Ενώ Τούρκοι στρατιωτικοί έχουν παραλάβει το ελικόπτερο Black Hawk με το οποίο διέφυγαν στη χώρα μας οι 8 που συμμετείχαν στην προσπάθεια ανατροπής του Ερντογάν και επέστρεψαν στην Τουρκία αργά το βράδυ του Σαββάτου 16 Ιουλίου, περιπλέκεται το θέμα της έκδοσής τους.
Οι 8 στρατιωτικοί έχουν κάνει αίτηση για παροχή ασύλου ενώ οι τουρκικές αρχές εμμένουν στο αρχικό τους αίτημα για άμεση έκδοσή τους και έχουν ήδη στείλει ρηματική διακοίνωση στο Ελληνικό υπουργείο των Εξωτερικών. Δεδομένων όμως των συνθηκών που επικρατούν στην Τουρκία, η έκδοσή τους πιθανόν να εμπίπτει σε όσα αναφέρονται στη Σύμβαση της Γενεύης του 1951 καθώς και στην Ευρωπαϊκή νομοθεσία για τα άτομα που ζητούν διεθνή προστασία και την χορήγηση πολιτικού ασύλου (απαγορεύεται η έκδοση ατόμων που ζητούν άσυλο σε χώρες που ισχύει η θανατική ποινή).
Και αυτό γιατί οι Τούρκοι κυβερνητικοί, μετά την αποτυχημένη προσπάθεια ανατροπής του Ερντογάν, έχουν δηλώσει ότι πιθανόν να επανέλθει με νόμο η επιβολή της θανατικής ποινής. Και οι 8 Τούρκοι στρατιωτικοί, αν εκδοθούν (και άσχετα με το αν είναι σωστό ή όχι να προστατέψει κάποιος επίδοξους πραξικοπηματίες) παίζει το ενδεχόμενο να οδηγηθούν στο απόσπασμα.
Η διαδικασία για την εξέταση των αιτήσεων ασύλου θα ξεκινήσει τη Δευτέρα στην Αλεξανδρούπολη ενώ η όλη διαδικασία του ασύλου μπορεί να διαρκέσει μέχρι και 2 εβδομάδες.
Όπως και να ‘χει, όπως είχαμε αναφέρει από το μεσημέρι του Σαββάτου ΕΔΩ, το θέμα είναι ιδιαίτερα σοβαρό και οι Έλληνες αξιωματούχοι θα πρέπει να είναι ιδιαίτερα προσεκτικοί στις δηλώσεις τους και η χώρα ακόμη πιο προσεκτική στις περαιτέρω κινήσεις που θα αποφασιστούν – πόσο μάλλον σε μια περίοδο που Αμερικάνοι και Γερμανοί έχουν εκλογές σύντομα (άρα δεν θα κάνουν εντυπωσιακές και ουσιαστικές κινήσεις) ενώ η ΕΕ είναι εκ των πραγμάτων αδύναμη και ο ίδιος ο Ερντογάν την έχει “γειωμένη” και το έχει δείξει και μέσα στις Βρυξέλλες.
Η Τουρκία πλέον δεν θα είναι αυτή που ξέραμε, ενώ ο Ερντογάν βγήκε μέσα από αυτή την ιστορία πιο δυνατός.
Τα προβλήματα στο εσωτερικό της χώρας του θα ενταθούν και η αστάθεια είναι προ των πυλών αν ο Ερντογάν επιμείνει σε εκκαθαρίσεις (που ήδη ξεκίνησαν), ειδικά στον στρατό και στη δικαιοσύνη. Οι κεμαλικοί του πολιτικού συστήματος μπορεί να πήραν θέση τη νύχτα του πραξικοπήματος, όμως αυτό δεν σημαίνει πως στηρίζουν τον Ερντογάν. Το αντίθετο, θέλουν να τον ρίξουν με την πρώτη ευκαιρία που θα τους δοθεί, αφού η αλλοίωση από τον Ερντογάν του χαρακτήρα του κράτους που ίδρυσε ο Κεμάλ το 1924 είναι ήδη τεράστια.
Από την άλλη οι διάφορες τάσεις ισλαμιστών (Ερντογάν συμπεριλαμβανομένου) θέλουν να αποκτήσουν τον πλήρη έλεγχο στην κρατική εξουσία και να μετατρέψουν ένα κοσμικό κράτος (που βασίζεται στη θεωρία του Μουσταφά Κεμάλ περί εθνικού κράτους και του οποίου ο στρατός ήταν ο βασικός του πυλώνας) σε ένα κράτος που στο επίκεντρό του θα έχει τη θρησκεία.