Εντός ΕΕ και εντός Μεγ. Βρετανίας το αποτέλεσμα του βρετανικού δημοψηφίσματος θα φέρει τα πάνω-κάτω (και όχι μόνο στην οικονομία)….
Με ένα ποσοστό που αναμένεται να αγγίξει το 52% φαίνεται πως κερδίσει στο βρετανικό δημοψήφισμα η επιλογή της εξόδου της χώρας από την Ευρωπαϊκή Ένωση. Το 100% αναμένεται να ανακοινωθεί γύρω στο μεσημέρι της Παρασκευής ώρα Ελλάδας.
Η συζήτηση πλέον στρέφεται σε όλα αυτά που θα «φέρει» στην Ε.Ε. των πολλών ταχυτήτων (που δυστυχώς υφίσταται σήμερα) το αποτέλεσμα του βρετανικού δημοψηφίσματος. Και δεν είναι μόνο τα οικονομικά, στα οποία δυστυχώς εστιάζουν οι περισσότεροι.
Γιατί οι Βρετανοί δεν αποτελούσαν μόνο μια μεγάλη οικονομική δύναμη στο εσωτερικό της ΕΕ αλλά κυρίως μια μεγάλη στρατιωτική και διπλωματική δύναμη που αποτελούσε ισχυρή δύναμη πίεσης στα εξωτερικά ΕΕ (ακόμη και μέσα από την Κοινοπολιτεία).
Πλέον η μεγάλη αυτή δύναμη βγαίνει εκτός – με μια διαδικασία που ξεκινάει άμεσα και υπολογίζεται πως θα διαρκέσει 18 – 24 περίπου μήνες (δεν θα πάνε από Δευτέρα οι Βρετανοί ευρωβουλευτές και υπάλληλοι της ΕΕ και θα πακετάρουν τα πράγματά τους. Υπάρχει τώρα δρόμος πολύς, για την κατάρτιση της πορείας εξόδου).
Πλέον τα πάντα στην ίδια την ΕΕ είναι ανοιχτά: είτε η ΕΕ θα διαλυθεί τελείως (αν επικρατήσουν οι πολιτικές ή κοινωνικές δυνάμεις που θέλουν να βγάλουν τις χώρες τους από το οικοδόμημα) είτε θα γίνει ακόμη πιο κλειστό κλάμπ (με πολιτική και οικονομική ενοποίηση σε μεγαλύτερο βαθμό και με μορφή που θα εξεταστεί – ως ομοσπονδία, ως συνομοσπονδία, ως ένωση με ειδικούς όρους, με ενιαίο προϋπολογισμό, ενιαία νομοθεσία, κατάργηση θεσμών που αφορούν τα εθνικά κράτη, κοινή εξωτερική πολιτική κλπ).
Όλα τα παραπάνω αν οι ηγέτες της Ευρώπης δεν λάβουν τα μηνύματα που έροχνται τόσα χρόνια και αν δεν αλλάξουν τη σημερινή ΕΕ. Δυστυχώς η Ευρώπη, από τη δεκαετία του ’90 και μετά επέλεξε λάθος δρόμο, έξω από τα αρχικά σχέδια και με μια συγκεκριμένη μεθοδολογία που την απορρίπτουν οι περισσότεροι: «ενοποίηση» από τα επάνω που δίνει προτεραιότητα στα οικονομικά, όχι πραγματική ενοποίηση που δίνει προτεραιότητα στους λαούς της. Και αυτά θα τα πληρώσει τώρα – εκτός κι αν αλλάξει πορεία, ριζικά και έχοντας στο επίκεντρο τους λαούς της. Αυτή είναι η Ευρώπη που όλοι θέλουμε.
Αν μείνει ως έχει είναι θέμα χρόνου να διαλυθεί και να μείνουν 4-5 κάπου στα δυτικά της, όπως τη δεκαετία του ’60…
*το δημοψήφισμα ανοίγει και άλλες συζητήσεις πλέον, που σχετίζονται με τη συνοχή της Βρετανίας: οι Σκοτσέζοι είναι να μείνουν στην ΕΕ και τα πετρέλαια που έχουν είναι πολλά – πάρα πολλά ενώ οι Βορειοιρλανδοί θα αρχίσουν σίγουρα να μιλάνε και να ζητούν ένωση με την Ιρλανδία (Έϊρε) που παραμένει στην ΕΕ.
Εντός ΕΕ και εντός Μεγ. Βρετανίας το αποτέλεσμα του βρετανικού δημοψηφίσματος θα φέρει τα πάνω-κάτω (και όχι μόνο στην οικονομία)….