«Το κέντημα είναι γλέντημα και η ρόκα είναι σεργιάνι
μα ο αργαλειός είναι σκλαβιά, σκλαβιά πολύ μεγάλη»
Δημοτική Ποίηση
Ένας ξύλινος παραδοσιακός αργαλειός παίρνει ζωή στο Ε.Ε.Ε.Ε.Κ Αλεξάνδρειας και στα “Παιδιά της Άνοιξης”, χάρη στην εμπειρία του εκπαιδευτή-καθηγητή κ. Αργύρη Ραϊκίδη.
Μεταξύ των εκπαιδευτικών προγραμμάτων, του Ε.Ε.Ε.Ε.Κ Αλεξάνδρειας και του ΚΔΗΦ “Τα Παιδιά της Άνοιξης” αναβιώνει και η τέχνη της υφαντικής. Η ελληνική υφαντική αποτελεί σημαντικό κομμάτι της εθνικής κληρονομιάς μας. Ταυτόχρονα οι νέοι και οι νέες, που δουλεύουν στον αργαλειό, μαγεύονται καθώς παρακολουθούν πώς από ένα νήμα μπορούν να δημιουργήσουν ολόκληρο ύφασμα.
Η υφαντική, τέχνη πανάρχαια, κόντρα στον αυτοματισμό, κρατώντας άμυνα στην αποδόμηση του λαϊκού πολιτισμού μας, είναι μια δημιουργική τέχνη και παράλληλα καινοτόμος δράση, που αναδεικνύει όποιες δεξιότητες των νέων μας με νοητική υστέρηση.
Οι νέες-οι μας εργάζονται αφοσιωμένοι στον αργαλειό τους, στο υφαντό τους, που απαιτεί προσοχή και συγκέντρωση. Μια τέχνη της υπομονής, των χεριών και του νου, πρέπει να συντονίσει τον νου με τις κινήσεις των 
χεριών , δημιουργώντας σχέδια εμπνευσμένα από την ελληνική φύση, την άνοιξη, τα λουλούδια.
Με τις πολλαπλές επαναλαμβανόμενες κινήσεις ηρεμεί το μυαλό και αλλάζει η διάθεσή τους, όταν κάποιο πρόβλημα τους φέρνει μελαγχολία, αφού, σύμφωνα με τη δημοτική μούσα,
«Θαύματα κάνω στο λεπτό με κλωστή στον αργαλειό».
Η υφαντική, λοιπόν, σταθερή εστία εκπαίδευσης και πολιτισμού, συμβάλλοντας στη διατήρηση ενός από τους πλέον παραδοσιακούς κλάδους της παραγωγικής οικονομίας της χώρας μας με την παραγωγή ενός πολύ σημαντικού αριθμού προϊόντων υφαντικής, αναδεικνύοντας τη χάρη και την ευαισθησία μιας άλλης εποχής, μπορεί να αποτελέσει μια ουσιαστική πηγή έμπνευσης για σύγχρονες, πρωτοποριακές σχεδιαστικές δημιουργίες.