Οι θριαμβολογίες, τα ραβασάκια και ο “κόφτης”

Ίσως θα πρέπει να αφήσουν τις θριαμβολογίες για το θέμα της ανάρτησης των ονομάτων των μεγαλο-οφειλετών του Δημοσίου οι κυβερνητικοί παράγοντες και θα πρέπει να ρίξουν μια ματιά τι γίνεται με το θέμα των ειδοποιήσεων που καταφθάνουν σωρηδόν και κατά χιλιάδες σε μικρο-οφειλέτες σε όλη τη χώρα – για χρέη σε Εφορίες, ασφαλιστικά κλπ.

Τα ραβασάκια είναι άπειρα και η αντίδραση του κόσμου μεγάλη, σε μια στιγμή που οι προαναφερόμενοι θριαμβολογούντες φαίνεται πως κινούνται στο δικό τους μικρόκοσμο. Ο κόσμος δεν έχει να πληρώσει, γιατί όχι μόνο έχει εξαντληθεί η φοροδοτική  του ικανότητα αλλά πολύ απλά επειδή δεν έχει να καλύψει ούτε καν τα βασικά.

Είναι προφανές πως το μυαλό τους είναι στον «κόφτη» – που οι ίδιοι ψήφισαν. Αν δεν μαζευτεί χρήμα, τότε ο «κόφτης» θα μπει σε λειτουργία. Και αν μπει σε λειτουργία ο «κόφτης», τότε οι πρώτοι που θα αντιμετωπίσουν τις συνέπειες μιας τέτοιας εξέλιξης θα είναι οι εργαζόμενοι του Δημοσίου και του ευρύτερου δημόσιου τομέα (ενώ θα υπάρξουν επιπλέον περικοπές σε δημόσιες δαπάνες, σε μια σειρά απο τομείς).

Ας κοιτάξουν λοιπόν πως θα σταματήσει η όλη ιστορία που μέχρι το τέλος του καλοκαιριού υπολογίζεται πως θα εξελιχθεί σε τσουνάμι (μνημονιακή συνέπεια και αυτό το θέμα, το θέμα των ειδοποιητηρίων και των εισπρακτικών μέτρων ακόμη και σε χέρια τρίτων…), ας φροντίσουν να ανεβάσουν τις μηνιαίες δόσεις για χρέη προς το Δημόσιο σε αριθμό τέτοιο ώστε να μπορέσει να πληρώσει το μεγαλύτερο τμήμα των οφειλετών κι ας αφήσουν κατά μέρος τις θριαμβολογίες.

Από τους μεγάλους ίσως και να μην τα πάρουν ποτέ – οι περισσότεροι τα έχουν ήδη έξω.

Από τους μικρούς όμως θα τα πάρουν σίγουρα, αρκεί να δοθεί η ευκαιρία να ανασάνουν.

Αλλιώς το μόνο που παίζει να εισπράττουν θα είναι μπινελίκια, οργή και καθόλου λεφτά. Μια κατάσταση που ουδείς γνωρίζει που μπορεί να οδηγήσει – σίγουρα όμως θα οδηγήσει στην ενεργοποίηση του «κόφτη» που προσπαθούν να αποφύγουν όπως ο διάολος το λιβάνι…