Εφαρμογή μέτρων Πυροπροστασίας ενόψει Καλοκαιρινής Περιόδου
Από τη Γενική Γραμματεία Πολιτικής Προστασίας, την Περιφερειακή Πυροσβεστική Διοίκηση Κεντρικής Μακεδονίας και την Πυροσβεστική Υπηρεσία Βέροιας ανακοινώθηκε η με αρ. πρωτ. 1401 Φ.702.15 (28/04/2015) εγκύκλιος για την εφαρμογή των μέτρων πυροπροστασίας, σύμφωνα με την οποία:
- Σύμφωνα με την 9η/2000 Πυροσβεστική Διάταξη απαγορεύεται να ανάβεται και να διατηρείται για οποιοδήποτε σκοπό φωτιά στην ύπαιθρο (σε δάση, δασικές, χορτολιβαδικές, αγροτικές εκτάσεις κλπ).
- Επίσης σύμφωνα με τις ρυθμίσεις των προαναφερομένων διατάξεων επιτρέπεται το άναμμα φωτιάς στις παρακάτω εκτάσεις για καύση σιτοκαλαμιάς και άλλων γεωργικών υπολειμμάτων από 1 Μαΐου έως 30 Ιουνίου και οπό 21 Σεπτεμβρίου έως 31 Οκτωβρίου, κατά τις πρωινές ώρες και μέχρι την 12η μεσημβρινή, όταν ο δείκτης επικινδυνότητας είναι 1,2 μόνο ύστερα από άδεια καύσης, κατόπιν αιτήσεως του ενδιαφερομένου που εκδίδεται από την κατά τόπους Πυροσβεστική Υπηρεσία και στην οποία αναφέρονται οι όροι για την οποία χορηγείται, ενώ από το χρονικό διάστημα από 1η Ιουλίου έως 30 Σεπτεμβρίου κάθε έτους απαγορεύεται παντελώς η καύση υπολειμμάτων καλλιεργειών.
- Στους οικοπεδικούς χώρους, Δημόσιους και ιδιωτικούς που βρίσκονται εντός κατοικημένης περιοχής ή σε απόσταση μέχρι εκατό (100) μέτρα από αυτές, απαγορεύεται παντελώς το άναμμα φωτιάς κατά την αντιπυρική περίοδο από 1η Μαΐου έως 31 Οκτωβρίου έκαστου έτους, σύμφωνα με το άρθρο 1 παρ. 2 της 4ης /2012 Πυροσβεστικής Δξης.
Επιπλέον σύμφωνα με το άρθρο, 94 παρ. 26 του Ν.3852/2012, ο εκάστοτε Δήμος υποχρεούται στον αυτεπάγγελτο καθαρισμό, όποιου οικοπεδικού χώρου είναι ακάθαρτος επειδή ο ιδιοκτήτης του δεν συμμορφώθηκε με τις απαιτήσεις του Νόμου, επιβάλλοντας πενήντα λεπτών του ευρώ (0,50€) ανά τετραγωνικό μέτρο επιφάνειας, το οποίο και αποτελεί έσοδο του Δήμου. Βεβαιούται εις βάρος του η ισόποση σχετική δαπάνη του Δήμου προς καθαρισμό και υποβάλλεται μήνυση.
4. Οι παραβάτες των ανωτέρω διατάξεων διώκονται και τιμωρούνται Ποινικά για πταισματική παράβαση σύμφωνα με τα άρθρα 433 και 458 του Ποινικού Κώδικα.