Ανειλημμένες υποχρεώσεις με κράτησαν μακριά σας και μου λείψατε πολύ, να το ξέρετε. Είμαι βλέπετε από τους τυχερούς, από αυτούς που σε εποχές Μνημονίων ακόμη έχουν δουλειά και γυρίζουν ανά την Ελλάδα (Αλέξη κάτι ακούγεται για τέταρτο Μνημόνιο, είναι αλήθεια;;;;). Σήμερα θα πούμε λίγα και καλά, πάντα με τη δική μου ματιά. Ξεκινάμε λοιπόν…
Ξεκινάμε από την πρωτεύουσα φυσικά και την επίσκεψη Ομπάμα. Το τι έχω διαβάσει και έχω δει στην τηλεόραση δε λέγεται. Λογικό βέβαια γιατί μας επισκέφτηκε ολόκληρος πλανητάρχης. Και έφυγε γοητευμένος, όπως κάθε ξένος που επισκέπτεται τη χώρα μας. Ο Ομπάμα απέδειξε κατά την επίσκεψή του ότι ήξερε πολύ περισσότερα για τον ελληνικό πολιτισμό από πολλούς από εμάς. Δεν έλειψαν όμως και τα ευτράπελα της επίσκεψης αυτής.
Και είναι πολλά: Το χαλί που στρώθηκε στραβά μπροστά από το αεροπλάνο, η σημαία που κυμάτισε και έκρυψε τη χειραψία Καμμένου-Ομπάμα (ακόμη κλαίει ο Πάνος για το χαμένο τηλεοπτικό πλάνο), τα ελληνικά με αμερικανική προφορά του 
Αλέξη που ήταν όλα τα λεφτά ή η φωτό που έγινε viral με τον Έλληνα πρωθυπουργό να κοιτά το ταβάνι με αυτό το απλανές βλέμμα (της αγελάδας λέω εγώ).
Επίσης έπεσε στην αντίληψη όλων μας ένα βίντεο λίγων δευτερόλεπτων που ο Ομπάμα κάνει τσακωτό τον Αλέξη να προσπαθεί να χασμουρηθεί και εννοείται ότι αυτός σταματά αμέσως και το πνίγει. Κουράστηκε ο Αλέξης τι να κάνουμε. Αμέσως του τράβηξαν βίντεο οι αθεόφοβοι. Φυσικά κάτι τέτοια θέλουν οι δημοσιογράφοι και τα κυνηγούν σαν τρελοί. Και θα κλείσω το θέμα αυτό με κάτι πιπεράτο με ένα gossip που διέρρευσε από τους παριστάμενους στο δείπνο στο Μέγαρο Μαξίμου προς τιμή του Ομπάμα παρουσία του πρόεδρου Παυλόπουλου. Εκτός από την Ακρόπολη το θαυμασμό του αμερικανού πρόεδρου απέσπασε και μια καλλίγραμμη αιθέρια ύπαρξη από το περιβάλλον του μεγάρου που ήταν παρούσα στο δείπνο. Ψηλόλιγνη σιλουέτα καλλίγραμμα πόδια μακριά σκούρα μαλλιά, γόβες και ντύσιμο αλλά Τζάκι Κέννεντι. Αθάνατη ελληνική ομορφιά δηλαδή και μια συμβουλή προς εσάς κορίτσια: μην τα βάφετε όλες ξανθά ή ombre. Δεν πηγαίνει σε όλες μας επειδή είναι τάση της εποχής. Προτιμήστε κάτι κοντά στο φυσικό σας χρώμα.
Επιστροφή στην Αλεξάνδρεια και στην καθιερωμένη κατάθεση στεφάνων προς τιμή των νεκρών του Πολυτεχνείου. Βλέπω λοιπόν τον δήμαρχο Παναγιώτη με κοστούμι όπως άρμοζε στην περίσταση με αυτή τη μπλε-μωβ σουπερ γραβάτα του, που μου αρέσει πολύ εξίσου με τη γνωστή πλέον ριγέ, να καταθέτει το στεφάνι. Το μάτι μου όμως έπεσε και αλλού και δεν αντέχω θα την κάνω την επίπληξη. Γιατί Μενέλαε δε φόρεσες γραβάτα; Γιατί παραστράτησες;; Πρόεδρος είσαι και η μέρα ήταν επίσημη. Το ίδιο ισχύει και για τον αντιπρόεδρο του εμπορικού συλλόγου που εμφανίστηκε χωρίς γραβάτα και αυτός. Και κάτι τελευταίο από τη μέρα αυτή. Αποφύγετε να στέκεστε κοντά στον Αποστόλη τον Βεσυρόπουλο τον βουλευτή της ΝΔ. Αν παρατηρήσετε τις φωτογραφίες θα δείτε ότι δείχνετε μικροσκοπικοί δίπλα του και είναι λογικό. Ένα έχω να πω πάντως: όπου θέλει το δίνει και με το παραπάνω το μπόι ο θεός. Αλίμονο σε εμάς τους υπόλοιπους.
19 Νοεμβρίου 2016: Παγκόσμια ημέρα άντρα (μη αναγνωρισμένη ακόμη από τον ΟΗΕ ως «επίσημη»), γιορτάζεται όμως σε περισσότερες από 70 χώρες. Θέμα του φετινού εορτασμού ήταν το εξής: Σταματήστε την ανδρική αυτοκτονία. Οι άνδρες φίλοι της παρέας, σε συζήτηση που κάναμε για το θέμα έριχναν την αύξηση των αυτοκτονιών των ανδρών σε συζύγους, φίλες, γνωστές και κυρίως στις πεθερές. Η γνώμη μου είναι ότι για την αύξηση των αυτοκτονιών των αντρών ευθύνεται αποκλειστικά η οικονομική κρίση και το στερεότυπο του άνδρα- κουβαλητή και όχι εμείς οι γυναίκες. Συγγνώμη αν προκαλέσω στεναχώρια σε κάποιους αλλά είναι η αλήθεια αγόρια.
Και επειδή ίσως μελαγχολήσατε λίγο σας έχω κάτι που θα σας φτιάξει τη διάθεση.
Σύμφωνα με δημοσιογραφικές πληροφορίες αναλαμβάνει τα ηνία του πρωθυπουργικού γραφείου στη Θεσσαλονίκη η 28χρονη Κατερίνα Νοτοπούλου που εκπροσωπεί τη νέα γενιά του ΣΥΡΙΖΑ. Δεν το συζητώ… και μορφωμένη και κούκλα… Εύγε Αλέξη, δώσε βήμα στα νιάτα μπας και αλλάξει κάτι προς το καλύτερο.
Η υπουργός Εργασίας, απ’ την άλλη μεριά, ήταν κουκλάρα με την total black εμφάνιση που έκανε στις συνομιλίες για τα εργασιακά. Ας ελπίσουμε πως οι συνομιλίες πήγαν καλά, αλλιώς τα πράγματα που έρχονται θα είναι ακόμη πιο δύσκολα και στο τέλος θα είμαστε όλοι για total black εμφανίσεις και θα πέφτει black κλάμα από το πρωί μέχρι το βράδυ.
Αν και μακρηγόρησα, θα μου επιτρέψετε να αποτίσω και το δικό μου φόρο τιμής σε έναν πολιτικό από στόφα που χάνεται, έναν άνθρωπο με ήθος και αξιοπρέπεια, στον πρώην Πρόεδρο της Δημοκρατίας τον Κωστή Στεφανόπουλο, που έφυγε από τη ζωή την Κυριακή. Μακάρι να ήταν όλοι οι πολιτικοί σαν κ αυτόν. Μπορεί και να ήμασταν καλύτερα τώρα. Συγχαρητήρια και στον πρόεδρο του δημοτικού συμβούλιου της Αλεξάνδρειας, τον κύριο Νίκο Μπρουσκέλη για την πρόταση του στη συνεδρίαση της Δευτέρας να ονομαστεί ένας δρόμος με το όνομα του αποβιώσαντος πρώην πρόεδρου.
Κάπου εδώ θα κλείσω όμως και θα ανανεώσω το ραντεβού μας για πιο σύντομα αυτή τη φορά, το υπόσχομαι. Ως τότε να είστε όλοι καλά, να σκέπτεστε πάντα θετικά και ότι υπάρχει φως στην άκρη του τούνελ…
Σας φιλώ γλυκά και σας αποχαιρετώ με ένα εξαίρετο τραγούδι
