Όσο κι αν κάποιος κάνει πως δεν βλέπει τι συμβαίνει, είναι πρόδηλη η ενορχηστρωμένη προσπάθεια που γίνεται με απώτερο σκοπό μια στροφή της τάξης των 180° που θέλουν να επιβάλλουν οι “θεσμοί” στη στάση της ελληνικής Κυβέρνησης.
Τα προσχώματα που συνεχώς εμφανίζονται – μάλιστα σε στιγμές που υποτίθεται πως έχει βρεθεί μια χρυσή τομή – είναι ενδεικτικά της κατάστασης που θέλουν να επιβάλλουν, ώστε να υπάρξει μια οριστική και άνευ επιστροφής ρήξη με όσα προεκλογικά ευαγγελίζονταν ο μεγάλος εταίρος της Κυβέρνησης. Μια ρήξη που θα σημάνει ταυτόχρονα και την οριστική του απαξίωση αλλά και τη… “δικαίωση” των προηγουμένων (που είχαν την τάση να πηγαίνουν με τα παντελόνια κάτω) – σε συνδυασμό με το γεγονός ότι οι “θεσμοί” στο τέλος, αν ευδοκιμήσει η εν εξελίξει προσπάθεια, θα πάρουν οτιδήποτε ζητήσουν! Βλέπουμε συνεχείς “εμπλοκές”, προβλήματα από το πουθενά σε στιγμές που νομίζεις πως κάτι γίνεται προς τη θετική κατεύθυνση. Μέχρι να έρθουν τα πράγματα στο αμήν.
Στο όλον σκηνικό έχουν επιστρατευτεί να συμμετάσχουν διάφοροι, κυρίως οι διαμορφωτές της κοινής γνώμης. Αυτοί που κατά συρροή αναγάγουν τη φήμη σε «είδηση» και χειραγωγούν (αφού θίγονται και δικά τους συμφέροντα ή συμφέροντα αυτών που τους ταΐζουν ή με τους οποίους συνεταιρίζονται εδώ και δεκαετίες).
Το ξαναλέμε: δεν είναι η Ελλάδα ο στόχος. Πιο μεγάλο είναι το παιχνίδι, η αξία του διακυβεύματος είναι κατά πολύ μεγαλύτερη από τα 300-350 δις που υποτίθεται πως χρωστάει η χώρα μας.
Ας έχουμε τα μάτια μας ανοιχτά και το μυαλό να δουλεύει, προσλαμβάνοντας και συνδυάζοντας τα πάντα.
——————————–
Όσο για την άλλη μέθοδο, αυτή του καρότου και του μαστιγίου, οι δηλώσεις της Δωροθέας και του προέδρου της είναι και αυτές ενδεικτικές. Γιατί η ώρα του παζαρέματος (με αντικείμενο και τις αποζημιώσεις, φυσικά έναντι κάποιου άλλου τιμήματος που θα πρέπει να καταβληθεί από μέρους μας) δεν φαίνεται να είναι και τόσο μακριά.
Πως θα μας το σερβίρουν είναι το ζήτημα…