Μπορεί στον χριστιανικό κόσμο (αλλά και όπου αλλού «γιορτάστηκαν» τα Χριστούγεννα, που έχουν εμπορευματοποιηθεί πλήρως) να κινούνται σε εορταστικούς ρυθμούς και σε όλο τον κόσμο να αναμένεται πλέον η έλευση του νέου έτους, μια σειρά όμως από γεγονότα που λαμβάνουν χώρα και δεν είναι «ιδιαίτερα εμφανή» αναμένεται να επηρεάσουν τις εξελίξεις το 2016. Από τις πρώτες κιόλας μέρες του.
Δυστυχώς οι γεωπολιτικές εξελίξεις είναι ραγδαίες και μάλιστα στην ευρύτερη περιοχή. Οι συγκρούσεις στα μέτωπα της Συρίας συνεχίζονται με σφοδρότητα, στο βόρειο Ιράκ οι μάχες μεταξύ των εμπλεκόμενων πλευρών (που είναι πάνω από δυο) επίσης συνεχίζονται ενώ από τη στιγμή που μπήκε στο παιχνίδι και η Ρωσία τα πράγματα έχουν αλλάξει.
Η αντιπαλότητα μεταξύ Ρωσίας και Τουρκίας, που κρατάει πολλά χρόνια, αναβιώνει σταδιακά ενώ ο έλεγχος των Στενών και η διαχείρισή τους αναμένεται να αποτελέσουν το Μήλον της Έριδος στο επόμενο χρονικό διάστημα. Είναι άλλωστε σαφές εδώ και δεκαετίες πως ο έλεγχος της Ανατολικής Μεσογείου και των θαλασσίων οδών μεταφοράς πετρελαίου αποτελεί μια στρατηγικής σημασίας επιλογή για όλους τους εμπλεκόμενους. Ειδικά τώρα, που στη βόρεια Αφρική και σε πολλά σημεία της Μέσης Ανατολής που εξορύσσεται πετρέλαιο κυριαρχούν (χάρη στις πολιτικές που ασκήθηκαν από τη Δύση τα τελευταία 20 χρόνια) τρομοκρατικές οργανώσεις και ομάδες που είναι ανεξέλεγκτες.
Τα σενάρια χειροτερεύουν αν υποτεθεί μια οικονομικο-ενεργειακή διαμάχη μεταξύ Τουρκίας και Ρωσίας, αν και μια τέτοια διαμάχη δεν βολεύει και δεν συμφέρει κανέναν. Χειροτερεύουν γιατί σε αυτά δεν θα εμπλακούν μόνο κυβερνήσεις της Μέσης Ανατολής αλλά και του πάντοτε εύφλεκτου Καυκάσου, στον οποίο οι Τούρκοι έχουν ερίσματα ενώ οι Ρώσοι παραδοσιακές φιλίες και διεκδικήσεις.