Αριθμοί που συνθλίβουν οποιαδήποτε προοπτική ανάκαμψης αν συνεχιστεί η υφιστάμενη κατάσταση (που δυστυχώς όμως χειροτερεύει) είναι αυτοί που ήρθαν στο φως της δημοσιότητας.
Προτού δούμε μερικούς από αυτούς πρέπει να σκεφτόμαστε συνεχώς ένα και μόνο πράγμα (πέραν των ηλιθιοτήτων που αναφέρουν οι διαφόρων «χρωματισμών» και ιδεολογιών «τεχνοκράτες», που είναι σκέτα νούμερα οι ίδιοι): πως πίσω από κάθε μια μονάδα αυτών των αριθμών κρύβεται μια ανθρώπινη ιστορία, μια ιστορία που έχει ζευγάρια, οικογένειες, παιδιά, παππούδες, νέους που θέλουν να στήσουν μια οικογένεια αλλά δεν μπορούν, ιστορίες επιχειρηματικών εγχειρημάτων που μπορεί να κράτησαν μια ζωή αλλά σε μια μέρα κατέρρευσαν…
Ας δούμε λοιπόν μερικά:
– πάνω από 1.196.000 άνεργοι,
– 2.656.000 συνταξιούχοι, εκ των οποίων το 44,8% παίρνει σύνταξη κάτω από το όριο της σχετικής φτώχειας των 665 ευρώ,
– 350.000 οικογένειες στις οποίες δεν υπάρχει εργαζόμενο μέλος,
– στα 346 ευρώ είναι ο μηνιαίος μισθός περίπου μισού εκατομμυρίου μερικώς απασχολούμενων,
– 7 στις 10 θέσεις εργασίας που ανοίγουν είναι προσωρινής απασχόλησης (ελαστικά ωράρια, «ευέλικτες» μορφές εργασίας κλπ
– 9 στους 10 ανέργους βρίσκονται στο περιθώριο και δεν λαμβάνουν καμία απολύτως στήριξη από τον ΟΑΕΔ.
Στοιχεία που θα πρέπει να απασχολήσουν σοβαρά όποιον θέλει να δει το θέμα της ύφεσης στην Ελληνική Οικονομία, πριν η Οικονομία μεταμορφωθεί με τρόπο μη αναστρέψιμο σε κρανίου τόπο και τιναχτεί στον αέρα ότι απέμεινε από τον κοινωνικό ιστό…