Με την 33 απόφαση του 2011 ψηφίστηκε ομόφωνα ο κανονισμός ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑΣ του Δημοτικού Συμβουλίου του δήμου ΑΛΕΞΑΝΔΡΕΙΑΣ στην σύνταξη του οποίου εκτός του τότε προέδρου Γιάννη Γκιουρτζή και του υπογράφοντος συμμετείχε και ο τότε και τώρα δημοτικός σύμβουλος ΧΡΗΣΤΟΣ ΑΛΕΥΡΑΣ.
Επιτέλους από το 2011 ένας δήμαρχος, ο τωρινός, τόλμησε να ενεργοποιήσει το άρθρο 37 περί ΑΠΟΛΟΓΙΣΜΟΥ ΠΕΠΡΑΓΜΕΝΩΝ της ΔΗΜΟΤΙΚΗΣ ΑΡΧΗΣ αφού ο προηγούμενος κ. Φ. ΔΗΜΗΤΡΙΑΔΗΣ το απέφευγε, όπως ο διάολος το λιβάνι, για προφανείς λόγους αδιαφάνειας και κάποιοι δραχμοφονιάδες δημόσια γράφοντες έκαναν την πάπια.
Κατά το άρθρο 37 απολογούμενοι είναι ΑΠΑΝΤΕΣ και όχι μόνον ο Δήμαρχος και η πλειοψηφία. Στους απολογούμενους περιλαμβάνονται και η αντιπολίτευση, και οι δημοτικές παρατάξεις δια των εκπροσώπων τους με την σειρά της εκλογικής δύναμης καθώς και όλα τα μέλη του Δημοτικού συμβουλίου, οι εκπρόσωποι των φορέων ακόμα και μεμονωμένοι πολίτες.
Ο καθένας απολογείται στον τομέα του καταθέτοντας την ευθύνη του για όσα έγιναν και ΔΕΝ έπρεπε να γίνουν και για όσα έπρεπε να γίνουν και ΔΕΝ έγιναν, επειδή η πρόοδος ενός δήμου αφορά όλους.
Την οργάνωση της συνεδρίασης την έχει ο δήμαρχος και ο πρόεδρος του δημοτικού συμβουλίου με την συνδρομή των αρμοδίων υπηρεσιών του δήμου και όπως πολύ σωστά επεσήμανε στην πρωτομιλία του ο ΧΡΗΣΤΟΣ ΑΛΕΥΡΑΣ δεν προβλέπεται δευτερολογία.
Κατά παράβαση λοιπόν του ΚΑΝΟΝΙΣΜΟΥ η αντιπολίτευση έχοντας έλλειψη επιχειρημάτων ή από άγνοια του ΚΑΝΟΝΙΣΜΟΥ – συνήθως στις αντιπολιτεύσεις και σε λιγούρηδες δημόσια γράφοντες η μνήμη είναι κοντή – διάλεξε να την κοπανήσει ουζάροντας σε διπλανό στέκι.
Σύμφωνα με τον κανονισμό, ο ΑΠΟΛΟΓΙΣΜΟΣ περιλαμβάνει τους τομείς της οικονομικής κατάστασης του δήμου, την διοίκηση και την εφαρμογή προγράμματος δράσης.
Ανοίγοντας λοιπόν ο δήμαρχος την συζήτηση αντί να εστιάσει ολιγόλογα, περιεκτικά και συνεκτικά, παρασύρθηκε σε έναν ΒΕΡΜΠΑΛΙΣΤΙΚΟ ρυθμό περίπου ενός μισάωρου το οποίο ήταν και αχρείαστο και παραπανίσιο.
Προλογίζοντας ο δήμαρχος συνήθως ανακοινώνει το αντικείμενο του ΑΠΟΛΟΓΙΣΜΟΥ των πεπραγμένων, σε ότι αφορά την πλειοψηφία για ζητήματα τρόπου διοίκησης, οικονομίας και εφαρμογής του προγράμματος δράσης και αναθέτει στους καθ’ ύλην αντιδημάρχους και τους προέδρους των Νομικών προσώπων για ανάπτυξη των ΠΕΠΡΑΓΜΕΝΩΝ ή αναλαμβάνει να το κάνει ο ίδιος ανάλογα με το πως έχει οργανώσει την συζήτηση.
Αναρωτιέται λοιπόν κανένας γιατί να διαλέξει ο δήμαρχος παραπανίσια λόγια αφού παίζει προς το παρόν μόνος του, λόγο ανύπαρκτης και διαλυμένης αξιωματικής αντιπολίτευσης μερικά μέλη της οποίας ασχολούνται με τη διαδοχή, κάποια άλλα από τώρα ψάχνονται για να χωρέσουν σε πιθανό μελλοντικό σχήμα του νυν δημάρχου και κάποια που παριστάνουν τους πολύξερους απλά έχουν μαύρα μεσάνυχτα από τοπική αυτοδιοίκηση.
Το ότι οι της διοίκησης ήταν διαβασμένοι – ΚΥΡΚΙΛΙΑΝΙΔΗΣ, ΚΥΤΟΥΔΗΣ, ΣΥΡΟΠΟΥΛΟΣ, ΝΑΛΜΠΑΝΤΗΣ, ΔΕΛΙΟΠΟΥΛΟΣ, ΜΠΑΣΔΕΚΟΠΟΥΛΟΣ κλπ και ξέρουν και μπορούν– δεν ξενίζει κανέναν αφού παίζουν, κακώς βέβαια μπάλα μόνοι τους.
Συνεπής με τα όσα προβλέπει ο ΚΑΝΟΝΙΣΜΟΣ ήταν ο ΧΡΗΣΤΟΣ ΑΛΕΥΡΑΣ γιατί μας υπενθύμισε σε τι εστίασε τις προτάσεις και την κριτική του όλη την περίοδο, ανεξάρτητα αν συμφωνεί ή διαφωνεί κανένας μαζί του επειδή έχει κολλήσει ΜΟΝΟΘΕΜΑΤΙΚΑ στα ζητήματα που θέτει.
Απογοήτευση προκάλεσε η γύμνια της μείζονος αντιπολίτευσης όχι μοναχά γιατί έδειξε πόσο κολλημένη είναι στην ΠΑΡΕΛΘΟΝΤΟΛΟΓΙΑ, ούτε επειδή από άγνοια ή έλλειψη επιχειρημάτων αποχώρησε, αλλά κυρίως γιατί για μα ακόμα φορά πιάστηκε με την γίδα στην πλάτη. Μίλησε για απεντάξεις έργων όταν η ίδια βαρύνεται για τρεις απεντάξεις επί δική της θητείας (ΠΟΔΗΛΑΤΟΔΡΟΜΟΣ- ΠΛΑΤΕΙΑ ΑΜΠΕΛΟΤΟΠΩΝ και ΣΚΕΠΑΣΤΡΟ ΚΟΛΥΜΒΗΤΗΡΙΟΥ) και για δυο άλλες που ξεκίνησαν επί δική της θητείας και με δική της ευθύνη απεντάχτηκαν μετά.
Το ένα – ο ΒΙΟΛΟΓΙΚΟΣ ΜΕΛΙΚΗΣ– απεντάχθηκε από επιλογή καθώς δεν γίνεται να λειτουργήσει ΒΙΟΛΟΓΙΚΟΣ χωρίς ΔΙΚΤΥΑ ΑΠΟΧΕΤΕΥΣΗΣ που θα οδηγούν τα λήμματα εκεί. Για το αμαρτωλό άλλο, για το οποίο έπεσε και πολύ κλάμα και από παρατρεχάμενους δημόσια με το αζημίωτο γράφοντες, την «ΚΑΤΑΣΚΕΥΗ ΑΠΟΧΕΤΕΥΤΙΚΟΥ ΔΙΚΤΥΟΥ ΛΥΜΜΑΤΩΝ ΜΕΛΙΚΗΣ» πρέπει να θυμίσουμε ότι ο εργολάβος ζήτησε την λύση της σύμβασης στις 10 Φεβρουαρίου του 2014 με δήμαρχο τον κ. Φ. ΔΗΜΗΤΡΙΑΔΗ, ότι αφορούσε έργο προϋπολογισμού 4.058.700,00 ευρώ , ότι στη σχετική δημοπρασία τον φάκελο τον κατέθεσε δημοτικός σύμβουλος της παράταξης ΔΗΜΗΤΡΙΑΔΗ και μέλος της Οικονομικής Επιτροπής, ότι ανακάλυψαν “οψιγενή λόγο” για να ακυρώσουν την καλύτερη προσφορά της “ΔΗΜΟΤΕΚΤΩΝ ΑΤΕ” και ότι είχαν εγκρίνει προκαταβολή ύψους 185.000,00 ευρώ για μια σύμβαση, της οποίας την διάλυση ζήτησε πρόωρα η ΑΒΡΑΝΑΣ ΑΤΕ .
Φυσικά δεν πρέπει να διαφεύγει της προσοχής κανενός ότι στην φαρσοκωμωδία της δημοπρασίας αυτής, χάθηκαν για λίγο βέβαια τα περίφημα δέκα (10) μηχανόσημα !!! και ουδείς γνωρίζει την τύχη των 185.000,00 ευρώ της προκαταβολής.
Τάσος Τασιόπουλος
ΥΓ1. Καμιά διοίκηση δεν μπορεί να προσφέρει όταν δεν έχει απέναντι συγκροτημένη αντιπολίτευση.
ΥΓ2. Καμιά κοινωνία δεν πληροφορείται όταν οι δημόσια γράφοντες δεν λένε ούτε καλημέρα με το αζημίωτο ως συνετοί λαδοποντικαράδες.
ΥΓ3. Τώρα που υπογράφονται συμβόλαια αλήθειας δεν πρέπει οι δημότες να μάθουν τι έγινε ο στόλος των Mersedes που είχε ο δήμος, πόσο στοίχιζαν στους δημότες μόνον για τα πανηγύρια και σε ποια σπίτια βρίσκονται μερικές;
ΥΓ4. Τελικά ο Σπυρίδης που έλειπε ήταν τυχερός ή άτυχος;
Μία απάντηση στο “Άρθρο (Τ. Τασιόπουλος): «Απολογιστικά απόνερα»”
Ο δήμος της Αλεξάνδρειας ήταν ο πρώτος «Καλλικρατικός αυτοδιοικητικός οργανισμός» πού, στις 18-2-2011, ενέκρινε ομόφωνα «κανονισμό λειτουργίας δημοτικού συμβουλίου» (κ.λ.δ.σ.) –δύο μήνες ενωρίτερα από την έκδοση υπουργικής απόφασης για τον «πρότυπο κ.λ.δ.σ.». Προφανώς, λόγω των περιστάσεων και της, ας πούμε, «βαρύτητας» του θέματος, ήταν ευκταία και αναγκαία η συνεννόηση των μελών του δ.σ., ώστε να ψηφιστεί ο κανονισμός με ευρύτατη κατά το δυνατό συναίνεση. Για το λόγο αυτό, στις 18-1-2011, το δ.σ. σύστησε «επιτροπή για την κατάρτιση και υποβολή για έγκριση, σχεδίου κ.λ.δ.σ. δήμου Αλεξάνδρειας», αποτελούμενη από τον πρόεδρο του δ.σ. Ι. Γκιουρτζή και τους δ.σ. Α. Τασιόπουλο, Α. Τσιάπλα και Χ. Αλευρά.
Στη σύνταξη των διατάξεως του κ.λ.δ.σ. τα μέλη της παραπάνω επιτροπής εισέφεραν ελάχιστα, με εξαίρεση τον Α. Τασιόπουλο και τον Ι. Γκιουρτζή, οι οποίοι συνέβαλαν εποικοδομητικά στο έργο της ολοκλήρωσης του κανονισμού· ο πρώτος με προτάσεις και παρατηρήσεις και ο δεύτερος με τους χειρισμούς του, ως φύσει διαλλακτικός και συναινετικός χαρακτήρας που είναι. Από εκεί και πέρα, όμως, ας γίνει γνωστό σε μετριόφρονες και πολυφραδείς ότι, σχέδιο κ.λ.δ.σ. του νέου, τότε, δήμου Αλεξάνδρειας ήταν έτοιμο ήδη αφότου έγινε γνωστό το αποτέλεσμα της εκλογής στο δήμο Αλεξάνδρειας, το 2010, όταν οι «νικητές» πανηγύριζαν και οι «ηττημένοι» δαιμονοποιούσαν το κακό.
Επί της ουσίας: Ο κ.λ.δ.σ. του δήμου Αλεξάνδρειας –αν εξαιρεθούν ελάχιστες καινοτόμες αναφορές του, ίσως ασήμαντες, που όμως δεν έτυχαν της προσοχής για εφαρμογή– κωδικοποιεί και επαναλαμβάνει φλύαρα ήδη ισχύουσες διατάξεις του κανονιστικού νομοθέτη. Για παράδειγμα δεν χρειαζόταν κανένα άρθρο 37 (στον κ.λ.δ.σ.), για να υπομνησθεί η δια νόμου υποχρέωση του δημόσιου απολογισμού των πεπραγμένων της δημοτικής αρχής. Και, φυσικά, στους «απολογούμενους» (υποθέτουμε όχι σε αίθουσα δικαστηρίου κ. Τασιόπουλε), δεν περιλαμβάνονται ούτε «η αντιπολίτευση», ούτε «οι εκπρόσωποι των φορέων» και (πολύ δε περισσότερο) οι «μεμονωμένοι πολίτες». Η αποφυγή –εσκεμμένα ή όχι, αδιάφορο– του απολογισμού, σε τακτά χρονικά διαστήματα, των πεπραγμένων κάθε αιρετής δημοτικής και, γενικά, κάθε δημόσιας αρχής, συνιστά, πέρα και πάνω από τους «νόμους» και τους «κανονισμούς», ύψιστη πολιτική ύβρη. Και η ύβρις αυτή, αναμφίβολα, βαρύνει τον βίο τής υπό τον Φ. Δημητριάδη δημοτικής αρχής.
Τέλος, ας μη διαφύγει του προβληματισμού εκείνων που επιμένουν να ενδιαφέρονται για τα περί των κοινών πράγματα και ομιλούν και γράφουν γι’ αυτά –συχνά ασύστολα, χάριν του εντυπωσιασμού;– πως η διεκπεραίωση της διαδικασίας του «απολογισμού πεπραγμένων», όταν εμπνέεται από την υποχρεωτικότητα και μόνο του κανονιστικού νόμου, όταν διεξάγεται με την συνήθως ανούσια γραφειοκρατική τυπολατρία, και όταν μετατρέπεται σε θέατρο γραφικών πολεμικών επιχειρήσεων, ένθεν κακείθεν, καταντά εν τέλει άχρηστη. Τόσο για την ίδια (δημοτική αρχή) που διαχρονικά αρέσκεται μάλλον στα παινέματα παρά στη σπανίζουσα δημιουργική κριτική όσο και για τους συνήθως αδιάφορους πολίτες, της απαίδευτης και μη ούσας «δημοκρατίας μας».