Επίσκεψη στην Αλβανία πραγματοποίησε ο Σύλλογος Προσκυνητών Αγίου Όρους Αλεξάνδρειας και Περιχώρων το τριήμερο του Αγίου Πνεύματος 26, 27 και 28 Μαΐου 2018..
Η διάρκεια της ήταν τρεις ημέρες και στο σχετικό ενημερωτικό που ακολουθεί (και συνοδεύονταν από φωτογραφίες) ο Σύλλογος αναφέρει τα ακόλουθα:
“Η αναχώρηση των 50 προσκυνητών έγινε το πρωί του Σαββάτου από το χώρο του Δημαρχείου με κατεύθυνση τα Ιωάννινα και στη συνέχεια το συνοριακό φυλάκιο της Κακκαβιάς.
Μετά τη διάβαση των συνόρων το λεωφορείο κατευθύνθηκε στο βορειοηπειρωτικό χωριό Βουλιαράτες, όπου βρίσκεται το στρατιωτικό νεκροταφείο με τα οστά των ηρώων του έπους του 1940.
Ο μπάρμπα Γιώργης ο Μπάκος, κάτοικος του χωριού σε προχωρημένη τώρα ηλικία, ήταν ο άνθρωπος που με πολύ μεγάλη προσπάθεια συγκέντρωσε τα οστά, δημιούργησε το νεκροταφείο των ηρώων και κράτησε ζωντανή τη μνήμη τους.
Σήμερα στο χώρο αυτό οι επισκέπτες από την Ελλάδα απονέμουν τις δέουσες τιμές στους νεκρούς ήρωες, καταθέτουν στεφάνια και ψάλλουν τον Εθνικό ύμνο.
Το ίδιο ακριβώς έκανε και ο Σύλλογος μας. Ο Πρόεδρος κ. Μαυρόπουλος Γεώργιος με πολύ σεβασμό και συγκίνηση κατέθεσε το τιμητικό στεφάνι και στη συνέχεια όλοι οι επισκέπτες έψαλλαν με υπερηφάνεια τον Εθνικό Ύμνο σαν ένδειξη τιμής στους νεκρούς ήρωες.
Στη συνέχεια κατευθυνθήκαμε από έναν δύσκολο ορεινό δρόμο στην ελληνικότατη πόλη των Αγίων Σαράντα, που είναι το σπουδαιότερο θέρετρο της Αλβανίας με χιλιάδες επισκέπτες ακριβώς απέναντι από την Κέρκυρα. Καταλύσαμε στο ξενοδοχείο και ξεκουραστήκαμε. Το βράδυ είχαμε ένα κοινό δείπνο σε κάποιο μαγαζί στο κάστρο της πόλης, όπου υπήρχε ορχήστρα, που έπαιζε σχεδόν αποκλειστικά ελληνικά τραγούδια. Ακούσαμε ένα υπέροχο ηπειρώτικο κλαρίνο, χορέψαμε διάφορους χορούς και αρκετά αργά πήγαμε στο ξενοδοχείο για να ξεκουραστούμε.
Την επόμενη μέρα ξεκινήσαμε νωρίς με κατεύθυνση το χωριό Δερβιτσάνη στη Δερόπολη, όπου υπάρχει ο Ναός της Κοιμήσεως της Θεοτόκου και εκκλησιαστήκαμε.
Ο επόμενος σταθμός μας ήταν το Αργυρόκαστρο, όπου θαυμάσαμε την αρχιτεκτονική των παλαιών αρχοντικών της ελληνικής αυτής πόλης που ήταν το 1914 η έδρα της προσωρινής Κυβέρνησης της Αυτόνομης Βορείου Ηπείρου, με πρωθυπουργό το Γεώργιο Ζωγράφο, το μεγάλο ευεργέτη, που καταγόταν από το γειτονικό χωριό Κεστοράτι.
Αναχωρούμε και πάλι με κατεύθυνση το Τεπελένι και στη συνέχεια το Φίερ, μια πεδινή πόλη της Αλβανίας, πριν φτάσουμε στο Δυρράχιο, το κυριότερο λιμάνι της Αλβανίας , την παλιά αποικία των Κορινθίων και των Κερκυραίων με την ονομασία ΕΠΙΔΑΜΝΟΣ.
Επόμενος Σταθμός το απόγευμα της Κυριακής 27 Μαΐου είναι τα Τίρανα, όπου καταλύουμε στο ξενοδοχείο για να ξεκουραστούμε.
Την επόμενη μέρα 28 Μαΐου 2018, ημέρα του Αγίου Πνεύματος εκκλησιαζόμαστε στο Ναό της Ευαγγελίστριας, που ήταν ο πρώτος Μητροπολιτικός Ναός της Αυτόνομης Εκκλησίας της Αλβανίας, πριν χτιστεί το αριστούργημα του Ναού της Αναστάσεως του Σωτήρος.
Εκεί μετά τη θεία λειτουργία μας δέχτηκε και μας ευλόγησε ο Αρχιεπίσκοπος Αναστάσιος και μας μίλησε με πολύ απλό και παραστατικό τρόπο για το τεράστιο έργο που έχει συντελεστεί τα τελευταία χρόνια. Συναντήσαμε επίσης την καθηγήτρια Ελένη Πρόϊου από το Σχοινά, που είναι μια από τις καλύτερες βοηθούς του Αρχιεπισκόπου Αναστασίου στα Τίρανα. Χάρηκε πάρα πολύ που βρέθηκε ανάμεσα σε συμπατριώτες της. Αμέσως μετά επισκεφτήκαμε το Νέο Μητροπολιτικό Ναό της Αναστάσεως, ένα πραγματικό αρχιτεκτονικό αριστούργημα όπου θαυμάσαμε όλο το ναό που έχει δώσει σ’ όλο τον κόσμο ότι είναι μια μικρή Αγία Σοφία, που τόσο συγκινεί όλους τους Έλληνες και όλους τους Ορθόδοξους.
Με το λεωφορείο κατευθυνθήκαμε, από έναν καινούργιο δρόμο, που δεν έχει ολοκληρωθεί ακόμη, προς το Ελβασάν, μια αρκετά μεγάλη πόλη της Αλβανίας. Επόμενος σταθμός μας ήταν το Πόγραδετς στη λίμνη της Αχρίδας, που αποτελεί έναν πολύ καλό τουριστικό προορισμό για τα δεδομένα της Αλβανίας. Στο Πόγραδετς γευματίσαμε και κατευθυνθήκαμε στην Κορυτσά όπου θαυμάσαμε για μια ακόμη φορά το ναό της Αναστάσεως του Σωτήρος που επίσης είναι ένα καταπληκτικό αρχιτεκτονικό δημιούργημα.
Ξεναγηθήκαμε κατόπιν στην πόλη για λίγη ώρα και φύγαμε για τα σύνορα προς την Κρυσταλλοπηγή.
Μετά τη διάβαση των συνόρων ακολουθήσαμε την Εγνατία οδό μέχρι την Αλεξάνδρεια. Φτάσαμε γύρω στις 11 το βράδυ, κουρασμένοι αλλά γεμάτοι με πολλές παραστάσεις και εικόνες από την εξόρμηση αυτή.”