Η Επιτροπεία θα ζητά ολοένα και περισσότερα, ενώ το ξεπούλημα οδηγεί στο μηδενισμό των δυνατοτήτων να γίνουν παρεμβάσεις μέσα από τομείς που θα ήταν οι μοχλοί για την επανεκκίνηση της οικονομίας.
Τελικά, ποιος δουλεύει ποιον ακόμη δεν έχει γίνει αντιληπτό!
Γιατί;
– από τη μια είναι το κόμμα (μέσα από το οποίο αναδείχθηκε η Κυβέρνηση και ήταν αντίθετο με την πώληση των «ασημικών» της χώρας – αυτών που είχαν απομείνει από τα ξεπουλήματα των προκατόχων της)
– από την άλλη είναι η Κυβέρνηση (που την έχει αναδείξει το κόμμα, άρα υπάρχει χάριν αυτού και φυσικά της ψήφου του λαού), που λέει ότι δεν ήθελε να προχωρήσει στο ξεπούλημα του λιμανιού του Πειραιά αλλά προχώρησε με την πώληση, «ένεκα η κατάστασις».
Αυτοακυρώνει ο ένας τον άλλο, αλλά μέχρι πότε και για ποιον σκοπό;
——–
Φυσικά, στο μεταξύ έχουμε τις συζητήσεις (που ακόμη εκκρεμούν) για τις τράπεζες και τα δάνεια (κόκκινα, πράσινα, κίτρινα κλπ), τις συζητήσεις για το συνταξιοδοτικό και τις επικουρικές, για τον τρόπο που θα κλείσει το δημοσιονομικό κενό…
Και όλα αυτά σε μια χώρα που είναι καταχρεωμένη, η πολιτική της ελίτ (που κυβερνά από την αρχή της «κρίσης» και έπειτα) δεν φαίνεται να πολυγουστάρει να προχωρήσει σε ρήξεις με την Επιτροπεία ή να κάνει έστω 10-15 σοβαρές μεταρρυθμίσεις με σκοπό να μειωθούν τα ανελαστικά έξοδα, κρατώντας ταυτόχρονα υπό κρατικό έλεγχο στρατηγικούς τομείς (ή να κρατήσει μεγάλη συμμετοχή σε αυτούς τους τομείς ώστε να έχει ρυθμιστικό ρόλο) και να στείλει όλα τα υπόλοιπα στους ιδιώτες ή να τα κλείσει.
Κατά τα άλλα, οι δημοσιογράφοι μας ενημερώνουν πως επίκεινται νέα μέτρα, τέλη και φόροι ενώ το σύνολο των Ελλήνων αναμένει από το 2011 και μετά εκείνο το… 2ο εξάμηνο του έτους από το οποίο η Οικονομία θα ανακάμψει!