Τελικά, με όλα όσα ακούγονται και γίνονται (και που σχετίζονται με τις παροχές Τσίπρα και τις αντιδράσεις των έξω και ειδικά των Γερμανών), δεν ξέρει κανείς ποιον να πιστέψει…
Να πιστέψεις τους δικούς μας; Όσο καλόπιστος κι αν είναι κάποιος δυσκολεύεται να μπει σε μια τέτοια διαδικασία, αφού οι δικοί μας έχουν διαψευστεί ουκ ολίγες φορές από το 2010 και μετά.
Απ’ την άλλη μεριά, να πιστέψει κανείς τους ξένους, τους «σωτήρες» αλλά και τους άλλους που το παίζουν φίλοι; Ακόμη δυσκολότερο αυτό! Ο καθένας από δαύτους κοιτάει την πάρτη του και απώτερος σκοπός όλων είναι πώς να κονομήσουν στην πλάτη της Ελλάδας – είτε βραχυπρόθεσμα, είτε μακροπρόθεσμα / είτε ρε ρευστό, είτε όταν βγαίνουν στο σφυρί τα τιμαλφή της χώρας.
Όποιον κι αν επιλέξει κάποιος να πιστέψει όμως, ένα είναι το σίγουρο σενάριο: γνωρίζουμε όλοι ποιος θα πληρώσει στο τέλος το μάρμαρο…
(– αφού όταν δόθηκαν οι ευκαιρίες εμείς το παίζαμε «καλά παιδιά» και δεν χρησιμοποιήσαμε ως θα έπρεπε τα μέτρα πίεσης που σε 2-3 περιπτώσεις είχαμε στη διάθεσή μας)