ΕΥΚΑΙΡΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΑΔΕΙΞΗ ΤΟΥΣ ΣΕ ΜΟΧΛΟ ΑΝΑΠΤΥΞΗΣ ΓΙΑ ΤΙΣ ΤΟΠΙΚΕΣ ΚΟΙΝΩΝΙΕΣ ΚΑΙ ΟΧΙ ΣΕ ΠΡΟΣΩΠΙΚΑ ΜΑΓΑΖΑΚΙΑ
Γράφει ο Τάσος Κωστόπουλος (Συντονιστής ΝΕ ΣΥΡΙΖΑ Ημαθίας)
Στις αρχές του Δεκεμβρίου θα διεξαχθούν οι εκλογές στα επιμελητήρια της χώρας. Αυτές οι εκλογές δεν μοιάζουν με τις προηγούμενες γιατί ισχύει το νέο νομοσχέδιο που θα διέπει την διαδικασία της λειτουργίας των, θέτει ζητήματα ουσιαστικής συμμετοχής στην οικονομία και φυσικά της εκλογής των μελών του Δ.Σ.
Οι εκλογές λοιπόν δεν είναι ίδιες γιατί το νέο νομοσχέδιο θέτει ένα νέο προσανατολισμό όσο αφορά τη λειτουργία τους και τη συμμετοχή τους στην ανάπτυξη της οικονομία σε τοπική περιφερειακή και εθνική βάση.
Βάζει τα θεμέλια να γίνουν πιο ουσιαστικά, με πρόταση, με καλύτερες υπηρεσίες προς τις επιχειρήσεις και με πραγματική συμβολή στην ανάπτυξη της οικονομίας
Δημιουργούνται τα περιφερειακά επιμελητήρια, τα Κέντρα Υπηρεσιών των Επιχειρήσεων, δίνεται ο λόγος και η πρόταση που μπορούν να έχουν στο σχεδιασμό της οικονομίας μας. Δίνει δηλ. την ευκαιρία να δημιουργηθούν επιμελητήρια μοχλοί ανάπτυξης.
Η λειτουργία τους (σε μεγάλο αριθμό επιμελητηρίων) έως τώρα ήταν δομημένη στρεβλά γιατί ήταν με τέτοιο τρόπο “στημένα” ώστε να εξυπηρετούν λίγους, να εξυπηρετούν μια στρεβλή οικονομία βασισμένη σε “δουλειές” και συμφέροντα των συμμετεχόντων στις Διοικήσεις και όχι σ΄ ένα παραγωγικό μοντέλο οικονομικής ανάπτυξης. Επίσης ήταν μακριά από την πλειοψηφία των επιχειρήσεων και ιδιαίτερα των μικρών, γι΄ αυτό και στην πορεία απαξιώθηκαν, απομονώθηκαν, έμειναν υποστελεχωμένα, εκτελώντας γραφειοκρατική δουλειά. Με βάση αυτή τη λογική, η πλειοψηφία των επιχειρήσεων αφού δεν τα αισθανόταν σαν κάτι χρήσιμο στην πράξη, δεν αισθανόταν και την αναγκαιότητα να πληρώνουν την συνδρομή τους, γιατί δεν έβλεπαν καμία βοήθεια. Το αισθανόταν έως ένα ακόμη οικονομικό βάρος.
Υπήρξαν προσπάθειες από κάποιους που συμμετείχαν στις διοικήσεις των (γιατί δεν είναι όλοι ίδιοι) να αλλάξει κάτι;
Φυσικά και υπήρξαν διοικητικά μέλη και επιμελητήρια (μεταξύ αυτών και του επιμελητηρίου Ημαθίας) που προσπαθούσαν να αλλάξουν την πορεία, διαμόρφωσαν προτάσεις, τις έθεσαν, αλλά για χρόνια … “στου κουφού την πόρτα όσο θέλεις βρόντα”.
Εφόσον αυτό το οικονομικό αντιπαραγωγικό μοντέλο “ανάπτυξης” της χώρας υπήρχε, τέτοια γραφειοκρατικά επιμελητήρια έπρεπε να υπάρχουν, γιατί αυτό έπρεπε να στηρίξουν. Γι΄ αυτό είχαν σχεδιαστεί έτσι όπως είχαν σχεδιαστεί. Ήρθε ο καιρός όμως να αλλάξει η κατάσταση, να ακουστούν επιτέλους εκείνοι οι άνθρωποι που ήταν πραγματικά ουσιαστικοί, με πρόταση όχι μόνο για τα επιμελητήρια αλλά και για την οικονομία. Αυτοί οι άνθρωποι βρήκαν κυβερνητικά αυτιά να τους ακούσουν.
Ο νέος νόμος που έχει η εκπονήσει η κυβέρνηση θέτει τέλος σ΄αυτή την κατάσταση. Οι διοικήσεις μόνο για 2 θητείες και όχι επ΄αόριστον, επίσης αλλάζει ο προσανατολισμός της οικονομίας σε ένα παραγωγικό μοντέλο , άρα παραγωγικά επιμελητήρια πρέπει να δημιουργηθούν.
Επιμελητήρια που θα μελετούν τις πραγματικές δυνατότητες της τοπικής οικονομίας, θα αναδεικνύουν τα πλεονεκτήματα, θα κάνουν ρεαλιστικές προτάσεις για τον τόπο τους, για την περιφέρεια για την εθνική οικονομία.
Επιμελητήρια που θα είναι στελεχωμένα θα δίνουν την πληροφορία σε πρώτο χρόνο στον τοπικό επιχειρηματία, θα τον καθοδηγούν για το άνοιγμα της επιχείρησής τους σε νέες αγορές, θα τον οδηγούν στην χρήση της νέας τεχνολογίας, θα συνεργάζονται με τους φορείς και ιδιαίτερα με την Τ.Α. (1ου και 2ου βαθμού) για να σχεδιάζουν από κοινού το μέλλον της τοπικής κοινωνίας. Να αξιοποιούν ευρωπαϊκά προγράμματα για το συμφέρον της τοπικής οικονομίας και του επιχειρηματικού κόσμου. Μακριά από κομματικά στεγανά, μακριά από αντιλήψεις των “δουλειών” και της ατομικής εξυπηρέτησης των συμφερόντων.
Ποιοι μπορούν να εξυπηρετήσουν αυτή τη νέα δομή;
Ένα ερώτημα που θα πρέπει να δοθεί απάντηση.
Οι νέες διοικήσεις που θα αναδειχθούν δεν πρέπει να μοιάζουν με τις παλιές. Ποια πρέπει να είναι τα χαρακτηριστικά αυτών;
Να έχουν την αντίληψη του νέου παραγωγικού οικονομικού μοντέλου που σχεδιάζετε στη χώρα
Να είναι απαλλαγμένα από κομματικές αγκυλώσεις του τύπου “αφιερώνουμε τη νίκη” σε πολιτικό κόμμα, προωθώντας τις θέσεις του.
Να γνωρίζουν και να αφουγκράζονται τον παλμό της τοπικής αγοράς, της τοπικής και περιφερειακής οικονομίας βλέποντας τις πραγματικές αναπτυξιακές δυνατότητες κάθε τόπου, εκπονώντας ρεαλιστικές προτάσεις.
Να γνωρίζουν και να έχουν όραμα για τη διοικητική του λειτουργία ενταγμένα πραγματικά στην υπηρεσία του επαγγελματία, επιχειρηματία, βιοτέχνη κλπ.
Αυτές οι διοικήσεις είναι χρήσιμες για τον τόπο , για τις τοπικές επιχειρήσεις και για την ανάπτυξη.
Κάθε άλλης αντίληψης διοίκηση θα εξυπηρετεί τα δικά της στενά συμφέροντα, θα επιδεικνύει την κομματική της τοποθέτηση, θα διοικεί με το μοντέλο που έως τώρα έχει μάθει. Όμως θα υπάρχει ένα νέο περιβάλλον που θα θέτει ως κύριο γνώμονα την πραγματική ανάπτυξη, χάνοντας έτσι αυτές οι διοικήσεις την μεγάλη ευκαιρία που τους δίνεται για την ανάπτυξη του τόπου.
Πως θα γίνουν αντιληπτοί αυτού του είδους οι “μνηστήρες΄΄ της παλιάς νοοτροπίας ;
Μ΄ ένα πολύ απλό τρόπο . Από τις μεθόδους που χρησιμοποιούν για να εκλεγούν.
Είναι πολύ γνωστή η μέθοδος τους και περικλείεται σε μία μόνο φράση “τάζω και μερικές φορές εκβιάζω για να εκλεγώ”.
Αν δίπλα τους τρέχουν πολιτικά στελέχη, τα οποία παρεμβαίνουν και κατά πόσο αυτά συνδέονται σε επιχειρηματικές δραστηριότητες στο παρελθόν με τους επικεφαλής των ψηφοδελτίων ή μέλη αυτών.
Από τις προτάσεις που καταθέτουν, αν είναι γνώστες των θεμάτων, αν πατούν στην πραγματικότητα ή υπόσχονται ανέφικτα πράγματα και αναφέρονται γενικόλογα σ΄ αυτό για να κρύψουν την πραγματική αλήθεια.
Αν το προηγούμενο διάστημα ήταν εκείνοι που δούλεψαν γι΄ αυτό, ήταν παρόντες με άποψη και ιδιαίτερα με πράξη και εμπειρία.
Δείτε τους συνδυασμούς που έχουν δημιουργηθεί σε κάθε νομό (φυσικά και στο νομό μας), αν τα μέλη τους συνδέονται σε νέα ολιγομελή επιχειρηματικά σχήματα, που στήνονται με βάση τα επιμελητήρια.
Η επιλογή του επιχειρηματικού και εμπορικού κόσμου, αλλά και της κοινωνίας πρέπει να είναι ξεκάθαρη.
Πρέπει να προτάξει το συμφέρον του συνόλου και της ανάπτυξης του τόπου και της χώρας σε ένα παραγωγικό μοντέλο ανάπτυξης που θα χωρά όλους τους επαγγελματίες και επιχειρηματίες , έναντι των ατομικών δουλειών, της διαπλοκής και των συμφερόντων των λίγων και των κλειστών πολιτικών και όχι μόνο ομάδων.
Οφείλουμε όλοι να το διαφυλάξουμε από μια τέτοια εκτροπή και να αναδείξουμε τον αναπτυξιακό του χαρακτήρα.