Τα τελευταία δέκα χρόνια η Ελλάδα βιώνει μία από τις δυσκολότερες περιόδους οικονομικής ύφεσης και αναπτυξιακής στασιμότητας, με πολλές αρνητικές επιπτώσεις σε όλες τις εκφάνσεις της καθημερινής ζωής των Ελλήνων πολιτών.
Οι αγωνίες της καθημερινότητας και η αβεβαιότητα για ένα βιώσιμο μέλλον, ακόμη και για την εξασφάλιση των βασικών αγαθών, απασχολούν σχεδόν αποκλειστικά τον νεοέλληνα του σήμερα, παραβλέποντας τις περισσότερες φορές τα προβλήματα που σχετίζονται με το περιβάλλον και την ενεργειακή πολιτική.
Μήπως όμως μια στοχευμένη ενεργειακή πολιτική θα μπορούσε να αποτελέσει εφαλτήριο για μετάβαση σε μια βελτιωμένη καθημερινότητα των συμπολιτών μας υπό όρους οικονομίας, προστασίας περιβάλλοντος, δημόσιας υγείας αλλά και αναπτυξιακών επενδύσεων;
Στις μέρες μας, 1 στις 3 οικογένειες δεν απολαμβάνουν ικανοποιητική θέρμανση στα σπίτια τους και 4 στις 10 δηλώνουν ότι δυσκολεύονται να πληρώσουν τους λογαριασμούς ηλεκτρικής ενέργειας. Αν και αρκετοί συμπολίτες μας έχουν ενταχθεί στις ρυθμίσεις του Κοινωνικού Οικιακού Τιμολογίου, οι μισοί σχεδόν από αυτούς εξακολουθούν να αδυνατούν να πληρώσουν τους λογαριασμούς της ΔΕΗ, παρά την ευνοϊκή ρύθμιση, δηλαδή την επιδότηση κιλοβατώρας. Πολλοί από αυτούς, ειδικά στη Βόρεια Ελλάδα, χρησιμοποιούν κατά κύριο λόγο την καύση ξύλου και παράγωγων του για να καλύψουν τις ανάγκες θέρμανσης τους, με αποτέλεσμα να επιβαρύνεται ακόμη περισσότερο το περιβάλλον και να δημιουργούνται ακόμη και προβλήματα υγείας από τη λεγόμενη αιθαλομίχλη που παρουσιάζεται στα μεγάλα αστικά κέντρα. Είναι ξεκάθαρο λοιπόν ότι σχεδόν όλοι μας έχουμε επηρεαστεί σε μεγάλο ή μικρότερο βαθμό από τις συνθήκες ενεργειακής φτώχειας που χαρακτηρίζουν την Ελλάδα του 2019.
Όμως, ζούμε στην Ελλάδα, στη χώρα με τον ομορφότερο ήλιο στην Ευρώπη. Η Ελλάδα δεν έχει ανάγκη τα βρώμικα και ακριβά ορυκτά καύσιμα, όταν μπορεί να έχει δωρεάν και απεριόριστη ηλεκτρική ενέργεια από τον ήλιο. Με την ισχύουσα ελληνική νομοθεσία έχουμε δικαίωμα να παράγουμε τη δική μας καθαρή και δωρεάν ηλεκτρική ενέργεια από τον ήλιο για ιδία χρήση, μέσω εγκατάστασης φωτοβολταϊκών συστημάτων. Και η εγκατάσταση των απαιτούμενων φωτοβολταϊκών συστημάτων μπορεί να λάβει χώρα οπουδήποτε, ακόμη και σε ένα απομακρυσμένο από το σπίτι μας χωράφι, αρκεί να συνδεθούν εικονικά οι λογαριασμοί του ρεύματος του νοικοκυριού μας με τον μετρητή παραγωγής ρεύματος του φωτοβολταϊκού, χάρη στην ισχύουσα νομοθεσία του εικονικού συμψηφισμού (virtual net metering). Όμως γεννάται εύλογα το ερώτημα «Και που θα βρεθούν τα χρήματα για την αγορά των απαιτούμενων φωτοβολταϊκών συστημάτων, ιδιαίτερα από τα εύαλωτα οικονομικά νοικοκυριά;»
Η απάντηση είναι μέσω της ενεργειακής κοινωνικής πολιτικής, διότι πραγματική κοινωνική πολιτική σημαίνει ότι μετατρέπουμε το πρόβλημα σε λύση! Φεύγουμε από τη λογική των επιδοτήσεων κατανάλωσης και στρεφόμαστε στην ενίσχυση του ίδιου του νοικοκυριού, βοηθάμε δηλαδή τα νοικοκυριά με παρεμβάσεις εξοικονόμησης ενέργειας ή με ηλιακή κοινωνική πολιτική. H Greenpeace Ελλάδας έχει μελετήσει, μεταξύ άλλων, ένα πρόγραμμα για τη δωρεάν εγκατάσταση από τη ΔΕΗ μικρών φωτοβολταϊκών συστημάτων (2kWp) σε 300.000 φτωχά νοικοκυριά για αυτοπαραγωγή με συμψηφισμό (net-metering). Το προτεινόμενο μέτρο μπορεί να είναι κατά 80% αυτοχρηματοδοτούμενο από τα δικαιώματα εκπομπών που θα κληθεί να πληρώσει η ΔΕΗ για τους εκλυόμενους ρύπους (αποτελούν δημόσιους πόρους που η κυβέρνηση υποχρεούται να στρέψει προς επενδύσεις εξοικονόμησης ενέργειας και ανάπτυξης ΑΠΕ), ενώ το υπόλοιπο 20% μπορεί να προέλθει με τραπεζικό δανεισμό. Η παραγόμενη ενέργεια ανά σύστημα (2.700kWh) μπορεί να καλύψει περίπου το 70% των αναγκών ενός μέσου νοικοκυριού, αποφέροντας οικονομικό όφελος 380 € το χρόνο. Το συνολικό έργο από τη ΔΕΗ θα δημιουργήσει ετησίως κατά μέσο όρο περισσότερες από 5.500 θέσεις εργασίας σε όλη την επικράτεια.
Η εφαρμογή ενός τέτοιου ή παρεμφερούς λογικής προτεινόμενου προγράμματος θα έχει πολύ σημαντικά οφέλη για τη χώρα:
• ενίσχυση του εισοδήματος των οικονομικά ευάλωτων νοικοκυριών,
• καταπολέμηση της ενεργειακής φτώχειας,
• τόνωση της απασχόλησης με τη δημιουργία νέων θέσεων εργασίας και
• μείωση του περιβαλλοντικού αποτυπώματος του κτιριακού τομέα.
Η Ελλάδα, στη νέα διεθνή ενεργειακή πραγματικότητα που διαμορφώνεται, έχει ισχυρότατο συμφέρον να απεξαρτοποιηθεί από τα ορυκτά καύσιμα και να στηριχθεί στις ίδιες δυνάμεις της. Έχει το Συγκριτικό Πλεονέκτημα του Ήλιου, του Αέρα, της Γης και του Νερού. Και τα τέσσερα στοιχεία της φύσης συγκεντρωμένα σε αφθονία σε μια χώρα, τη δική μας χώρα, την Ελλάδα.
Επιτρέπεται να τα αφήσουμε αναξιοποίητα ;
Επιτρέπεται να εισαγάγουμε ενέργεια από τις ξένες δυνάμεις ;
Επιτρέπεται η οικονομία μας να μεταβάλλεται βάσει των διαθέσεων και των τιμών των μεγάλων πετρελαιοπαραγωγών εταιρειών ;
Επιτρέπεται μεγάλη μερίδα των Ελλήνων να βιώνει ενεργειακή φτώχεια εν έτη 2019;
ΟΧΙ ΦΥΣΙΚΑ. ΔΕΝ ΕΠΙΤΡΕΠETAI ΤΙΠΟΤΑ ΑΠΟ ΤΑ ΠΑΡΑΠΑΝΩ.
Πρόθεσή μας είναι να μπορέσουμε να εφαρμόσουμε προγράμματα ενεργειακής κοινωνικής πολιτικής, μεταφέροντας τη τεχνογνωσία και δημιουργώντας το κατάλληλο θεσμικό πλαίσιο.
Σοφία Κωταΐδου
Υποψήφια Ευρωβουλευτής – Οικολόγοι Πράσινοι
«Απορώ πως μία χώρα με τόσον ήλιο και άνεμο παραμένει εξαρτημένη από τους υδρογονάνθρακες»
Jeremy Rifkin
Η Σοφία Κωταΐδου είναι υποψήφια του ευρωβουλευτής με ψηφοδέλτιο των Οικολόγων ΠΡΑΣΙΝΩΝ, οι οποίοι προέρχονται από τον χώρο των περιβαλλοντικών κινημάτων, της Οικολογίας, της Πράσινης Επιχειρηματικότητας και της υπεράσπισης των ανθρωπίνων δικαιωμάτων.
Είναι Γεωπόνος, περιβαλλοντολόγος, Επιστημονικός Συνεργάτης επί μακράς σειράς ετών στην Τοπική Αυτοδιοίκηση Α’ Βαθμού με εξειδίκευση σε θέματα αναπτυξιακά, περιβαλλοντικά, αγροτικά, καινοτόμες τεχνολογίες, διαχείρισης αναπτυξιακών προγραμμάτων, ωρίμανσης και υποβολής προτάσεων σε συγχρηματοδοτούμενα εθνικά και ευρωπαϊκά προγράμματα Τοπικής Ανάπτυξης.
Ερευνήτρια σε θέματα που σχετίζονται με τη Διαχείριση της Βιοποικιλότητας, την Προστασία του Περιβάλλοντος, την Αειφόρο Γεωργία και των εφαρμογών της επιστήμης της Οικολογίας όπως η ευφυής γεωργία και η γεωργία ακριβείας με στόχο την μεγιστοποίηση του περιβαλλοντικού και οικονομικού οφέλους. Υποψήφια Διδάκτορας του ΑΠΘ στον τομέα Υδραυλικής και Τεχνικής Περιβάλλοντος με αντικείμενο την τιμολόγηση του αγροτικού νερού σε συνθήκες κλιματικής αλλαγής.
Έχει πολύχρονη εμπειρία σε επίβλεψη μελετών και σχεδίων περιβαλλοντικής στρατηγικής της Τοπικής Αυτοδιοίκησης, όπως Τοπικά Σχέδια Διαχείρισης Αποβλήτων, δημιουργία Πράσινων Σημείων, εφαρμογή συστημάτων Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας στα δημοτικά κτήρια και αθλητικές εγκαταστάσεις, προώθησης της ηλεκτροκίνησης.