Πιο είναι το καλό και πιο το κακό στην όλη ιστορία
Μεγάλη αλλαγή στο πολιτικό σκηνικό της χώρας φέρνει η σημερινή ψηφοφορία στη Βουλή, σχετική με την αναθεώρηση του Συντάγματος από την επόμενη Βουλή.
Η αλλαγή έχει να κάνει με την αποσύνδεση της εκλογής του Προέδρου της Δημοκρατίας από τη διάλυση του Σώματος, αφού σήμερα – με το ισχύον Σύνταγμα – απαιτούνται 180 βουλευτές για να εκλέξουν Πρόεδρο. Αν δε βρίσκονταν οι 180, η Βουλή διαλύονταν και πηγαίναμε σε εκλογές.
Η αλλαγή έχει στην πραγματικότητα διπλή ανάγνωση.
Ας δούμε με δυο λόγια, απλά, το διαμορφωθέν σκηνικό – επειδή εδώ στην Περισκόπηση είμαστε φανατικοί του ‘”ουκ εν τω πολλώ το ευ”:
– όσα άρθρα κρίθηκαν ως αναθεωρητέα απ’ τη σημερινή Βουλή με 180 ή περισσότερες ψήφους, θα μπορούν να αναθεωρηθούν από την επόμενη Βουλή (ώστε να ολοκληρωθεί η αναθεώρηση του Συντάγματος) με τις ψήφους μόνο 151 βουλευτών. Όσα άρθρα συγκέντρωσαν από 151 έως 179 ψήφους η επόμενη Βουλή θα μπορεί να τα αναθεωρήσει με 180 ψήφους το λιγότερο. Πάει δηλαδή κάπως… αντίστροφα το θέμα: 180 σήμερα/151 αύριο και λιγότερες από 180 σήμερα/σίγουρα 180 στην επόμενη Βουλή.
– σήμερα η αλλαγή του άρθρου 32-παρ. 5 ψηφίστηκε από 224 βουλευτές. Αυτό σημαίνει ότι για να αλλάξει το συγκεκριμένο σημείο του ισχύοντος Συντάγματος στην επόμενη (αναθεωρητική) Βουλή μπορεί να αναθεωρηθεί με απλή πλειοψηφία, δηλαδή με 151 βουλευτικές ψήφους.
– στην επόμενη (αναθεωρητική) Βουλή αναμένεται να γίνει αλλαγή του συγκεκριμένου σημείου του Συντάγματος. Αν λοιπόν κάποιο κόμμα “πιάσει” τους 151 στην επόμενη Βουλή, θα μπορεί να αλλάξει τη διάταξη και να την κάνει όπως επιθυμεί. Ο σχεδιασμός της ΝΔ προβλέπει 3 ψηφοφορίες την εκλογή Προέδρου της Δημοκρατίας, τις πρώτες δύο με αυξημένη πλειοψηφία και στην τρίτη με απλή πλειοψηφία 151 βουλευτών.
– χάνεται κάτι και κερδίζεται κάτι άλλο, με την αποσύνδεση της εκλογής του ΠτΔ από το βίο της Βουλής (όταν έρχεται η ώρα της εκλογής):
1. χάνεται αυτή η αίσθηση της ευρείας αποδοχής, αφού σε μελλοντικές εκλογές για ΠτΔ το κόμμα που θα έχει την πλειοψηφία των 151 θα μπορεί να εκλέξει όποιον θέλει, ακόμη και κάποιον που είναι σφιχταγκαλιασμένος με αυτό (π.χ. ένα κομματικό στέλεχος που ίσως να μην έχει απήχηση στα άλλα κόμματα και κυρίως στον λαό).
2. κερδίζεται κάποιου είδους κυβερνητική σταθερότητα, αφού σήμερα αν δεν βρίσκονταν οι 180, η Βουλή διαλύονταν και πηγαίναμε σε Εθνικές Εκλογές, σε νέα Βουλή και στη συνέχεια σε Προεδρική Εκλογή. Αν περάσει το “151”, τότε η Βουλή δεν θα διαλύεται επειδή δεν μπόρεσε να εκλέξει Πρόεδρο της Δημοκρατίας και η Κυβέρνηση θα μπορεί να κλείσει την τετραετία της (αν δεν συμβεί κάτι άλλο και δεν πέσει για άλλο λόγο, όπως π.χ. παραίτηση).
Υπάρχουν και άλλα σημαντικά άρθρα, που είτε κρίθηκαν αναθεωρητέα από την επόμενη Βουλή είτε όχι. Όπως ας πούμε το άρθρο 16 του Συντάγματος (για την τριτοβάθμια εκπαίδευση, που τελικά θα μείνει ως έχει τουλάχιστον για μια δεκαετία ακόμη) ή το άρθρο 3 (για την θρησκευτική ουδετερότητα του κράτους, που θα μπορεί να αναθεωρηθεί) ή το άρθρο 62 (για τον περιορισμό της βουλευτικής ασυλίας, που και αυτό θα μπορεί να αποτελέσει αντικείμενο αναθεώρησης).
Αυτό πάντως που σε πρώτη φάση θα πρέπει να μας μείνει στο νου είναι η διαμάχη ΣΥΡΙΖΑ – ΝΔ για το τι ακριβώς ψηφίζουν οι βουλευτές σήμερα: η θέση του ΣΥΡΙΖΑ είναι ότι η σημερινή Βουλή αποφασίζει όχι μόνο για την αναθεώρηση των άρθρων αλλά και για την κατεύθυνση που θα έχει η αναθεώρηση. Η θέση της ΝΔ είναι διαφορετική: η σημερινή Βουλή αποφασίζει αν κάποιο άρθρο κριθεί αναθεωρητέο. Η ΝΔ λέει ότι η κατεύθυνση προς την οποία θα κινηθεί η αναθεώρηση από την επόμενη Βουλή είναι δουλειά της επόμενης Βουλής να το αποφασίσει.
Ας ελπίσουμε ότι τα εξηγήσαμε με απλά λόγια.