Από το Τμήμα Υγείας Ζώων και Κτηνιατρικής Αντίληψης, Φαρμάκων και Υποδομών (Υ.Ζ. –Κ.Α.Φ.Ε.) της Διεύθυνσης Κτηνιατρικής της Περιφέρειας Κεντρικής Μακεδονίας ανακοινώνονται τα εξής, που αφορούν στην αποφυγή εισόδου στην Ελλάδα του αφθώδους πυρετού:
Σύμφωνα με πρόσφατη πληροφόρηση εκ μέρους του Υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων (ΥΠ.Α.Α.Τ.), στις 08.05.2017 κοινοποιήθηκαν εστίες Αφθώδους Πυρετού στα τουρκικά παράλια, απέναντι από τα ελληνικά νησιά.
Ο αφθώδης πυρετός είναι οξεία, πολύ μεταδοτική ιογενής νόσος (νοσηρότητα έως και 100%), ενδημική ή σποραδική σε πολλές χώρες του κόσμου με τεράστιες οικονομικές απώλειες. Από τα παραγωγικά ζώα ευαίσθητα στον ιό είναι τα βοοειδή (και οι βούβαλοι), τα μικρά μηρυκαστικά και οι χοίροι ενώ από τα άγρια το ελάφι, η αντιλόπη, το αγριογούρουνο, ο ελέφαντας, η καμηλοπάρδαλη και η καμήλα.
Η νόσος δεν μεταδίδεται στον άνθρωπο.
Ο αφθώδης πυρετός οφείλεται σε ιό της οικογένειας Picornaviridae Apthvirus που έχει τη δυνατότητα ταχείας εξάπλωσης κυρίως μέσω προϊόντων που προέρχονται από μολυσμένα ζώα (ζώντα ή νεκρά), συμπεριλαμβανομένων των μέσων μεταφοράς αυτών.
Οι ορολογικοί τύποι του ιού που έχουν ανιχνευθεί ανοσολογικά είναι οι εξής επτά: Ο, Α, C, Asia1, SAT1, SAT2 & SAT3. Ο ιός μπορεί να διατηρηθεί σε μολυσμένο περιβάλλον για αρκετές εβδομάδες (πάνω από 1 μήνα), ανάλογα με τη θερμοκρασία και το pH. Διατηρείται στην ψύξη και στην κατάψυξη, ενώ αδρανοποιείται προοδευτικά σε θερμοκρασίες πάνω από 50°C και πλήρως στους 70°C για τουλάχιστον 30 λεπτά. Επίσης, αδρανοποιείται γρήγορα σε pH9 (OIE:Office International des Epizooties – World Organization for Animal Health).
Η δριμύτητα των συμπτωμάτων ποικίλλει κυρίως με το στέλεχος του ιού, το βαθμό έκθεσης του οργανισμού στον ιό, την ηλικία και το είδος του ζώου. Κύρια συμπτώματα της νόσου είναι ο πυρετός και η εμφάνιση φυσαλιδώδους εξανθήματος στη γλώσσα, τα χείλη, το στοματικό και ρινικό βλεννογόνο, τις θηλές του μαστού και μεταξύ των οπλών ή στη στεφάνη της οπλής, καθώς και η μείωση ή διακοπή της γαλακτοπαραγωγής. Προϊούσης της νόσου η ρήξη των φυσαλίδων δημιουργεί διαβρώσεις και έλκη και παρατηρείται χωλότητα και μυοκαρδίτιδα. Συχνός είναι ο θάνατος νεαρών βοοειδών από μυοκαρδίτιδα. Νεαρά αμνοερίφια μπορεί να πεθάνουν χωρίς συμπτώματα. Υψηλή θνησιμότητα παρατηρείται στα χοιρίδια (ΟΙΕ).
Προς ενημέρωση των κτηνοτρόφων και των εμπλεκόμενων στην κτηνοτροφία επαγγελματιών και φορέων επισημαίνεται ότι στα απαραίτητα μέτρα για την αποφυγή μετάδοσης της νόσου περιλαμβάνονται:
• η διέλευση οχημάτων από τάφρους με διάλυμα απολυμαντικού πριν από την είσοδο στην εγκατάσταση,
• ο τακτικός καθαρισμός και απολύμανση των οχημάτων της εκμετάλλευσης μετά από κάθε μεταφορά,
• ο περιορισμός της εισόδου επισκεπτών σε μία εγκατάσταση και ιδιαίτερα εάν έχουν επισκεφτεί πρόσφατα αγροτικές περιοχές της Τουρκίας και έχουν έρθει σε επαφή με ζώα
• η διέλευση του προσωπικού, των κτηνιάτρων και των επισκεπτών από ποδόλουτρα με διάλυμα απολυμαντικού, το οποίο ανανεώνεται τακτικά,, πριν από την είσοδο στις κτηνοτροφικές εγκαταστάσεις,
• απαγόρευση εισαγωγής/αγοράς
α) ζώντων ζώων,
β) σπέρματος, ωαρίων, εμβρύων,
γ) πρωτογάλακτος, γάλακτος και γαλακτοκομικών προϊόντων που προορίζονται για ζωοτροφή,
δ) ακατέργαστων ζωικών υποπροϊόντων, ακατέργαστων προβιών και δερμάτων που προορίζονται για ανθρώπινη κατανάλωση ή ακατέργαστων προβιών και δερμάτων που δεν προορίζονται για ανθρώπινη κατανάλωση,
ε) ειδών χορτονομής κ.τ.λ. αν δεν πληρούνται οι σύννομες προϋποθέσεις,
• αποφυγή προμήθειας εξοπλισμού και σκευών για τις κτηνοτροφικές εγκαταστάσεις από την Τουρκία και ιδιαίτερα μεταχειρισμένων,
• άμεση ειδοποίηση των αρμόδιων Κτηνιατρικών Αρχών σε περίπτωση υποψίας κρούσματος της νόσου.
«Η συνεργασία όλων των εμπλεκόμενων φορέων με τις ελληνικές Κτηνιατρικές Αρχές είναι ζωτικής σημασία για την προστασία του ζωικού κεφαλαίου από το ενδεχόμενο εισόδου του αφθώδους πυρετού στην χώρα μας».