Διαβάζω εδώ και μέρες τα πρωτοσέλιδα των εφημερίδων καθώς και τους τίτλους που έχουν τα μεγάλα ελληνικά ειδησεογραφικά portals και σχετίζονται με το Brexit και τη Βρετανίδα πρωθυπουργό.
“Ταπείνωση”, “Ήττα”, “Αποτυχία” είναι μερικές από τις λέξεις που χρησιμοποιούνται κατά κόρο για το θέμα. Δεν είναι ψέμα. Ούτε έχουν άδικο οι συντάκτες.
Γιατί, όπως έχουμε πει και στο παρελθόν, η Βρετανία θα … πληρώσει τα σπασμένα για όλους. Είναι 101% σίγουρο ότι θέλουν να γίνει το παράδειγμα προς αποφυγή, για όποιον θέλει να εγκαταλείψει αυτό το γραφειοκρατικό και γερμανοκεντρικό τσίρκο που ονομάζεται Ευρωπαϊκή Ένωση (έτσι το κατάντησαν αυτοί που το διαχειρίζονται τόσα χρόνια – γιατί αυτή δεν είναι η Ευρώπη και η Ένωση που όλοι θέλουμε).
Θα είναι αδιάφορο αν μια χώρα θα θελήσει να εγκαταλείψει το σαθρό οικοδόμημα επειδή οι λόγοι της θα είναι βάσιμοι ή αν θα το κάνει επειδή θα τύχει να την κυβερνά κάποιος παράφρονας πολιτικός που θα θέλει να την αφήσει μόνη σαν την καλαμιά στον κάμπο. Η κίνηση θα μετρήσει.
Οι Βρετανοί είναι σχεδόν σίγουρο ότι θα αντέξουν και το οικονομικό και το πολιτικό κόστος. Παρά τα προβλήματά τους έχουν μεγάλο κράτος και αυτό δεν αλλάζει.
Όμως αν η Βρετανία “πει τον δεσπότη, Παναγιώτη” μέχρι να αποσυνδεθεί πλήρως, τότε ουδείς άλλος – που σαφώς θα είναι μικρότερου οικονομικού, στρατιωτικού, πολιτικού, διπλωματικού βεληνεκούς από τη Βρετανία – θα τολμήσει να κάνει κάτι παρόμοιο.
Θα είναι το παράδειγμα προς αποφυγή και στο μέλλον όλοι θα λένε “κοιτάξτε τι έπαθαν τότε οι Βρετανοί”…