Τη μη συμμετοχή του στο ψηφοδέλτιο Ημαθίας του Κινήματος Αλλαγής (δείτε ΕΔΩ σχετικά) έκανε γνωστή με γραπτή δήλωσή του – ανοιχτή επιστολή ο πρόεδρος του Δικηγορικού Συλλόγου Βέροιας και γνωστό στέλεχος της Κεντροαριστεράς της Ημαθίας, Φώτης Καραβασίλης.
Δείτε παρακάτω την επιστολή – που τη θεωρώ, πέραν της ορθής παράθεσης της κατάστασης που κάνει, ως μια εκ βαθέων εξομολόγηση στην οποία ο Καραβασίλης λέει δημόσια όσα πολλοί θα ήθελαν να πουν αλλά δεν το κάνουν.
Επίσης να αναφέρω ότι νεώτερα για το ψηφοδέλτιο του ΚΙΝΑΛ αναμένονται από βδομάδα.
“Θέλω με την επιστολή – δήλωσή μου αυτή να απευθυνθώ στους συμπολίτες μου, του φίλους μου και τους γνωστούς μου, για να μοιραστώ κάποιες σκέψεις μου σχετικά με την περίοδο που διανύουμε και την πολιτική κατάσταση που επικρατεί, όπως τη βλέπω με τα δικά μου μάτια, και ταυτόχρονα να τοποθετηθώ σχετικά με την προ μηνός ανακοίνωση της υποψηφιότητάς μου από το Κίνημα Αλλαγής για τις επερχόμενες εθνικές – βουλευτικές εκλογές.
Κατά την ταπεινή μου άποψη η πατρίδα μας βρίσκεται σε οριακό σημείο. Τα εθνικά μας θέματα, όπως το “Μακεδονικό”, οι σχέσεις μας με την Τουρκία, καθώς και τα προβλήματα που έχουμε λόγω της γεοπολιτικής μας θέσης στην ευρύτερη περιοχή, είναι στο χειρότερό σημείο.
Οι βασικοί θεσμοί, η Παιδεία, η Υγεία, η Δικαιοσύνη λειτουργούν μέσα από χιλιάδες προβλήματα που με τον τρόπο που αντιμετωπίζονται αυτά είναι πολύ δύσκολο να βρουν τη λύση τους. Ο κάθε πολίτης, μετά από τα 9 χρόνια της οικονομικής κρίσης, εξακολουθεί να βιώνει πρωτόγνωρες καταστάσεις και να ζει μία πολύ δύσκολη καθημερινότητα.
Η φτώχεια, η μιζέρια, ο οικονομικός μαρασμός, η αναξιοκρατία, η κοινωνική και ηθική αδικία, ο ευτελισμός των αξιών της ζωής, είναι μόνιμα φαινόμενα. Η κατάσταση της οικονομίας, παρότι γίνονται προσπάθειες να εμφανιστεί ότι βγαίνουμε από τις δυσκολίες και πηγαίνουμε προς αναπτυξιακή πορεία, είναι πολύ άσχημη.
H Ελλάδα μπορεί να βγαίνει “στις αγορές”, όμως ο Έλληνας το σκέφτεται για να βγει στην αγορά. Η μεσαία τάξη σχεδόν έχει εξαφανιστεί. Φτάσαμε δυστυχώς στο σημείο, εξαιτίας της υψηλής φορολογίας και της ανεξέλεγκτης επιδοματικής πολιτικής, όσοι επιχειρούν και όσοι δουλεύουν να τιμωρούνται, όσοι δε είναι “κατ’ επάγγελμα επιδοτούμενοι” να επιδοτούνται. Φυσικά δεν μιλώ για τους ανθρώπους που έμειναν χωρίς δουλεία και δικαιούνται να πάρουν επίδομα αλλά για διάφορους άλλους που “βρήκαν τον τρόπο” να παίρνουν επιδόματα και, ενώ κατακρίνουν τους πάντες για τα πάντα, καταφέρνουν, με “σύμμαχο” δυστυχώς τη πολιτεία, να είναι αυτοί οι ευνοούμενοι..
Και μέσα σε όλα αυτά η μεγάλη κρίση των αξιών που μας οδηγεί στο σημείο μηδέν. Κρίση φαινομενικά μόνον οικονομική, αλλά κυρίως κοινωνική, ηθική, πολιτιστική. Οι πολίτες δεν βλέπουν να υπάρχει απολύτως καμία προοπτική. Η ενασχόληση με την πολιτική, ή αλλιώς η ενασχόληση με τα “κοινά” έχει απαξιωθεί πλήρως. Κανένας δεν εμπιστεύεται κανέναν και το “όλοι είναι ίδιοι” βγαίνει από τα χείλη ακόμα και πολιτικοποιημένων ανθρώπων. Επικρατεί γενική απαξίωση. Απαξίωση των πάντων.
Όλοι ζούμε σε μια εικονική πραγματικότητα μέσα από την πραγματική εικονικότητα.
Εγώ, μέσα σ’ αυτήν την πραγματικότητα, όπως κι αν τη ζούμε, – ειδικότερα μετά από την κατάσταση με τον τραγικό χειρισμό του μεγάλου εθνικού θέματος που βιώσαμε τις τελευταίες ημέρες -, δεν μπορώ πια να λειτουργήσω ελεύθερα.
Θέλω να δίνω το χέρι μου και να χαιρετάω τον συμπολίτη μου, όπως κάνω πάντα και αυτός να μην αισθάνεται ότι το κάνω επειδή είμαι υποψήφιος για κάπου ή ενεργώ ως “πονηρός πολιτευτής”. Θέλω να πηγαίνω σε μια εκδήλωση που κάνει ένας Σύλλογος γιατί θέλω να τιμήσω τους ανθρώπους και την προσπάθεια τους και όχι γιατί ‘πρέπει να πάω’ επειδή είμαι υποψήφιος. Θέλω να μην κοροϊδεύω τη κοινωνία. Θέλω να μπορώ να περπατάω ελεύθερα στο δρόμο και να μην χρειάζεται να με “φυλάνε” αστυνομικοί που η αποστολή τους είναι “άλλη”, αλλά να “με φιλάει και να με φυλάει” ο κόσμος. Θεωρώ ότι η “δουλειά” του βουλευτή είναι διαφορετική απ’ αυτή που είναι σήμερα και νομίζω πώς, παρά τη προσπάθεια που κάνουν κάποιοι που ασχολούνται με την πολιτική για να αλλάξει αυτή η εικόνα, αυτό δεν αλλάζει εύκολα.
Θα μου πείτε Φώτη πάρα πολλά θέλεις και αυτά δεν γίνονται..
Όμως εγώ πιστεύω στ’ αλήθεια ότι γίνονται. Για εμένα δεν είναι όλοι ίδιοι. Πιστεύω ότι όλοι είμαστε ίσοι, αλλά δεν είμαστε ίδιοι. Πιστεύω πως υπάρχουν τεράστιες δυνατότητες στον κόσμο. Υπάρχει ανθρώπινο δυναμικό, νέοι άνθρωποι αλλά και παλαιότεροι, που μπορούν να προσφέρουν πολλά για την αναγέννηση του τόπου μας.
Πιστεύω στις αρχές και στις αξίες που έχουν ως κορωνίδα τους τον άνθρωπο. Και μ’ αυτές τις σκέψεις μου και “τα πιστεύω” μου πριν ενάμιση χρόνο είχα αποφασίσει να θέσω υποψηφιότητα για το αξίωμα του Προέδρου του Δικηγορικού Συλλόγου Βέροιας, προσδοκώντας να βάλω ένα λιθαράκι και να αγωνιστώ για τον κλάδο μου, για τους συναδέλφους μου, αλλά και για τους συντοπίτες μου. Και όταν εκλέχτηκα, έδωσα το λόγο μου και δεσμεύτηκα προς όλους τους συναδέλφους μου Δικηγόρους να τους εκπροσωπώ για 4 χρόνια, και ότι θα παραμείνω να τους υπηρετήσω μέσα απ’ αυτήν την –πράγματι- αξιωματική θέση.
Οι υποχρεώσεις που ανέλαβα μετά την εκλογή μου είναι πολλές, οι οποίες συνδυαζόμενες με τις δυσκολίες της άσκησης της δικηγορίας δεν μου επιτρέπουν να αναλάβω άλλες δεσμεύσεις, γιατί δεν θα μπορέσω να “τα βγάλω πέρα” και να δικαιώσω όσους πιστεύουν σ’ εμένα και στη δυνατότητα της προσφοράς μου στα κοινά, που δυστυχώς ολοένα και περισσότερο από “κοινά” τείνουν να γίνουν “ιδιωτικά”.
Γι αυτό το λόγο δεν θα μπορέσω να αποδεχθώ την τιμητική θέση του υποψήφιου βουλευτή.
Δηλώνω ότι όπως έκανα πάντα έτσι και τώρα, με σεβασμό στον συμπολίτη μου, στο τόπο μου και στην πατρίδα μου, ότι δεν θα σταματήσω λεπτό να αγωνίζομαι για τον πολίτη και τα δικαιώματά του, για τις αρχές και τις αξίες που πρεσβεύει η μεγάλη δημοκρατική παράταξη, για ένα σύγχρονο δημοκρατικό ανθρωποκεντρικό ευρωπαϊκό κόμμα – κίνημα με καθαρές – κρυστάλλινες θέσεις, που το έχει ανάγκη ο τόπος και ο λαός μας και που, όσο κι αν θέλουν κάποιοι να το σβήσουν από το χάρτη, δεν θα τα καταφέρουν, για τη πάγια θέση του Κινήματός μας για έξοδο από την κρίση με εθνική συνεννόηση, για το πρόγραμμα του “Ελλάδα”, που εγγυάται, μεταξύ άλλων, την έξοδο της “μεσαίας” τάξης από την αφάνεια.
Εκφράζω τις ευχαριστίες μου προς την Πρόεδρο του ΠΑ.ΣΟ.Κ και του Κινήματος Αλλαγής Φώφη Γεννηματά, στον Γραμματέα Μανώλη Χριστοδουλάκη και στα αρμόδια τοπικά και κεντρικά όργανα για την εμπιστοσύνη τους στο πρόσωπό μου ώστε να με προτείνουν για υποψήφιο βουλευτή στις επερχόμενες εθνικές εκλογές. Δηλώνω ότι θα είμαι στη πρώτη γραμμή του αγώνα. Και ελπίζω να κατανοήσουν όλοι οι συναγωνιστές μου, οι συμπολίτες και οι φίλοι μου τον προβληματισμό μου.
Βέροια, 28 Ιανουαρίου 2019.-
Καλή χρονιά
Υγεία και Φώτιση
Φώτης Αντ. Καραβασίλης”