Περί γραφειοκρατίας και του δείκτη μέτρησης αυτής – διαβάστε το, έχει ενδιαφέρον!

Ο δείκτης τι σημαίνει πραγματικά; Πως π.χ. στα 100 ευρώ αξίας συναλλαγών με τον Δημόσιο Τομέα, τα 6,8 ευρώ πάνε χαμένα λόγω γραφειοκρατίας!!!

Τεράστια είναι πλέον η συζήτηση που γίνεται – επί τη ευκαιρία και της αρχής εφαρμογής του 3^ου Μνημονίου – για τη λεγόμενη γραφειοκρατία, η οποία έχει καταδικάσει τη χώρα.

Να ξεκαθαρίσουμε κάτι, γιατί τα αδιάβαστα νεοφιλελεύθερα παπαγαλάκια που κυκλοφορούν μπερδεύουν από άγνοια αλλά και εσκεμμένα την «καθαρή» γραφειοκρατία με την κομματική παρέμβαση: άλλο πράγμα είναι η γραφειοκρατία λόγω της υπερφόρτωσης αρμοδιοτήτων ακόμη και για το παραμικρό και άλλο πράγμα είναι η γραφειοκρατία που δημιουργείται επειδή ο κάθε κομματάρχης-βουλευτής-υπουργός-κόμμα φόρτωσε το δημόσιο με χιλιάδες ανθρώπους που δεν κάνουν τίποτε (και απλά ψηφίζουν αυτόν που τους διόρισε).

Πάμε τώρα στο δια ταύτα:

ο δείκτης γραφειοκρατίας, όπως μετρήθηκε από φορείς του εξωτερικού (που δεν έχουν πλήρη εικόνα για το τι ακριβώς συμβαίνει στην Ελλάδα) φτάνει στο 6,8.

Τι είναι αυτός δείκτης; Αντιπροσωπεύει τα χρήματα που χάνει ο κάθε ιδιώτης, επιχείρηση, φορέας κλπ τη στιγμή που συναλλάσσεται με τον Δημόσιο Τομέα.

Στην ουσία πρόκειται για λεφτά, γιατί ο χρόνος είναι χρήμα. Ο χρόνος που μετράται σε εργατοώρες. Σε εργατοώρες που χάνονται για να κάνει ο συναλλασσόμενος πράγματα που είτε θα πρέπει να τα κάνει το ίδιο το Δημόσιο («πάρτε αυτό το χαρτί, πηγαίνετέ το στον τρίτο όροφο για υπογραφή, γυρίστε το στον δεύτερο για μια σφραγίδα και μετά φέρτε το ξανά εδώ». Πόσες φορές δεν το ακούσαμε και δεν το κάναμε αυτό;;;; Πόσες;;;).

Αυτό είναι που πρέπει να εξαλειφθεί. Τρόποι υπάρχουν. Πολιτική βούληση δεν υπάρχει, γιατί θα χαθούν τα… πελατάκια, όλοι εμείς δηλαδή.

Στα Μνημόνια μιλάνε για έναν στόχο που τον ονομάζουν «αποπολιτικοποίηση του Κράτους». Ακόμη και αυτοί που τα υπέγραψαν και τα ψήφισαν με περιττό θράσος στη Βουλή όμως, αρνούνται να παραδεχθούν πως δεν πρέπει να ομιλούμε περί «αποπολιτικοποίησης» αλλά περί «αποκομματικοποίησης» του Κράτους. Το να είναι κάποιος πολιτικοποιημένος δεν είναι κακό. Το να είναι όμως κομματόσκυλο που τη βγάζει στην αμάκα, αυτό είναι και παραείναι!

Τα κομματικά κατατρώνε το Δημόσιο, όχι τα πολιτικά. Γιατί το να το ξύνει ο άλλος και να τον καλύπτει ο κομματικός του φίλος, αυτό είναι το έγκλημα. Να πάει να περάσει από πειθαρχικό και να τη βγάζει στον αφρό επειδή είναι της ιδίας κομματικής συνομοταξίας, αυτό επηρεάζει τη λειτουργία του Δημοσίου.

Πως θα εξοικονομηθεί αυτό το 6,8;; Με το να δοθούν όλα σε ιδιώτες; Όοοοχι! Γιατί αυτοί θα κάνουν τρισχειρότερα!! Αν όμως εφαρμοστούν νέες πρακτικές διοίκησης του Δημόσιου Τομέα, αν Σχολή Δημόσιας Διοίκησης όσους βγάζει τους στέλνει κατευθείαν στο Δημόσιο χωρίς εξετάσεις, αν το ΑΣΕΠ δεν παρακάμπτεται σε διορισμούς με αστείες δικαιολογίες, αν χρησιμοποιηθούν οι νέες τεχνολογίες, αν ενοποιηθούν τα υπολογιστικά συστήματα που χρησιμοποιεί το Δημόσιο (κάποτε – και δεν ξέρουμε αν ισχύει ακόμη αυτό το παράδειγμα – το σύστημα του ΙΚΑ με αυτό του ΤΕΒΕ δεν «μιλούσαν» μεταξύ τους γιατί ήταν ασύμβατα.Η πλάκα είναι πως η προμήθεια του ενός συστήματος έγινε επί του υπουργού Χ του Χ κόμματος και του άλλου συστήματος επί υπουργού Ψ του Ψ κόμματος, χωρίς να εξεταστεί η συμβατότητά τους. Αποτέλεσμα;; Να χάνει χρόνο τόσο ο συναλλασσόμενος ασφαλισμένος όσο και οι εργαζόμενοι στα ταμεία που έψαχναν να βρουν π.χ. τα ένσημα κάποιου).

Και φυσικά η γραφειοκρατία θα μειωθεί αν αποφασίσουν να ξαναδούν από την αρχή τις αρμοδιότητες των υπηρεσιών ώστε να εξαφανιστεί η αλληλοκάλυψη αρμοδιοτήτων.

Και ΒΑΣΙΚΑ η γραφειοκρατία θα μειωθεί δραστικά όταν το κράτος γίνει Κράτος και θα προωθεί σε θέσεις-κλειδιά όχι τα κομματόσκυλα αλλά τους άξιους. Αξίζει να σημειωθεί κάτι: το 25-30% των δημοσίων υπαλλήλων σήμερα έχει πτυχιάρες. Πραγματικά πτυχιάρες, που αντιστοιχούν σε γνώση.

Γνώση και ικανότητες που μένουν ανεκμετάλλευτες…