Από την πρώτη στιγμή μέχρι το τέλος της περιπέτειας αυτής με τον κορωνοϊό (και με τις απαγορεύσεις για τις άσκοπες μετακινήσεις) κανείς νοήμων άνθρωπος δεν αμφισβητεί πως τα μέτρα έχουν ληφθεί με σκοπό την προστασία όλων μας. Άλλωστε η σύγκριση με τα στοιχεία άλλων χωρών για τη διασπορά του κορωνοϊού δείχνουν πως τα εν Ελλάδι μέτρα είναι αποτελεσματικά.
Όμως, παρότι έχει περάσει πάνω από μήνας από τη μέρα που τα μέτρα επιβλήθηκαν και οι αρμόδιοι έχουν δει σχεδόν τα πάντα (περιπτώσεις, εξαιρέσεις, πονηριές, αβλεψίες των μετακινούμενων κλπ), όλη η ιστορία αρχίζει να φτάνει στα πρόθυρα της αυθαιρεσίας λόγω των ασαφειών που υπάρχουν. Ακόμη και τώρα, ένα μήνα μετά, ο τρόπος επαλήθευσης της παραβίασης της απαγόρευσης μετακίνησης δεν είναι και τόσο ξεκάθαρος όσο θα έπρεπε.
Και εξηγούμεθα:
με ποιον ακριβώς τρόπο και βάσει ποιου ακριβώς πρωτοκόλλου γίνεται ο έλεγχος για το περιβόητο “Β4”;;
Τι είναι το “Β4”;
Γράφει το έντυπο: “Κίνηση για παροχή βοήθειας σε ανθρώπους που βρίσκονται σε ανάγκη”.
Και τώρα τίθεται το ερώτημα:
– ποιος θα κρίνει και επί τη βάσει ποιου πρωτοκόλλου ότι όντως ένας άνθρωπος βγήκε στο δρόμο και πάει να βοηθήσει
- έναν ανήμπορο και μεγάλο σε ηλικία γονέα που μένει παραδίπλα ή στο χωριό στο δίπλα νομό,
- έναν άρρωστο και μοναχικό συγγενή,
- έναν φίλο που έτυχε να πάθει κάτι και δεν μπορεί να πάει ο ίδιος στην τράπεζα ή στο φαρμακείο;;;
Γιατί κάτι γραπτό, κάτι που να μοιάζει με οδηγίες (π.χ. τι χαρτιά θα πρέπει να κουβαλάμε μαζί μας) ή που θα δίνει κατευθύνσεις στο όργανο ελέγχου (π.χ. τι χαρτιά θα πρέπει να ζητάει), δεν υπάρχει. Αυτό είναι γνωστό.
Μια επίσκεψη στην τράπεζα, στο φαρμακείο, στο σούπερ μάρκετ ή οτιδήποτε άλλο μπορεί εύκολα να αποδειχθεί. Με μια απόδειξη ταμειακής, με έλεγχο της κίνησης της κάρτας που πληρώθηκε η συναλλαγή κλπ.
Το όλο πράγμα, έτσι όπως είναι θολό και με τα 150άρια που έγιναν 300άρια (μέχρι τη δεύτερη μέρα του Πάσχα), αρχίζει να θυμίζει πιο πολύ εισπρακτικό μέτρο παρά προσπάθεια ανάσχεσης των άσκοπων μετακινήσεων και της διασποράς του κορωνοϊού.
Και κάτι ακόμη, το οποίο πιθανόν να διαφεύγει της αντίληψής μου: έχει ανακοινωθεί κάποιο γραφείο ή υπηρεσία στην οποία μπορεί να απευθυνθεί όποιος πολίτης έχει ενστάσεις για το πρόστιμο που του επιβλήθηκε; Κάποια επίσημη εξειδικευμένη διαδικασία υπάρχει;; Γιατί τα πρόστιμα είναι μεγάλα…
Και κάτι για το τέλος, μια που τα κανάλια μας έχουν βομβαρδίσει με τους… ελέγχους για πασχαλιάτικα γλέντια σε πυλωτές, αυλές, ταράτσες κλπ: το να στήσει κάποιος ένα πασχαλιάτικο γλέντι με 15, 55 ή 1055 άτομα καλεσμένους είναι δείγμα ανευθυνότητας και ηλιθιότητας και τίποτε παραπάνω!
Όμως, ο ιδιωτικός χώρος είναι ΙΔΙΩΤΙΚΟΣ. Ευτυχώς ακόμη δεν έχει έλθει η ώρα να ανασταλούν συγκεκριμένα άρθρα του Συντάγματος, τα οποία κατοχυρώνουν πέντε-δέκα βασικά πράγματα και στην ουσία κατοχυρώνουν την ίδια τη Δημοκρατία.
Ας κοιτάξουν λοιπόν οι αρμόδιοι να ελέγχουν αποτελεσματικά τις μετακινήσεις – βάσει ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΩΝ ΟΔΗΓΙΩΝ προς τους πολίτες και ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΩΝ ΠΡΩΤΟΚΟΛΛΩΝ που θα ακολουθούν τα όργανα που ελέγχουν – κι ας αφήσουν τα μεγάλα λόγια, τις αυξήσεις στα πρόστιμα και το ύφος χιλίων καρδιναλίων.