Τα αποτελέσματα της άστατης και παράλογης πολιτικής του προέδρου τους τρέχουν τώρα να… προλάβουν οι Αμερικάνοι μέσα στην επόμενη εβδομάδα, αν το ρώσικο σχέδιο για συνάντηση μεταξύ του Άσαντ και του Ερντογάν τελεσφορήσει.
Οι Ρώσοι, που έχουν μια σταθερή παρουσία στη Συρία εδώ και δεκαετίες αλλά και μια λυκοφιλία (που βασίζεται σε στενές εμπορικές σχέσεις αξίας δισεκατομμυρίων δολαρίων) με τον Ερντογάν τα τελευταία χρόνια, ετοιμάζονται να “στήσουν” μια τριμερή στην οποία θα συμμετέχουν Ρωσία, Συρία και Τουρκία στη Μόσχα.
Σκοπός αυτής της τριμερούς δεν θα είναι άλλος από την “επίλυση” των προβλημάτων που δημιούργησε η νέα τουρκική εισβολή στη Συρία.
Αν τελικά επιβεβαιωθεί η συνάντηση αυτή, τότε είναι σίγουρο ότι οι Τούρκοι θα τρέξουν για να “προλάβουν” και να “κατοχυρώσουν” όσο περισσότερες θέσεις μπορούν μέσα στη Συρία, ο Άσαντ θα προσπαθήσει επίσης να κάνει το ίδιο ακριβώς μέσα στις κουρδικές περιοχές ενώ οι ίδιοι οι Ρώσοι θα έχουν το πάνω χέρι στην όλη ιστορία, όντας οι μόνοι που έχουν την οποιαδήποτε σχέση με όλους.
Οι Αμερικανοί, σύμφωνα με τα έως τώρα στοιχεία, θα μείνουν εκτός νυμφώνος, αφού δεν τα έχουν καλά ούτε με τους μεν ούτε με τους δε, έχουν εγκαταλείψει και πολλές από τις θέσεις τους στην περιοχή και το μόνο που κυριολεκτικά τους απομένει είναι να αρχίσουν τις οικονομικές κυρώσεις στην Τουρκία (και να επιστρέψουν – αν δεν είναι ήδη αργά – μέσα από “θεαματικές” ενέργειες στους Κούρδους, που τους εγκατέλειψε ο Τράμπ μέσα σε 5 λεπτά την προηγούμενη εβδομάδα).
Στο πλαίσιο αυτό άλλωστε κινείται και η επίσκεψη του αντιπροέδρου τους και του υπουργού τους των Εξωτερικών στην Τουρκία, ώστε να… υπενθυμίσουν στον Τούρκο πρόεδρο ορισμένα πράγματα και να “διορθώσουν” όσο γίνεται την αλλοπρόσαλλη στάση του Τράμπ.
Όσο για την Ευρώπη;; Ποια είναι αυτή;;; Αυτή δεν την ξέρει κανείς! Εξαφανισμένη ήταν και είναι, αφού ο καθένας από τους 28 έχει τη δική του θέση (και τρέχει πανικόβλητος να διατυπώσει, είτε με δηλώσεις είτε με επισκέψεις όπως των Γερμανών στην Τουρκία). Την ίδια στιγμή καταγράφονται κάτι σπασμωδικές κινήσεις με εμπάργκο όπλων ενώ καταγράφεται επίσης η έλλειψη στρατιωτικής ισχύος που θα μπορούσε να επιβάλει τη θέληση του (σαθρού) ευρωπαϊκού οικοδομήματος…