Τον Αύγουστο του 18 η χώρα βγήκε τυπικά από τα μνημόνια, χωρίς αυτό φυσικά να αναστέλλει τους τακτικούς ελέγχους από τους μηχανισμούς των “ισχυρών”, των γνωστών με την σημερινή ονομασία “θεσμών”.
Στις μέρες που ακολουθούν, η οικονομία παραπαίει επικίνδυνα, οι πολίτες αδυνατούν να ανταποκριθούν στις υποχρεώσεις τους προς το κράτος ανεβάζοντας το ύψος των οφειλομένων στη γειτονιά των εκατό δις ευρώ, οι μικρές επιχειρήσεις κλείνουν η μία μετά την άλλη, οι μεγάλες μεταναστεύουν σε άλλες χώρες, οι νέοι ακολουθούν από κοντά, οι αγορές ερμητικά κλειστές, καθότι πάντα λειτουργούσαν λαμβάνοντας υπόψιν δύο παραμέτρους. Σταθερότητα κυβερνητική και πραγματική ανοδική πορεία της οικονομίας.
Με δύο λόγια, όλα σκοτεινά…
Στις 25 Ιανουαρίου, η κυβέρνηση, παρά τη γενική κατακραυγή και ακολουθώντας τις οδηγίες των πάλαι ποτέ “δυναστών του Ελληνικού λαού”, θυμάστε, υπογράφει με δανεικό στυλό τη “Συμφωνία των Πρεσπών”, παραδίδοντας στους γείτονες όνομα, ιθαγένεια, γλώσσα. Στοιχεία που χρόνια τώρα διεκδικούσαν με μανία να πάρουν χωρίς κανένα αποτέλεσμα. Αυτό έγινε σε λίγα λεπτά, με την συνδρομή κάποιων “πρόθυμων”του συνεργάτη Καμμένου και κάποιων ακόμη “γυρολόγων μια χρήσης”, με ανταλλάγματα που όλοι μας φανταζόμαστε…Η κυβέρνηση παραπαίει επικίνδυνα, η χώρα είναι μια Βενεζουέλα σε Ευρωπαϊκό έδαφος…
Και όμως, ιδού το θαύμα!
Οι αγορές ξαφνικά είδαν σταθερότητα, διέγνωσαν πρωτόγνωρη ανάπτυξη, οι ουρανοί άνοιξαν, οι κρουνοί χρήματος ομοίως και μετά τρεις μόλις μέρες, επιτεύχθηκε η πρώτη μεταμνημονιακή “έξοδος” στις αγορές, η πρώτη δανειοδότηση για την εξυπηρέτηση του χρέους, με επιτόκια φυσικά στα ύψη… Οι απαιτητικές αγορές ανοιχτές…
Να είναι σύμπτωση;
Θα είμαι πολύ μακριά από τη λογική, αν συνδέσω τα δύο γεγονότα και θεωρήσω ότι υπήρξε συμφωνία τύπου “πετρελαίου αντί τροφίμων”, όπως συνηθίζεται να γίνεται σε όλες τις μπανανίες;
Θα είμαι μακριά από τη λογική αν θεωρήσω ότι υπήρξε προσυμφωνία της κυβέρνησης με οικονομικούς παράγοντες του τύπου “Συμφωνία Πρεσπών- Άνοιγμα αγορών”;
Μας θεωρούν τόσο αφελείς;
Θα τους θυμίσω μόνο τους στίχους του Καβάφη…
“Κι αν δεν μπορείς να κάνεις τη ζωή σου όπως τη θέλεις,
τούτο προσπάθησε τουλάχιστον όσο μπορείς, μην την εξευτελίζεις…”
*Νίκη Καρατζιούλα
Περιφερειακή Σύμβουλος Κεντρικής Μακεδονίας.