Τις τελευταίες ημέρες έχουμε μπροστά μας μια ομιλία και μια κατάσταση που υφίσταται εδώ και χρόνια (χωρίς ΚΑΜΙΑ Κυβέρνηση να κάνει κάτι πραγματικά ουσιαστικό), δυο καταστάσεις που είναι μια και που θα πρέπει να αποκωδικοποιηθούν επαρκώς.
Η ομιλία είναι του υπουργού Οικονομίας και Ανάπτυξης, Γιάννη Δραγασάκη, στην Επιτροπή Παραγωγής και Εμπορίου της Βουλής.
Η κατάσταση είναι αυτή που έχει διαμορφωθεί εδώ και πολλά χρόνια και έχει να κάνει με τα λεγόμενα “κόκκινα δάνεια”, κυρίως τα στεγαστικά.
Ο Δραγασάκης, μιλώντας λοιπόν στην Επιτροπή του Κοινοβουλίου είπε: «Δεν μπορούμε να υποτιμήσουμε το γεγονός ότι η Ελλάδα είναι η χώρα με τα περισσότερα κόκκινα δάνεια. Άρα δεν υπάρχουν λύσεις manual, δεν υπάρχει κάποιος οδηγός να αντιμετωπίσουμε το πρόβλημα. Αν δεν το προσέξουμε, μπορεί να κάνουμε ρυθμίσεις που να οδηγήσουν τις τράπεζες σε σημείο που να απαιτηθούν νέα κεφάλαια. Και άρα αυτός είναι ο λόγος που δεν έχει ακόμη ολοκληρωθεί η νομοθέτηση. Ελπίζω αυτό να γίνει εντός του Φεβρουαρίου ή αρχές Μαρτίου. Το νέο πλαίσιο πάντως ετοιμάζεται».
Επί της ουσίας;;; Πιθανή ανακεφαλαίωση των Τραπεζών!
Ο νόμος Κατσέλη, όσα στραβά κι αν έχει, είναι σε γενικές γραμμές ότι καλύτερο μπορούσε να εφευρεθεί την εποχή εκείνη. Αν και σε κάποια σημεία του εμπλέκει τη Δικαιοσύνη σε μια ιστορία που σε συνθήκες καπιταλισμού θα έπρεπε να λύνεται αποκλειστικά και μόνο με κάποια νομοθετική ρύθμιση και με κινήσεις ξεκάθαρα οικονομικής – τραπεζικής φύσης (τώρα έχουμε αναγκαστικές προσφυγές στη Δικαιοσύνη, ώστε να προστατευτούν δανειολήπτες που λόγω της κρίσης που μας φόρτωσαν κάποιοι δεν μπορούν να αντεπεξέλθουν). Πλέον όμως ο νόμος Κατσέλη δεν φτάνει, δεν λύνει (άγνωστα κατά το χρόνο υιοθέτησής του) προβλήματα που προέκυψαν στην πορεία. Άρα θα πρέπει να αντικατασταθεί με κάτι σαφώς καλύτερο και πληρέστερο. Αυτό μάλιστα θα έπρεπε να γίνει εδώ και καιρό.
Όσο για ένα νέο Μνημόνιο που πιθανόν να προκύψει;;
Τις Τράπεζες τις έχουμε σώσει ΟΛΟΙ ΜΑΣ με τα δικά μας λεφτά. Και μάλιστα όχι μια φορά! Με πολύ υψηλό τίμημα!!
Και χωρίς ακόμη να τιμωρηθούν τα στελέχη των τραπεζών για όλα όσα έκαναν σε μια χώρα που δεν είχε ποτέ κουλτούρα με πιστώσεις, δάνεια, υποθήκες κλπ. Έδιναν δάνεια αβέρτα, με αποτέλεσμα εδώ και 8-9 χρόνια τα ελληνικά τραπεζικά ιδρύματα να τα βρίσκουν όλα μπροστά τους και να κληθεί ο ΚΑΘΕΝΑΣ ΜΑΣ να τις ξελασπώσει. Ακόμη και όσοι δεν πήραν ούτε σέντσι δάνειο…
Αν απαιτηθεί ανακεφαλαίωση λοιπόν από κάπου θα πρέπει να (ξανα) βρεθούν λεφτά. Κι αν οι εγχώριες …καβάντζες δεν φτάσουν, τότε η χώρα θα είναι υποχρεωμένη για μια ακόμη φορά να προστρέξει σε εξωτερική βοήθεια.