Δύσκολο προβλέπεται το ερχόμενο διάστημα στο μέσον (και αριστερά, μπαίνοντας) του πολιτικού φάσματος – ειδικά από την 29η Δεκεμβρίου και μετά, αν τελικά δεν εκλεγεί ούτε στην 3η ψηφοφορία Πρόεδρος της Δημοκρατίας.
Και αυτό δεν οφείλεται μόνο στους κλυδωνισμούς στο κόμμα του Β. Βενιζέλου στις τελευταίες εκλογές (και που είναι το αποτέλεσμα της συντηρητικής στροφής του ΠΑΣΟΚ από το 1996 και έπειτα αλλά και της μνημονιακής πολιτικής που με συνέπεια εφαρμόζει είτε μόνο του είναι μαζί με την ΝΔ) ή στα ήξεις-αφίξεις του Παπανδρέου (ο οποίος Δευτέρα φτιάχνει ένα κόμμα, την Τρίτη οι συν αυτώ το βαφτίζουν και μέχρι το σ/κ τα σχέδια διαψεύδονται).
Το ΠΑΣΟΚ έχει προβλήματα, ο Παπανδρέου αν κάνει κόμμα “απειλεί” άμεσα το “Ποτάμι” – τορπιλίζοντας ταυτόχρονα οποιαδήποτε προοπτική του ΣΥΡΙΖΑ να ανοίξει κι άλλο την ψαλίδα που τον χωρίζει από τη ΝΔ,
η ΔΗΜ.ΑΡ έχει εξαφανιστεί από την πρώτη κάρτα των δημοσκοπικών εταιριών και το μόνο που απασχολεί είναι η στάση των ανεξάρτητων βουλυτών που προέρχονται από αυτήν ενώ ένας πόλεμος δηλώσεων έχει ξεσπάσει και εμπλέκει ΣΥΡΙΖΑ, ΠΑΣΟΚ, ΔΗΜΑΡ, Ποτάμι και οποιονδήποτε άλλον “αντλεί” ψηφοφόρους από τη συγκεκριμένη… δεξαμενή.