Ανυπολόγιστες ζημίες άφησε πίσω του ο τυφώνας Harvey στο Τέξας, που πλέον έχει κοπάσει και έχει χαρακτηριστεί ως τροπική καταιγίδα. Το δύσκολο σε τέτοιες περιπτώσεις πάντοτε έχει να κάνει με την “επόμενη μέρα” (στο Τέξας δυστυχώς φαίνεται πως δεν τελείωσε τίποτε ακόμη, αφού αναμένουν πλημμύρες). Τι θα γίνει με τον κόσμο και πως θα αποκατασταθούν οι προκληθείσες ζημίες. Ειδικά δε σε χώρες – όπως οι ΗΠΑ – όπου το σύστημα δεν είναι αυτό που ισχύει (ή έστω ίσχυε προ κρίσης) στην Ευρώπη.
Η έλλειψη του λεγόμενου “κοινωνικού κράτους” είναι ακόμη πιο εμφανής σε περιπτώσεις που μια θεομηνία χτυπά περιουσίες και καλλιέργειες.
Το “κοινωνικό κράτος” (μια έννοια προς εξαφάνιση ακόμη και στην Ελλάδα) δεν είναι μόνο η ΔΩΡΕΑΝ παροχή υγείας και παιδείας ή το στήσιμο δρόμων και υποδομών. Είναι και η ανταπόκριση της κρατικής μηχανής στην προσπάθεια επαναφοράς στην προτέρα κατάσταση, αφού ένα φυσικό φαινόμενο τελειώσει.
Και το ερώτημα πολύ σωστά το έθεσε το BBC σε βίντεό του από το Τέξας. Σε κάποιο σημείο αναφέρει ο ρεπόρτερ: “Because the question is “how the people are going to rebuild their lives”.
Τι εκφράζει εν ολίγοις, ίσως και άθελά του, ο ρεπόρτερ;; Την πραγματικότητα. Την πλήρη απουσία του κράτους την επόμενη ημέρα. Την έλλειψη μηχανισμού που θα βοηθά τον κόσμο να ξαναχτίσει τη ζωή του, με μηδενικό ή ελάχιστο (έστω) κόστος.
Σε μια περίοδο, όπως αυτή που ζούμε, όπου το κράτος δαιμονοποιείται και δίνει σταδιακά τη θέση του στον ιδιώτη, όπου το “κοινωνικό κράτος” θεωρείται πολυτέλεια που πρέπει να καταργηθεί λόγω κόστους (λες και το κράτος είναι κάποια εταιρία που πρέπει να παρουσιάζει κέρδη σε κάθε του έκφανση…!!!) και ο πολίτης να μείνει τελείως απροστάτευτος, έρμαιο των καταστάσεων, της τύχης, των φυσικών φαινομένων…