Την ώρα που στη Γαλλία γίνεται «σεισμός» από τις διαδηλώσεις και τις απεργίες και η κοινωνία να αντιδρά με τρόπο εντονότατο στην επιχειρούμενη εργασιακή «μεταρρύθμιση» (που θα φέρει τη χώρα αυτή σε πραγματικό εργασιακό μεσαίωνα), στην Ελλάδα το ίδιο ακριβώς θέμα αλλά και η αντιστοιχία του – και όσον αφορά την ουσία της «μεταρρύθμισης» αλλά και όσον αφορά τον τρόπο που αυτή θα περάσει νομοθετικά – βρίσκεται σε κάτι μονόστηλα της πλάκας.
Αν δει κανείς αξιόπιστα δημοσιογραφικά sites του εξωτερικού θα μπορέσει να αποκτήσει μια εικόνα για το τι συμβαίνει στη Γαλλία: όλα ξεκίνησαν με την πρόταση για την αναμόρφωση του καθεστώτος στα εργασιακά. Όμως όσο ο καιρός περνούσε και μπαίναμε στον Μάιο τα πράγματα «έσφιγγαν» για την Κυβέρνηση του Ολάντ.
Απεργία από τους εργαζομένους στα διυλιστήρια (γεγονός που έστειλε εκατομμύρια οδηγούς να στηθούν σε ουρές στα πρατήρια και ανάγκασε την Κυβέρνηση να βάλει χέρι στα στρατηγικά αποθέματα της χώρας, …
στη συνέχεια οι σιδηροδρομικοί (ας μην ξεχνάμε πως στη δυτική Ευρώπη η χρήση του σιδηροδρόμου είναι ευρεία και εκατομμύρια εργαζόμενοι πηγαινοέρχονται στη δουλειά τους με το τρένο), οι εργαζόμενοι στα πυρηνικά εργοστάσια που παράγουν ρεύμα διαμαρτυρήθηκαν και αυτοί (με αποτέλεσμα 16 στα 19 εργοστάσια έστω και για λίγο να στείλουν μήνυμα), έγιναν απεργίες σε λιμάνια (Μασσαλία και Χάβρη), υπήρξαν επίσης αποκλεισμοί δρόμων σε πολλές περιοχές της Γαλλίας – ενώ οι αγρότες είναι «στα κάγκελα» από καιρό.
Ήδη ένα μεγάλο εργατικό συνδικάτο, το CGT (Confédération générale du travail) – το οποίο έχει τη στήριξη και άλλων συνδικάτων, έχει κάνει λόγο και για απεργίες κατά τη διάρκεια του ευρωπαϊκού πρωταθλήματος ποδοσφαίρου, που ξεκινά στις 10 Ιουνίου.
Η διαμάχη όμως δεν σχετίζεται μόνο με το τι θα γίνει. Σχετίζεται και με το πώς θα γίνει. Το νομοσχέδιο για την «μεταρρύθμιση» πέρασε από το ένα από τα δυο νομοθετικά σώματα (από την Εθνοσυνέλευση) με τη χρήση άρθρου του Συντάγματος που επιτρέπει να υπερκεραστούν οι όποιες… δυσκολίες, παρακάμπτοντας τη βουλευτική ψήφο με διαδικασίες fast track. Η πρόταση δυσπιστίας που κατατέθηκε με σκοπό να μπλοκαριστεί το νομοσχέδιο απορρίφθηκε. Έτσι το νομοσχέδιο πέρασε από την Εθνοσυνέλευση και τώρα αναμένουν τη Γερουσία.
Αξίζει (ενδεικτικά) να αναφερθεί πως καταστάσεις και εργατικά δικαιώματα που είναι θεσμοθετημένα εδώ και δεκαετίες και «θωρακισμένα» νομοθετικά οδεύουν προς ανατροπή: επιδόματα και άδειες, απολύσεις, εβδομάδα εργασίας 35 ωρών, διαπραγματεύσεις με συνδικάτα, αποζημιώσεις, μισθοδοσία (π.χ. όπως αναφέρουν τα ευρωπαϊκά ΜΜΕ, σήμερα στη Γαλλία οι πρώτες οκτώ ώρες υπερωριών πληρώνονται με προσαύξηση 25% και οι υπόλοιπες, από την 9η και έπειτα με προσαύξηση 50%. Αν ο νόμος εγκριθεί, τότε με εσωτερική συμφωνία μεταξύ εργαζομένων και εργοδότη η προσαύξηση θα μειωθεί στο 10%).
—-
Στα καθ’ ημάς τα εργασιακά είναι επίσης σε κομβικό σημείο: είναι προγραμματισμένο να διεξαχθεί τη Δευτέρα 30 Μαΐου μια ακόμη (η 2η) συνεδρίαση της επιτροπής εμπειρογνωμόνων που έχει συσταθεί με σκοπό να υποβάλει πόρισμα για το τι ισχύει διεθνώς όσον αφορά τα εργασιακά αλλά και στη χώρα μας (ενδεικτικά: καθεστώς απολύσεων, συνδικαλιστικός νόμος – πρόκειται για τον περιβόητο Νόμο 1264/1982, συλλογικές διαπραγματεύσεις, κατώτατο μισθό και τρόπο υπολογισμού του).
Και μετά από αυτό αναμένεται και η συνέχεια, που θα δοθεί το καλοκαίρι και τον Σεπτέμβριο.