Το τρομο-σχέδιο των ισλαμιστών τρομοκρατών φαίνεται πως είναι σε πλήρη εξέλιξη στην Ευρώπη, αφού είναι ίσως η πιο ευάλωτη “δυτική” περιοχή.
Η γηραιά ήπειρος χαρακτηρίζεται ως “ευάλωτη” για αρκετούς λόγους, ορισμένοι από τους οποίους είναι ιδιαίτερα εμφανείς: η γενικότερη ευρωπαϊκή κουλτούρα (που πέραν του ότι είναι ανοιχτή σε διάφορα πράγματα αποτελεί και ευθεία απειλή για τα ακραία ισλαμιστικά στοιχεία), τα ανοιχτά σύνορα μεταξύ των ευρωπαϊκών χωρών, η εγγύτητα και η σχετική ευκολία πρόσβασης από περιοχές όπου οι ακραίες ισλαμιστικές οργανώσεις ήδη δρουν, η παρουσία εκατομμυρίων μουσουλμάνων (μεταξύ των οποίων μπορούν άνετα να παρεισφρήσουν μέλη τρομοκρατικών οργανώσεων).
Το τρομοκρατικό χτύπημα στη γαλλική σατιρική εφημερίδα Charlie Hebdo (με 12 νεκρούς) καθώς και μια εμπρηστική επίθεση στη γερμανική εφημερίδα Hamburger Morgenpost (που είχε αναδημοσιεύσει σκίτσα από τη γαλλική εφημερίδα), οι κρατήσεις ομήρων σε καταστήματα στη Γαλλία (με 5 ακόμη νεκρούς), η αναστάτωση σε διάφορα τουριστικά μέρη, είναι επιγραμματικά αυτά που η Ευρώπη έζησε τις τελευταίες ημέρες.
Τελικά, εκείνη η περιβόητη “αραβική άνοιξη” που επιδότησε με κάθε πρόσφορο τρόπο η Δύση ίσως της γυρίσει μπούμερανγκ. Γιατί στην ουσία δεν ήταν και τόσο “άνοιξη”, μια προσπάθεια αλλαγής των καθεστώτων ήταν, για να μπουν κάποια άλλα πιο βολικά.
Μετά από δεκαετίες φιλοδυτικών καταπιεστικών καθεστώτων σε χώρες της Μέσης Ανατολής και της βόρειας Αφρικής κάποιοι έκριναν πως αυτά δεν τους εξυπηρετούσαν. Προσπάθησαν να τα ανατρέψουν αλλά η πολυετής τους παρουσία τα είχε καταστήσει τόσο ισχυρά και μισητά, τόσο που όταν αυτά έδειξαν σημάδια αδυναμίας τα αποτελέσματα ήταν ολέθρια (και ακόμη δεν ξέρει κανείς που θα σταματήσει η κατρακύλα): αιματηροί εμφύλιοι (που ακόμη συνεχίζονται), ανάδειξη ακραίων ισλαμιστικών οργανώσεων, αδυναμία εξεύρεσης αξιόπιστων συνομιλητών (αφού είτε τους “έκαψαν” τόσα χρόνια οι Δυτικοί είτε τους δολοφόνησαν οι αντίπαλοί τους, συνήθως ακραία στοιχεία).
Η Ευρώπη αλλά και ο κόσμος προσπαθούν πλέον να οχυρωθούν πίσω από αντιτρομοκρατικούς νόμους και κινήσεις, πίσω από αποστολές στρατευμάτων στις προαναφερόμενες περιοχές, πίσω από αλλαγές που θα οδηγήσουν τις δυτικές κοινωνίες σε συντηρητισμό και ξενοφοβία άνευ προηγουμένου.
Με αυτά όμως δεν καταπολεμάται τίποτε, γιατί απλά αυτά και μόνο δεν φτάνουν. Θα αλλάξει κάτι προσωρινά, δεν θα καταπολεμηθούν οι ρίζες του κακού. Ασπιρίνες είναι αυτά, που δίδονται για να καταπολεμηθεί μια μορφή καρκίνου επιθετικής μορφής.
Αν δεν αλλάξει η γενικότερη κοσμοθεωρία για τη θέση που πρέπει να έχουν στη διεθνή σκηνή δεκάδες χώρες και εκατομμύρια άνθρωποι στη λεκάνη της Μεσογείου, στη Μέση Ανατολή και στη μεσοδυτική Αφρική, τότε δεν πρόκειται να αλλάξει τίποτε.
Πάντα θα βρίσκεται μια Αλ-Κάιντα, μια Μπόκο Χαράμ ή ένα Ισλαμικό Κράτος, τρομοκρατικές οργανώσεις δηλαδή που κρύβονται πίσω από μια θρησκεία (όπως κρύβονται πίσω από μια πολιτική θεωρία διάφορες οργανώσεις και το παίζουν “αγωνιστές” δολοφονώντας) που θα τάζει παραπλανητικά μια καλύτερη ημέρα σε πεινασμένους και αγράμματους ανθρώπους που θα τις πιστεύουν, γιατί απλά οι άνθρωποι αυτοί δεν έχουν τα μέσα (π.χ. παιδεία, ελευθερία) που θα τους ανοίξουν τους ορίζοντες και θα τους αλλάξουν προς το καλύτερο τη ζωή τους και τη ζωή των παιδιών τους, γιατί δεν έχουν να περιμένουν τίποτε καλύτερο από τις μαριονέτες που τους κυβερνούν, γιατί δεν έχουν να περιμένουν τίποτε διαφορετικό από τους δυτικούς ηγέτες που είναι βολεμένοι και που νομίζουν πως υιοθετώντας συνεχώς δρακόντια μέτρα και συμμετέχοντας πορείες διαμαρτυρίας θα αλλάξει κάτι…