Μας δουλεύουν με το θέμα των επιπλέον χρεώσεων που θέλουν να επιβάλουν οι τράπεζες. Και δεν μας δουλεύουν μόνο οι τράπεζες, αλλά μας δουλεύουν ορισμένα από τα ΜΜΕ, κάποιοι δημοσιογράφοι που ασχολούνται με το οικονομικό ρεπορτάζ κλπ κλπ. Και όχι μόνοι οι παραπάνω.
Οι νέες χρεώσεις είναι προ των πυλών και έχουν να κάνουν με επανεκδόσεις καρτών, με έκδοση νέου PIN, με τις ερωτήσεις υπολοίπου ή αναλήψεις από ATM ή ακόμη και για χρήση web banking.
Οι τράπεζες στην ουσία τι λένε;; Ότι θέλουν να μετακυλήσουν στους πελάτες τους το κόστος που θα έχουν για τον ψηφιακό τους μετασχηματισμό!
Οι πολυαγαπημένες μας τράπεζες δεν έχουν αντιληφθεί κάτι πολύ σημαντικό: ότι είναι εν ζωή και αναπνέουν χάρη στα χρήματα που έχουν λάβει (και μάλιστα όχι μια φορά!!!) από τους φορολογούμενους και πελάτες τους, αλλιώς θα είχαν καταρρεύσει σα χάρτινοι πύργοι. Ζουν απλά και μόνο επειδή ο κόσμος από το 2010/2011 και έπειτα έχει φορτωθεί τα δικά τους χρέη.
Οι τραπεζίτες – παρά τα όσα λάθη έχουν κάνει με τις πολιτικές που εφάρμοσαν (δίνοντας επισφαλή δάνεια ή πιστώσεις σε όποιον μιλάει ελληνικά) και οδήγησαν στο χείλος του γκρεμού τα μαγαζιά τους – σήμερα είναι στον αφρό, ισότιμοι συνομιλητές που θέτουν και… όρους στο Κράτος. Και μιλάνε και κουνάνε το δάχτυλο σε κόμματα και πολιτικούς, οι οποίοι πολλές φορές φρόντισαν να ψηφίσουν νόμους που απαλλάσσουν τους τραπεζίτες από τις ευθύνες τους για παλιά ή νέα αναμενόμενα λάθη τους…
Κατά τα άλλα, τα ΜΜΕ (που είναι σε σφιχταγκαλιασμένα με τις Τράπεζες) μας αναφέρουν απλά τι θα συμβεί, προσπαθώντας να μας πείσουν ότι όλα είναι καλά καμωμένα και πως αυτά που θέλουν να μας χρεώσουν οι Τράπεζες ισχύουν σε όλο τον κόσμο.
Έλα όμως που δεν ισχύουν!! Ή που δεν ισχύουν έτσι ακριβώς όπως θέλουν να τα κάνουν να ισχύσουν στην Ελλάδα!
Σε πολλές χώρες (σε αυτές που το Κράτος δουλεύει πραγματικά και δεν δουλεύει στα ίσα τους πολίτες), τα προηγούμενα χρόνια έκλεισαν τράπεζες! Και όσες έμειναν σε λειτουργία και ήταν προβληματικές, μπήκαν κάτω από το μικροσκόπιο και τον έλεγχό τους έχει το Κράτος που τις έσωσε. Και τα διευθυντικά τους στελέχη πήγαν στα Δικαστήρια και τώρα βλέπουν τον κόσμο ριγέ!
Και κυρίως, στον υπόλοιπο κόσμο οι τράπεζες δε σώθηκαν με λεφτά του κόσμου, από τον οποίο στη συνέχεια ζητάνε και τα ρέστα και προσπαθούν να τον χρεώσουν με διάφορες απίθανες δικαιολογίες.
Ίσως το μόνο που θα ταίριαζε να πει κάποιος σαν μια πρώτη αντίδραση και κριτική σε όσα γίνονται, απευθυνόμενος σε τραπεζίτες, πολιτικούς και σε όλο αυτό το σύμπλεγμα που έχει δημιουργηθεί από το 2010/2011 και μετά, είναι ένα κομμάτι από τον Καβάφη: Χωρὶς περίσκεψιν, χωρὶς λύπην, χωρὶς αἰδὼ…