ετεροβαρής, -ης, -ες
μεσν. ετεροβαρούς | -είς, (ούδ. -ή)
1. αυτός του οποίου το βάρος κλίνει προς τη μια μόνο κατεύθυνση: ~ φορτίο.
ΣΥΝ.: ανισοβαρής, ετεροκλινής – ΑΝΤ.: αμφοτεροβαρής, ισομερής, ισοκλινής, ισοδύναμος
2. ΝΟΜ ετεροβαρής σύμβαση, η συμφωνία μεταξύ δυο ή περισσότερων προσώπων με την οποία αναλαμβάνονται από τον ένα υποχρεώσεις και δημιουργούνται στον άλλο δικαιώματα
ΑΝΤ.: αμφοτεροβαρής σύμβαση – ετεροβαρώς, επιρρ.
Γ. Μπαμπινιώτη, Λεξικό της νέας Ελληνικής γλώσσας, Β΄ έκδοση, Γ΄ ανατύπωση 2006 εμπλουτισμένη – σελίδα 680