Επωδός (η)
1. το έμμετρο τμήμα ποιητικής σύνθεσης, που ακολουθεί τη στροφή και την αντιστροφή, λχ στα χορικά άσματα των τραγουδιών. 2. κάθε φράση ή στίχος που επαναλαμβάνεται με σταθερό τρόπο στο τέλος κάθε στροφής, ποιήματος ή μουσικής σύνθεσης ΣΥΝ. Μοτίβο, ρεφρέν. 3. (μτφ) κάθε φράση που συνηθίζεται ή επαναλαμβάνεται με μεγάλη συχνότητα: η απαίτηση εκλογών αποτελεί την μόνιμη επωδό των ομιλιών των αντιπολιτευόμενων βουλευτών. – Επωδικός, -ή, -ό
ΕΤΥΜ: <αρχ. ἐπῳδός < ἐπᾴδω < ἐπ(ι) + ἄδω
Γ. Μπαμπινιώτη, Λεξικό της νέας Ελληνικής γλώσσας, Β΄ έκδοση, Γ΄ ανατύπωση 2006 εμπλουτισμένη – σελίδα 666