ήθελαν χρηματοδότηση, κορωνο-ομόλογα κλπ αλλά ήθελαν Μνημόνια. Γιατί ένα τέτοιο σχέδιο απαιτεί ομοφωνία, δεν μπορεί να υπάρχουν κάποιοι που θα λένε όχι γιατί το σχέδιο λέει ότι η ΕΕ θα προσφύγει ΩΣ ΣΥΝΟΛΟ στις διεθνείς χρηματαγορές.
– τα ποσά που κάθε χώρα θα πάρει και τις δικλείδες ασφαλείας που θα τεθούν ώστε τα λεφτά να πάνε εκεί που πρέπει, με τους τρόπους που πρέπει (χωρίς εμπόδια τεχνική φύσης στη χρηματοδότηση αυτών που πραγματικά τα έχουν ανάγκη σε κάθε χώρα, χωρίς σπατάλη του χρήματος με σχέδια τύπου “τηλεκαταρτίσεων”, “Σκοιλ Ελικικού” και “Μέτζη του νέουκτη”).