Κάποτε τα πάντα γύριζαν γύρω από τα κομματικά γραφεία χωρίς αίσθηση του περιβάλλοντος, χωρίς αντίληψη των πραγματικών αναγκών της οικονομίας και της κοινωνίας, χωρίς περιθώρια σωστής διαχείρισης και κυρίως χωρίς την δυνατότητα του τεκμηριωμένου σχεδιασμού, αφού τους κομματάρχες τους βόλευε το “άρπα- κόλα”.
Από την άλλη σήμερα μπήκαμε στο δρόμο της χειρότερης εκδοχής του εκπέοντος καθεστώτος που οδηγεί στο πουθενά και στο τίποτα, και βέβαια κανένας δεν μπορεί να ξέρει ποιο είναι το χειρότερο, αλλά αυτό που καταλαβαίνουν πολλοί είναι πως η γέννηση του καινούριου δεν πρέπει να αργήσει και φαίνεται πως έρχεται παρότι έχει πολύ κόπο και περισσότερο πόνο.
Βέβαια ο Τσόρτσιλ έλεγε πως “πολιτική είναι η τέχνη να παρουσιάζεις σήμερα τι θα γίνει αύριο και αύριο να μπορείς να ξεγελάς γιατί δεν έγινε”, αλλά καθώς φαίνεται στον τόπο μας αυτό το πράγμα το ξευτέλισε ο περισπούδαστος Βαρουφάκης και μαζί με αυτόν όλος ο πάλαι – ποτέ ενιαία ψευδόμενος – προεκλογικά και μετεκλογικά – κυβερνητικός μηχανισμός υπερασπιζόμενος του “πολιτικού κόστους” δηλαδή αγωνιζόμενος “περί πάρτης”.
Άγρια θύματα αυτού του “περί πάρτης” αγώνα οι αγρότες, οι μισθωτοί και οι συνταξιούχοι τόσο με το τρίτο Θατσερικού τύπου μνημόνιο όσο και με το τέταρτο, αυτό που δρομολόγησε, και ήδη βρίσκεται στο δρόμο και το δρομολόγησε ένας ΕΝΙΑΙΟΣ – ΑΝΤΙΜΝΗΜΟΝΙΑΚΟΣ και ΑΡΙΣΤΕΡΟΣ “ΣΥΡΙΖΑ” στον οποίο αποδεικνύεται πως υπάρχουν αντιμνημονιακές ψυχές σε μνημονιακά σώματα, και που δεν απέχει από το ανέκδοτο ότι ο κ. Τσίπρας να νομίζει ότι ο ίδιος δεν αποτελεί κομμάτι του χρεοκοπημένου πολιτικού συστήματος.
Η αλήθεια της σημερινής κατάστασης μπορεί να αναζητηθεί σ’ αυτά που τον Ιανουάριο του 2009, με κυβέρνηση ΚΑΡΑΜΑΝΛΗ, η ΜΕΡΚΕΛ αγορεύοντας στο Γερμανικό κοινοβούλιο είπε, και ήταν τα εξής: “Οι Έλληνες πρέπει να πάρουν μέτρα. Αλλά ποιος να βρεθεί να τα πάρει; Γιατί αν τα πάρει η Ελληνική κυβέρνηση θα δυσαρεστήσει τους Έλληνες, αν δεν τα πάρει θα αναγκαστεί η Γερμανία να βοηθήσει την Ελλάδα και θα δυσαρεστήσει τους Γερμανούς.
Άρα βρισκόμαστε σε δίλημμα”.
Το δίλημμα που περιέγραψε τότε η Μέρκελ σήμερα έχει μετατραπεί σε χάος διλημμάτων.
Τον Οκτώβριο – η όποια κυβέρνηση υπάρχει, αν υπάρχει – θα πρέπει να καταθέσει συμπληρωματικό προϋπολογισμό για το 2015 έτσι που τα κατάφερε η συγκυβέρνηση του ΚΑΜΕΝΟΥ, θα πρέπει να καταθέσει το προσχέδιο του προϋπολογισμού του 2016 και το μεσοπρόθεσμο Πρόγραμμα του 2016-2019, που μεταξύ άλλων προβλέπονται η δεύτερη φάση – σφαγή, του ασφαλιστικού συστήματος και η αλλαγή της φορολόγησης των αγροτών.
Για το νομό Ημαθίας το κυρίαρχο – όχι πως τα άλλα 21 μέτρα του μνημονίου Τσίπρα- Καμένου δεν μας αφορούν μάλλον θα πρέπει να είναι το αγροτικό κοστούμι των νέων εξειδικευμένων ραφτάδων – και που ως μνημονιακή υποχρέωση που υπέγραψαν αντιμνημονιακές δυνάμεις – πρέπει να είναι τα εξής:
– α) ο συντελεστής φορολόγησης να φτάσει στο 26%
– β) Κατάργηση της επιδότησης του αγροτικού – όχι του εφοπλιστικού πετρελαίου.
– γ) αύξηση προκαταβολής φόρου στο 100%
– δ) αύξηση εισφορών ΟΓΑ περίπου στο τριπλάσιο, και όποιος αντέξει.
Βέβαια η δυσκολία κατανόησης της πραγματικότητας που επικρατεί στην Ελληνική γεωργία και η αδυναμία οργάνωσης με συστηματική προσπάθεια σχεδιασμού πολιτικών και αναζήτησης λύσεων είναι διαχρονική και κυρίως εξηγείται από το φαινόμενο των ΣΥΝΕΤΑΙΡΙΣΜΩΝ και της ΠΑΣΕΓΕΣ όπου ένας δημοσιοσχεσίτης πρώην ΠΑΣΟΚΟΣ πρώην ΠΑΠΑΝΔΡΕΪΚΟΣ πρώην ΣΥΡΙΖΑΙΟΣ και πρώην ό,τι κάτσει, κανοναρχεί τα πράγματα.
Έτσι λοιπόν που έχουν φτάσει τα πράγματα δεν είναι μακριά από την πραγματικότητα ότι θα χρειαστεί ΟΑΕΔ Αγροτών και ότι ο παραγωγικός ιστός στην αγροτική Ελλάδα θα διαρραγεί, γιατί πάρα πολύ λίγοι αγρότες θα έχουν την δυνατότητα και κυρίως το κίνητρο να καλλιεργούν αφού κατ’ ελάχιστο μια τετραμελής οικογένεια που παράγει π.χ. 100 τόνους συμπήρυνα ροδάκινα θα παίρνει περίπου 25000 ευρώ από τα οποία τα 10000 ευρώ θα πηγαίνουν μόνον στην ασφάλιση υγείας στον ΟΓΑ.
Συνεπώς θα καταρρεύσει η αγροτική παραγωγή της χώρας – όση απέμεινε τελοσπάντων- και χωρίς παραγωγή θα καταρρεύσει η ίδια η χώρα.
Λένε πώς αν θέλεις να δεις το μέλλον διάβασε ιστορία. Στο πρόσωπο του Αλέξη – κάποιοι που δεν έχουν καθόλου καλές προθέσεις – βλέπουν τον Αλέξανδρο της Ρωσίας που ήταν πρωθυπουργός από τον Ιούλιο ως τον Οκτώβριο του 1917. Αυτό όμως δεν θα επαναληφθεί αφού ξεχώρισε για τα καλά η ήρα της δραχμής, από το στάρι του Ευρώ.
Τάσος Τασιόπουλος
—–
ΥΓ1. Το τελευταίο τριήμερο- και όχι μόνον- απέδειξε πως όταν λείπει ο ηγέτης σε μια ομάδα που διοικεί, τότε οι “ηγετίσκοι” ξεφυτρώνουν σαν τα μανιτάρια.
– Αλήθεια στην ΔΕΘ θα πάει φέτος ο Τσίπρας;
ΥΓ2. Τον Ιανουάριο του 2015 η χώρα οδηγήθηκε σε εκλογές με πρωτογενές πλεόνασμα. Δυστυχώς 8 μήνες μετά οδηγηθήκαμε σε ύφεση 4% παρά τα δις νέα δάνεια και το νέο μνημόνιο.
ΥΓ3. Ένα κόμμα που κυβερνάει δεν μπορεί να είναι πόλος πολιτικής αστάθειας, έτσι δηλαδή όπως κατήντησε το σημερινό κυβερνητικό συνονθύλευμα των 14 συνιστωσών. Αυτό δεν μπορεί να σταθεί βέβαια ούτε σε έναν δήμο, ακούγεται όμως ότι ψιλοσυμβαίνει στον δικό μας δήμο, τουλάχιστον σε επίπεδο εισηγήσεων.
ΥΓ4. Η απάντηση στον παλαιοκομματισμό δεν είναι τα όσα φέρελπις ΔΗΜΑΡΙΤΗΣ, φορτώνει στους “ΣΑΜΑΡΟΒΕΝΙΖΕΛΟΥΣ” αλλά και αυτών που ο ΜΝΗΜΟΝΙΑΚΟΣ ΚΟΥΒΕΛΗΣ απέφυγε ως ευθύνη απέναντι στο Έθνος από τη θέση του προέδρου της δημοκρατίας.