Μια δύσκολη βδομάδα ξεκίνησε για τη χώρα, τόσο σε επίπεδο οικονομικό (άνοιγμα τραπεζών, σταδιακή «επαναφορά» – όσο γίνεται, αφού θα πάρει πολλούς μήνες να… αποχαιρετίσουμε τον έλεγχο κεφαλαίων) όσο και σε πολιτικό και κοινωνικό επίπεδο (αυτά τα δυο πάνε παρέα).
Σε οικονομικό, οι τράπεζες άνοιξαν με μια γκάμα λειτουργιών να επανέρχονται έστω και με περιορισμούς, ενώ γίνονται προσπάθειες αυτό που απέμεινε από την πενταετή λαίλαπα και ακόμη το ονομάζουν «αγορά» να επανέρθει το συντομότερο σε επίπεδα προ της τραπεζικής αργίας (τουλάχιστον).
Σε πολιτικό-κοινωνικό επίπεδο τώρα αρχίζουν τα όργανα, αφού την εβδομάδα αυτή πρέπει να περάσουν από τη Βουλή πραγματικά σκληρά νομοσχέδια που σχετίζονται με το 3ο Μνημόνιο.
Όσον αφορά το καθαρά πολιτικόν της υπόθεσης, πλέον το ζητούμενο είναι αν θα «πιάσει» η Κυβέρνηση τους 120 βουλευτές στις ψηφοφορίες, αλλιώς δεν θα μιλάμε μόνο για «Κυβέρνηση μειοψηφίας» αλλά για οτιδήποτε άλλο (που δεν είναι Κυβέρνηση). Στη μέση υπάρχει το ενδεχόμενο να πάμε σε εκλογές μέσα στο καλοκαίρι ενώ υπήρξε και μήνυμα Γιούνκερ- Ντάισελμπλουμ προς την Αθήνα ότι οι εκλογές πρέπει να περιμένουν.
Σε κοινωνικό επίπεδο, ανοίγουν – αν περάσουν οι σχετιζόμενοι με το Μνημόνιο νόμοι – μια σειρά από θέματα, που έχουν να κάνουν με χρέη προς Δημόσιο και ασφαλ. ταμεία, με τους πλειστηριασμούς πρώτων κατοικιών (λόγω αλλαγών στον ΚΠΔ, μια ιστορία που κρατάει από τον περασμένο Δεκέμβριο, όταν είχε γίνει προσπάθεια να αλλάξει αλλά είχαν αντιδράσει σε αυτό τόσο οι Δικηγορικοί Σύλλογοι όσο και οι Ενώσεις Δικαστών).
Ειδικά δε για το θέμα του ΚΠΔ που είναι ένα από τα βασικά προαπαιτούμενα, όταν έλθει στη Βουλή θα ψηφιστεί όχι με εξέταση κατ’ άρθρο αλλά με τη διαδικασία ψήφισης των Κωδίκων (γεγονός που σημαίνει ότι πάνε πακέτο όλες οι αλλαγές, άρα οι βουλευτές είτε τον ψηφίζουν συνολικά είτε τον απορρίπτουν συνολικά).