Θλίψη αλλά ουδεμία έκπληξη μου προκάλεσε η ανάγνωση της είδησης ότι σε κάποια εκκλησία ιερέας αρνήθηκε να τοποθετήσει τον γνωστό σε όλους μας “κουμπαρά του Χαμόγελου του Παιδιού” – και μάλιστα ενώ το είχαν ζητήσει συγγενείς ανθρώπου που απεβίωσε, ώστε τα λεφτά αντί για στεφάνια να πάνε στην οικονομική ενίσχυση ενός οργανισμού όπως το Χαμόγελο του Παιδιού.
Η άρνηση του ιερέα μάλιστα δεν ίσχυε μόνο για το εσωτερικό του ναού αλλά ακόμα και στον προαύλιο χώρο! Τέτοια μανία δηλαδή.
Δυο κουβέντες καθαρές: υπάρχουν παπάδες με “Π” κεφαλαίο, ουρανομήκες, τεράστιο. Υπάρχουν όμως και παπάδες που απλά υποδύονται τους παπάδες (σε αυτές τις περιπτώσεις το “π” είναι όχι απλά μικρό, δεν υφίσταται καν γιατί δεν είναι παπάδες αυτοί).
Όλα είναι θέμα παιδείας τελικά αλλά και χαρακτήρα. Κι όπως υπάρχουν καλοί και κακοί οδηγοί, καλοί και κακοί ταξιτζήδες, καλοί και κακοί γιατροί, καλά και κακά sites, έτσι ακριβώς υπάρχουν και καλοί και κακοί παπάδες (κάθε ιερατικής βαθμίδας).
Υπάρχουν λοιπόν Παπάδες που πράττουν αυτό που είναι ταγμένοι να κάνουν, που ακολουθούν το πνεύμα αυτού που υπηρετούν ή που τίμησαν και τιμούν το ράσο υπηρετώντας την Πατρίδα και τις κοινωνίες που έζησαν ή ζουν χωρίς να προχωρούν σε διαχωρισμούς. Αυτοί είναι οι Παπάδες που αξίζουν το σεβασμό, την αναγνώριση και τη βοήθεια όλων μας, είτε πιστεύουμε είτε όχι στο Θεό ή στον οργανισμό που τον γνωρίζουμε ως “εκκλησία”. Γιατί μια βοήθεια σε αυτούς τους Παπάδες σημαίνει βοήθεια σε άλλους, που το έχουν ανάγκη.
Υπάρχουν όμως και άλλοι, αυτοί που υποδύονται τον παπά, αυτοί που κρύβονται πίσω από το ράσο. Αυτοί που το μυαλό τους είναι στην κονόμα, στο πως θα κάνουν άνω – κάτω μικρές ή μεγαλύτερες κοινότητες με σκοπό να το παίξουν μετά “ειρηνοποιοί” ή να αποκτήσουν παρεμβατικό ρόλο που δεν τους ανήκει. Υπάρχουν αυτοί που εκμεταλλευόμενοι το θρησκευτικό συναίσθημα του κόσμου (ειδικά σε στιγμές αδυναμίας) κάνουν απρόσκλητοι και αναίτια παρεμβάσεις στις ζωές των ανθρώπων που ουδεμία σχέση με τη σωτηρία τους έχουν. Και φυσικά υπάρχουν και αυτοί που κάνουν παρεμβάσεις ακόμη και σε πολιτικά ή πολιτειακά θέματα.
Δηλαδή παπάδες που στην κυριολεξία “έχουν ξεφύγει…”.
Παραδείγματα; Άπειρα! Και απ’ τις δυο καταστάσεις.
Σε τελική ανάλυση και γυρίζοντας στην είδηση που αποτέλεσε το έναυσμα για την ανάρτηση, όπως έλεγε και Κάποιος πριν από 2000 χρόνια για όσους εξ’ υμών ασχολούνται με αλλότρια, “(…) Οὐαὶ ὑμῖν, γραμματεῖς καὶ Φαρισαῖοι ὑποκριταί, ὅτι κλείετε τὴν βασιλείαν τῶν οὐρανῶν ἔμπροσθεν τῶν ἀνθρώπων· ὑμεῖς γὰρ οὐκ εἰσέρχεσθε, οὐδὲ τοὺς εἰσερχομένους ἀφίετε εἰσελθεῖν (Ματθ. 23.14).