Στη δήλωσή του στην Παναγία Σουμελά στο Βέρμιο, όπου παρευρέθηκε τον Δεκαπενταύγουστο για τον εορτασμό της Κοιμήσεως της Θεοτόκου, ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας Π. Παυλόπουλος ανέφερε τα ακόλουθα:
“Γιορτάζουμε σήμερα την Κοίμηση της Θεοτόκου, το Πάσχα του καλοκαιριού. Εδώ, στο Βέρμιο, στον Ιερό Χώρο της Παναγίας Σουμελά, αυτή η Μεγάλη Γιορτή αποκτά και έναν ιδιαίτερο, λαμπρό, Εθνικό συμβολισμό: Η Κοίμηση της Θεοτόκου είναι και Ημέρα Μνήμης για τον Πόντο και τον Ποντιακό Ελληνισμό.
Διότι όπως έχει λεχθεί, το 1930, από τον τότε Υπουργό του Ελευθερίου Βενιζέλου Λεωνίδα Ιασωνίδη, μαζί με την Ιερή Εικόνα της Παναγίας Σουμελά ήλθε στην Ελλάδα και ο Πόντος.
Επιπλέον εδώ, στην Παναγία Σουμελά του Βερμίου, το Έθνος των Ελλήνων, απανταχού της γης, εκπληρώνοντας στοιχειώδες χρέος απέναντι στην Ιστορία μας και εκδηλώνοντας τον διαχρονικό σεβασμό του στο ν. 2193/1994, τιμά και την Ιερή Μνήμη των τραγικών θυμάτων της Γενοκτονίας του Ελληνισμού του Πόντου. Τούτο το Μνημόσυνο αποκτά φέτος ακόμη μεγαλύτερες ιστορικές διαστάσεις, δοθέντος ότι συμπίπτει με την συμπλήρωση 100 ετών από την διάπραξη αυτού του στυγερού εγκλήματος, το οποίο, υπό τις συνθήκες βαρβαρότητας που το σημαδεύουν ανεξίτηλα, φέρει όλα τα στοιχεία του εγκλήματος κατά της Ανθρωπότητας.
Υπό τα δεδομένα αυτά εμείς, οι Έλληνες, αποδεικνύοντας εμπράκτως ότι κατανοούμε, στο ακέραιο, την σημασία αυτής της Επετείου, οφείλουμε να αγωνισθούμε, αποφασισμένοι και υπό όρους αρραγούς ενότητας, ιδίως για την επίτευξη των εξής στόχων:
Α. Πρώτον, για ν’ αναγνωρισθεί διεθνώς η Γενοκτονία του Ελληνισμού του Πόντου, ως στίγμα βαρβαρότητας που θα μείνει χαραγμένο για πάντα στην ανθρώπινη μνήμη.
Β. Και, δεύτερον, για ν’ αναγκασθούν οι θύτες να εκφράσουν, τουλάχιστον, μιάν ειλικρινή αναδρομική συγγνώμη, αποκηρύσσοντας έτσι την ως τώρα ανίερη τακτική της αδίστακτης παραχάραξης των, κατά γενική ομολογία, αμάχητων ιστορικών τεκμηρίων.
Διαμηνύουμε δε εμείς, οι Έλληνες, προς κάθε κατεύθυνση, πως την κατά τ’ ανωτέρω αποστολή μας δικαιολογεί, στο ακέραιο, και το γεγονός ότι μόνον έτσι η Ιερή Μνήμη των τραγικών θυμάτων της Γενοκτονίας του Ελληνισμού του Πόντου μπορεί να διδάσκει, ιδίως μάλιστα υπό τις σημερινές εξαιρετικά κρίσιμες περιστάσεις, το γιατί οφείλουμε και μπορούμε ν’ αποτρέψουμε, στο διηνεκές, πράξεις αυτής της ωμότητας και βαρβαρότητας, οι οποίες θίγουν τον ίδιο τον πυρήνα της αξίας του Ανθρώπου και υπονομεύουν, ευθέως και απροκαλύπτως, την πορεία της Ανθρωπότητας.
Αιωνία η Μνήμη των τραγικών θυμάτων της Γενοκτονίας του Ελληνισμού του Πόντου. Και η Υπεραγία Θεοτόκος να φωτίζει πάντα την πορεία του Λαού μας και του Έθνους μας.