– Ένας όχι και τόσο γνωστός Γάλλος, ο Πώλ Βαλερύ, στηρίζοντας την άποψη των ριζοσπαστών της εποχής και της χώρας του, το 1960, έγραφε πως “η πολιτική είναι η τέχνη με την οποία μπορείς να εμποδίζεις τους πολίτες να ασχολούνται με τα προβλήματα που τους αφορούν”.
– Είναι βέβαιο πως ο Γάλλος ριζοσπάστης της εποχής του 60, επί πλέον συνέδεε την πολεοδομία με την πολιτική όχι επειδή και οι δύο λέξεις έχουν την ίδια προέλευση από την δική μας λέξη “πόλις”, αλλά επειδή χωρίς να το φανταστεί τότε συνέδεσε απόλυτα σωστά, τον σημερινό υπουργό υποδομών “ΣΥΡΙΖΑΙΟ” κ. Σπίρτζη ως πολιτικό, με τον κάποτε πρόεδρο του ΤΕΧΝΙΚΟΥ ΕΠΙΜΕΛΗΤΗΡΙΟΥ ΕΛΛΑΔΑΣ (ΤΕΕ) ως μηχανικό, τον “ΠΑΣΟΚΟ” κ. Σπίρτζη.
– Είναι φανερό πως κανένας Σπίρτζης, είτε ο Συριζαίος, είτε ο κακομαθημένος Πασόκος, δεν έχει άδικο εκατό τοις εκατό, και κανένας δεν έχει πέρα για πέρα δίκιο, καθώς ο συνδυασμός στοιχείων που αλληλοσυμπληρώνονται αποτελεί την βάση αποτελεσματικής δράσης, τόσο στην δημοκρατία του πολιτικού Σπίρτζη, όσο και στην επιχείρηση του μηχανικού Σπίρτζη.
– Έτσι βλέποντας το φουσκωμένο πορτοφόλι των καναλαρχών και ξεχνώντας το καταρρακωμένο πορτοφόλι των φτωχών, ο κ. Σπίρτζης, ετοίμασε ράντζα, χημικές τουαλέτες, σάντουιτς και κατωσέντονα και μάντρωσε σε ευρύχωρα κελιά αυτούς που είχαν μάθει να βουτούν σε πισίνες διαπλοκής με σαμπάνιες –τους ΜΑΡΙΝΑΚΗΔΕΣ- ΑΛΑΦΟΥΖΟΥΣ-ΚΟΝΤΟΜΗΑΝΔΕΣ –ΚΑΛΟΓΡΙΤΣΕΣ – κ.λ.π.– επί τριήμερο για αρκετούς λόγους.
– Ο πρώτος για να μάθουν τα “γράμματα” της “ποιότητας, της διαφάνειας και του πλουραλισμού”!!!
– Ο δεύτερος για να αρχίσουν να συνηθίζουν σε συνθήκες στρατοπέδου όσοι από τους “πορτοφολάδες” παραπέμπονται για διάφορα κακουργήματα, είτε έχουν δεσμεύσεις λογαριασμών, είτε Αλβανικά ΑΦΜ, είτε συμμετοχή σε εγκληματικές οργανώσεις.
– Βέβαια πολλοί άνθρωποι καλής πίστης πιστεύουν ότι εκτός από το ότι η δύναμη των πραγμάτων είναι “ο οικονομικός νόμος” υπάρχουν και ο σεβασμός, η εμπιστοσύνη και η υπόληψη που οδηγούν στην αξιοπιστία.
– Ο σεβασμός, η εμπιστοσύνη και η υπόληψη ευτυχώς είναι πράγματα που κατακτώνται και δεν αγοράζονται επειδή δεν υπάρχουν στην αγορά για να πουληθούν. Και είναι πράγματα που αφορούν από τον απλό δημότη, τον διαμορφωτή της κοινής γνώμης _τους δημοσιογράφους δηλαδή και όχι τους δημόσια γράφοντες όπως και ο υπογράφων – τους πολιτικούς, τους πολιτευτές, τους ψευτοπολιτευτές, αυτούς που ως ψώνια νομίζουν ότι μπορούν να ανακατευτούν και να ανακατέψουν τα πάντα ως ημιμαθείς, μέχρι και τις συλλογικότητες από τις τοπικές έως τις κεντρικές κυβερνήσεις.
– Ασφαλώς και η ευγενής αποστολή της πολιτικής, ο πραγματικός λόγος υπάρξεώς της, είναι να υπερνικά την μοιρολατρία, δηλαδή να αποτελεί σκοπό της, η αναζήτηση.
– Στην αναζήτηση δηλαδή είναι η πολιτική και όχι οι πολιτικοί. Οι πολιτικοί που προσανατολίζονται στο δόγμα όπου φυσάει ο άνεμος ( ως ο.φ.α) αφού αυτό που ανακάλυψε η ανθρωπότητα είναι ότι η ανάπτυξη γλίτωσε τον πλανήτη από την κόλαση και άρα αυτή, και μόνον αυτή πρέπει να είναι το αντικείμενο κάθε φροντίδας.
– Κάθε διαφορετικό τείνει να μετατρέψει τον άνθρωπο σε εκμεταλλεύσιμο είδος που δηλώνει υποταγή είτε στους νόμους της οικονομίας είτε στους νόμους της διαπλοκής μέσα από τους οποίους αναδεικνύονται μετριότητες και απατεωνίσκοι, δηλαδή ο.φ.α, τόσο σε κεντρικό όσο και σε τοπικό επίπεδο.
– Το ότι κάθε χρόνο χιλιάδες ξεστρατισμένοι αγρότες, απομονωμένοι έμποροι, περιφρονημένοι βιοτέχνες, εργάτες χωρίς δουλειά, γέροντες με άθλια σύνταξη, γυναίκες κουρασμένες από το μακροχρόνιο φορτίο του νοικοκυριού, βλέπουν να έρχεται μαζί με τα χρόνια της ωριμότητας και η ανασφάλεια, αυτό το λένε “νόμος της προόδου” οι κάθε είδους σαλτιμπάγκοι που φιλοτομαριστικά προσανατολίζονται σε κάθε παλιό ή νέο φούρνο που καπνίζει.
– Φυσικά και υπάρχει μια σύγχυση. Μια σύγχυση που οφείλεται στο γεγονός ότι την εξουσία την κρατά η οικονομία και όχι η πολιτική. Η συγκρότηση του ανθρώπου, η καλλιέργειά του, ο τρόπος ζωής του, η μοίρα του, όταν μέσα από την πολιτική επιζητάει πρόσβαση στην οικονομία, αντιμετωπίζεται σήμερα – ή τουλάχιστον πρέπει να αντιμετωπίζεται- ως αποτέλεσμα διανοητικής σύγχυσης.
– Φυσικά και είναι πανεύκολο στους κάθε είδους κόλακες να ορίζουν πως “ η κόλαση είναι ο άλλος”, αλλά την αλήθεια την γράφουν σιωπηρά οι λαοί, με τον πόνο, την άγνοια, την ευκολοπιστία και τα δάκρυά τους, και αρχίζουν να την γράφουν πρώτα σε τοπικό επίπεδο.
– Οι αιρετοί τοπικοί άρχοντες δήμαρχοι κ.λ.π. αισθάνονται σαν κηδεμονευμένοι από το κράτος και έτσι μετατρέπονται σε απλούς αυλικούς. Γι αυτό και δέχονται κορναρίσματα κάθε είδους από τοπικά φερέφωνα που ποτέ δεν νοιάζονται για το καλό του τόπου παρά μονάχα για το ληγούρικο πορτοφόλι τους.
– Υπάρχουν άλλοι τρόποι;
– Ναι. Αφού η εμπιστοσύνη είναι πιο γόνιμη από την δυσπιστία, η διαφάνεια και η αλήθεια πιο αποτελεσματικές από την μυστικότητα και το ψέμα, τότε και η όποια οικονομική πρόοδος δεν θα είναι πιο κατανοητή χωρίς μια ηθική πρόοδο ανάμεσα στους ανθρώπους.
Τάσος Τασιόπουλος
– ΥΓ. 1 Διασκεδάζουν πολλοί που μερικοί εύκολα ανακαλύπτουν φανταστικούς εχθρούς γιατί έτσι τους ξεφεύγουν οι πραγματικοί, με την επαναλαμβανόμενη βεβαιότητα πως τα ξερά σκατά στον τοίχο δεν κολλάνε, όσες φορές και αν πεταχτούν.
– ΥΓ. 2 Πολύ γέλιο πέφτει με την προσδοκία κάποιων ΚΑΡΑΜΗΤΡΩΝ στο βουλευτιλίκι αφού μια φορά κάθε εκατό χρόνια πετάει μια χήνα ψημένη.
– ΥΓ.3 Κατόπιν εορτής, έστω και αργά, ζητώ συγνώμη από το ποδόσφαιρο της Ημαθίας καθώς με την απόλυτη συμβολή μου ως Προέδρου της ΓΕΝΙΚΗΣ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗΣ της ΕΝΩΣΗΣ ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΙΚΩΝ ΣΩΜΑΤΕΙΩΝ ΗΜΑΘΙΑΣ εκλέχτηκε για πρώτη φορά τότε, πρόεδρός της ο Γιώργος Καραμελίδης.
– Αποδείχτηκε μέγα λάθος το οποίο δεν πρέπει να επαναληφθεί και όχι μονάχα επειδή φούσκωναν κάποιες τσέπες και φτώχυνε το ποδόσφαιρο, ούτε επειδή ψήφιζαν οι σφραγίδες των σωματείων που ήταν μαντρωμένες στα συρτάρια της Ε.Π.Σ.Η.
– Ουδείς άσφαλτος! (για τους καλλιτέχνες ημιμαθείς και τους αμαθείς ζωγράφους στο άσφαλτος υπάρχει το στερητικό α)
– ΥΓ.4 Μια του κλέφτη, δυο του κλέφτη τρις και η κακή του μοίρα, και ο νοών , νοείτω.