Μεγάλος ντόρος για το αυτονόητο έχει γίνει τις τελευταίες ημέρες – και αναφέρομαι στο 112, στη γραμμή έκτακτης ανάγκης (που έχει διπλή λειτουργία: την καλούμε εμείς για τα δικά μας έκτακτα και μας ειδοποιεί αυτή για έκτακτα που μας επηρεάζουν όλους).
Κάνουν λες και ανακάλυψαν τον τροχό ή λες και το πρώτο διαστημόπλοιο που κατέβηκε στο Άρη με κόσμο ήταν δικό μας, ελληνικό!
Πρόκειται για ένα σύστημα που σχεδόν στο σύνολο των χωρών της υπόλοιπης ΕΕ λειτουργεί από χρόνια. Εμείς εδώ το αυτονόητο το έχουμε κάνει είδηση, και μάλιστα τεραστίων διαστάσεων.
Και το έχουμε κάνει είδηση απλά και μόνο επειδή τόσα χρόνια ΔΕΝ κάναμε τίποτε για αυτό.
Όπως δεν κάναμε τόσα χρόνια για το Κτηματολόγιο (ας θυμηθούμε λίγο τις αμέτρητες παρατάσεις που έχει πάρει από την ΕΕ…), όπως δεν κάναμε για την ηλεκτροκίνηση των τρένων (κάποιες χώρες είχαν 100% ηλεκτροκίνητο δίκτυο από τα μέσα της δεκαετίας του 1980…), όπως δεν κάνουμε για την ηλεκτρονική διακυβέρνηση (κάποιος Εσθονός μπορεί να δημιουργήσει και να λειτουργήσει μια επιχείρηση μέσα σε ένα μισάωρο ή να κάνει μια απλή φορολογική δήλωση μέχρι να πιει δυο γουλιές καφέ…).
Εμείς εδώ ακόμη κάνουμε φιέστες και ρεπορτάζ για τα αυτονόητα. Και μετά περιμένουμε να πάμε μπροστά, περιμένουμε να μας έρθουν επενδυτές (που θα είναι πραγματικοί επενδυτές και όχι αγοραστές του δημόσιου και του ιδιωτικού πλούτου που εκποιείται εις το όνομα της “κρίσης”), περιμένουμε να επανεκκινηθεί η Οικονομία.
Επιβάλλεται να αλλάξουμε ταχύτητες και νοοτροπίες. Αλλιώς έτσι δεν πάμε ούτε μέχρι το απέναντι πεζοδρόμιο…