Στην προχθεσινή συνεδρίαση του δημοτικού συμβουλίου του Δήμου Αλεξάνδρειας καταδείχθηκε ότι συμπολίτευση και αντιπολίτευση, προφανώς ένα αγνοία τους, εφαρμόζουν το δόγμα της αρχαίας ρήσης: “και τούτο ποιείν και το άλλο μη αφίεναι”.
– Η συμπολίτευση ορθά πολιτευόμενη προσπάθησε, και τα κατάφερε να αναδείξει, ότι στο προσφυγικό, επειδή η κυβέρνηση λειτουργεί με το “αποφασίζομεν και διατάζομεν” πρέπει να ΑΠΑΙΤΗΣΕΙ η φιλοξενία να γίνει με σεβασμό στην αξιοπρέπεια των προσφύγων αλλά και με ξεχωριστή φροντίδα στην τοπική κοινωνία.
Δηλαδή “και τούτο ποιείν και το άλλο μη αφίεναι”.
– Η αξιωματική αντιπολίτευση αθλίως φερόμενη προσπάθησε αποχωρώντας με ψεύτικα επιχειρήματα να κρύψει επιμελώς αν είναι υπέρ ή κατά της φιλοξενίας.
Δηλαδή και ο σκύλος χορτάτος και η πίτα ολόκληρη.
Αθλιώς φερόμενη, διότι αν πράγματι ήθελε ΕΚΤΑΚΤΗ ΣΥΝΕΔΡΙΑΣΗ με μοναδικό θέμα το ΠΡΟΣΦΥΓΙΚΟ, με προσκεκλημένους όποιον και αν ήθελε, ΜΕ ΔΙΚΗ ΤΗΣ ΕΙΣΗΓΗΣΗ, είχε τον χρόνο και το δικαίωμα βάσει του ΚΑΝΟΝΙΣΜΟΥ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑΣ ΤΟΥ ΔΗΜΟΤΙΚΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ να το κάνει. Δεν το έκανε όμως.
Αλήθεια γιατί;
Άγνοια δεν υπήρχε επειδή ως διοίκηση της προηγούμενης τετραετίας διδάχθηκε από την τότε αντιπολίτευση. Προφανώς όμως αρχηγού απόντος υπάρχει και μία κουτοπόνηρη διαμάχη για τη μελλοντική αρχηγία, η οποία βεβαίως είναι παγκοίνως γνωστό πως θα εκπροσωπηθεί από άλλον αρχηγό εκτός της σημερινής σύνθεσης, με ήδη δύο τουλάχιστον γνωστούς μνηστήρες.
Τάσος Τασιόπουλος
ΥΓ1. Παραδόξως τις εντυπώσεις έκλεψε ο Σπυρίδης επειδή ταυτίστηκε και υπερψήφισε τις προτάσεις της διοίκησης ενώ ο Αλευράς με τον οποίο συμφωνώ σε πλείστα όσα ζητήματα έχασε, γιατί κόλλησε στους παράτυπους μετανάστες -δηλαδή σε άτομα που είναι υπό απέλαση- λόγω εγκληματικού παρελθόντος.
ΥΓ2. Καταλυτική ήταν η παρέμβαση του Γιάννη Απατσίδη με τη γνωστοποίηση ότι φιλοξενεί δύο (2) οικογένειες Σύριων προσφύγων 14 ατόμων, πράξη που μόνο επαίνους αξίζει.
ΥΓ3. Ακούγεται ότι στις καφετέριες της Αλεξάνδρειας υποψήφιοι εθελοντές ψάχνονται αν πρέπει να ενταχθούν στην ΜΚΟ του Καμμένου του Κοτζιά ή της Τασίας, προφανώς για να προσφέρουν στους πρόσφυγες, οι οποίοι πίσω δεν θέλουν να γυρίσουν και μπροστά δεν γίνεται να πάνε.