Ο Ιταλός πρωθυπουργός θα ζητήσει σύσκεψη για το θέμα.
Την ώρα που το πρόβλημα είναι εντονότερο από ποτέ στα κράτη της νότιας Ευρώπης – κυρίως λόγω την ανεξήγητης απροθυμίας πολλών δυτικών Κυβερνήσεων να επέμβουν και να μειώσουν τους ρυθμούς της εξάπλωσης της τρομοκρατικής οργάνωσης «Ισλαμικό Κράτος» (που σταδιακά μεταβάλλεται σε ένα κανονικό κράτος και που στο τέλος θα μας το παρουσιάσουν και ως ισότιμο συνομιλητή τους!), την ίδια ώρα τα ναυάγια στη Μεσόγειο με σαπιοκάραβα που μεταφέρουν κακομοίρηδες γίνονται πλέον καθημερινό φαινόμενο.
Το πρόβλημα δεν το έχουν (ακόμη) στη βόρεια και στην κεντρική Ευρώπη αλλά το έχουμε στη νότια: Ελλάδα, Ιταλία, Μάλτα, Κύπρος και Ισπανία αποτελούν τον προορισμό – με κάθε κόστος – των καραβιών αυτών που μεταφέρουν κατά εκατοντάδες ανθρώπους από τη βόρεια Αφρική, τη Μέση Ανατολή και την Τουρκία προς την Ευρώπη.
Το τελευταίο διάστημα έχουν καταγραφεί δεκάδες εκατοντάδες αφίξεις στα ελληνικά νησιά (αλλά και διασώσεις μεσοπέλαγα που έχουν κάνει οι Ελληνικές Αρχές), παρόμοια κατάσταση επικρατεί στα Ιταλικά χωρικά ύδατα, ενώ προβλήματα έχουν και οι 2 νησιωτικές χώρες-μέλη της ΕΕ, Κύπρος και Μάλτα.
Την προηγούμενη εβδομάδα 450 περίπου πνίγηκαν μεσοπέλαγα. Το ίδιο, αλλά δυστυχώς με περισσότερους νεκρούς (όπως εικάζουν οι αρχές) συνέβη και με αλιευτικό που ναυάγησε σε απόσταση περίπου 130 χλμ. από τις λιβυκές ακτές και ενώ μετέφερε περισσότερους από 700 ανθρώπους – εκ των οποίων δεν πρέπει, σύμφωνα με την Ιταλική Ακτοφυλακή, να έχουν επιζήσει πάνω από 28 άτομα.
Η κατάσταση είναι ιδιαίτερα δύσκολη, αφού υπάρχει μεν μια διάθεση για καταγραφή των γεγονότων από τους διεθνείς οργανισμούς (όπως ο ΟΗΕ), όμως δεν υπάρχει διάθεση από κανέναν να δει το πρόβλημα κατάματα και να αποφασίσει κάτι που δεν θα «αφήνει μεσοπέλαγα» τους ανθρώπους αυτούς αλλά δεν θα διαλύει – στην κυριολεξία – τι χώρες στις οποίες αυτοί αποβιβάζονται.
Το όλο θέμα γίνεται ιδιαίτερα περίπλοκο σε χώρες όπως η Ελλάδα, που μέχρι τις μέρες μας δεν έχουν σοβαρή και θεσμοθετημένη μέχρι κεραίας μεταναστευτική πολιτική αλλά πάνε στα τυφλά και, συν τοις άλλοις, δεσμεύονται από συμφωνίες τύπου «Δουβλίνο 2» ή «1002» και έχουν να αντιμετωπίσουν και χώρες όπως η Τουρκία που στην ουσία διευκολύνουν (για να μην πούμε «ενθαρρύνουν»!!!) τη μετάβαση προς τον δυτικό «παράδεισο» χιλιάδων ανθρώπων.