Μια σειρά από θέματα έχουν βγει στην επιφάνεια το τελευταίο διάστημα και σχετίζονται με την πορεία της διοίκησης Γκυρίνη.
Τα θέματα αυτά ήταν γνωστά στους “παροικούντες την Ιερουσαλήμ” (αν όχι σε όλη τους τη διάσταση, τουλάχιστον ονομαστικά ήταν) και σχετίζονται τόσο με ζητήματα που έχουν να κάνουν με την κατάσταση στο εσωτερικό της πλειοψηφίας και τις σχέσεις μεταξύ των συμβούλων όσο και με τη γενικότερη εικόνα και απόδοση της διοίκησης (αφού στα θέματα αντιμετώπισης της καθημερινότητας η διοίκηση με το ζόρι πιάνει “τη βάση”…).
Όσον αφορά τα προβλήματα εντός της ομάδας της πλειοψηφίας (και όσα αφορούν τις σχέσεις μεταξύ των μελών της), το τελευταίο “χτύπημα” καταγράφηκε στο Δημοτικό Συμβούλιο. Σε συγκεκριμένα θέματα της συνεδρίασης άλλα έλεγε ο εισηγητής, άλλα έλεγε ο Δήμαρχος, άλλα έλεγαν οι σύμβουλοι και στο τέλος άλλα πράγματα ψηφίστηκαν. Φυσικά δεν είναι μόνο όσα συμβαίνουν στις συνεδριάσεις του Δημοτικού Συμβουλίου.
Υπάρχει μια γενικότερη γκρίνια, δυσαρέσκεια και “αναταραχή” μεταξύ των μελών της πλειοψηφίας. Και δεν αναφέρομαι στους γνωστούς 5-6 που τα τελευταία χρόνια όλο κάτι τους φταίει, όλο κάτι δεν πάει καλά και στο τέλος αντί να έχουν το σθένος να αποχωρήσουν (είτε από την ομάδα, είτε να παραιτηθούν από το συμβούλιο) μένουν και ψηφίζουν.
Η δυσαρέσκεια έχει να κάνει και με άλλους συμβούλους της πλειοψηφίας, οι οποίοι αδυνατούν να καταλάβουν τις επιλογές του δημάρχου Π. Γκυρίνη σε μια σειρά από θέματα. Τις θεωρούν λανθασμένες, κάνοντας λόγο για επιλογές που οδηγούν στο βράχια μια ήδη δυσκίνητη και χωρίς την απαραίτητη τόλμη διοικητική μηχανή.
Απ’ την άλλη ο ίδιος ο δήμαρχος “βάλλεται” από τις παρατάξεις της αντιπολίτευσης. Πιο πρόσφατο παράδειγμα η ανακοίνωση της “Συνεργασίας Πολιτών” (που στο Συμβούλιο εκπροσωπείται από τον Στ. Μίχο). Στη ανακοίνωση ούτε λίγο – ούτε πολύ η παράταξη που στηρίζονταν από τον ΣΥΡΙΖΑ το 2014 κατηγορεί τον δήμαρχο για ολιγωρία, για απουσία του Δήμου από συναντήσεις και για “ένδεια προτάσεων”. Κατηγορεί δεν τη Διοίκηση και τον ίδιο το δήμαρχο ότι κατέστησαν το Δήμο Αλεξάνδρειας “φτωχό συγγενή”¨.
Πιο νωρίς υπήρξαν οι βολές συμβούλων της αντιπολίτευσης για διάφορα έργα (όπως αυτή του Κ. Παράσχου), οι παρατηρήσεις άλλων (όπως αυτή του Χ. Αλευρά) για το θέμα των απορριμμάτων και την κατάσταση του ΣΜΑ, οι επισημάνσεις για τις πλατείες και τους δρόμους, για την “τύχη” της ανακύκλωσης και πολλά ακόμη.
Σε τελική ανάλυση, αυτό το οποίο καλείται να εξηγήσει η Διοίκηση είναι απλό: έχουν δίκιο όλοι αυτοί οι σύμβουλοι που ερωτούν και επισημαίνουν πράγματα; Το κάνουν λόγω του αντιπολιτευτικού τους… μένους ή όχι; Υφίστανται προβλήματα ή είναι αποκυήματα της φαντασίας τους;;
Έχουν ολιγωρήσει οι έχοντες την δυνατότητα να λύσουν θέματα (δήμαρχος, αντιδήμαρχοι, πρόεδροι επιχειρήσεων), ναι ή όχι;; Και αν έχουν, για ποιο λόγο;;