…ΚΑΙ ΣΤΗ ΓΩΝΙΑ ΟΙ ΝΕΕΣ ΑΠΑΙΤΗΣΕΙΣ ΤΗΣ ΕΠΙΤΡΟΠΕΙΑΣ
Ο κρισιμότερος ίσως μεταπολεμικός προϋπολογισμός της χώρας ψηφίστηκε αργά το βράδυ της Κυριακής από το Κοινοβούλιο, με 155 “ναι” έναντι 134 “όχι” και ένα “παρών”.
Από τους ανεξάρτητους βουλευτές, καταψήφισαν όλοι πλην της Κατερίνας Μάρκου (“ναι” σε όλα) και του Γ. Νταβρή ο οποίος καταψήφισε όλα πλην των προϋπολογισμών των υπουργείων Άμυνας και Εξωτερικών.
Ας δούμε σε 5 αράδες το σκηνικό που τώρα διαμορφώνεται: προεδροεκλογή θα γίνει, είτε βρεθούν οι 180 είτε όχι. Είτε κάποιοι στηρίξουν την κυβερνητική επιλογή (όποια κι αν είναι αυτή) για ΠτΔ, είτε δεν τη στηρίξουν και ο Πρόεδρος θα εκλεγεί από την επόμενη Βουλή. Αυτό είναι το εύκολο μέρος, γιατί διαδικασίες είναι ξεκάθαρες. Μέσα σε ένα πολιτικό κλίμα που όμως είναι ρευστό, σε μια δύσκολη στιγμή για το Έθνος και τη χώρα.
Είτε μείνει η παρούσα Κυβέρνηση, είτε μεσολαβήσουν εκλογές και αυτή αλλάξει, τα δύσκολα είναι αλλού όμως και μπροστά μας. Τα δύσκολα είναι στην οικονομία – ΟΠΟΙΟΣ ΚΙ ΑΝ ΕΙΝΑΙ ΣΤΗΝ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ.
Διαθέτουμε μια οικονομία ρημαγμένη, εξαρτημένη από τις ορέξεις των Ευρωπαίων (Γερμανών στην ουσία) και του ΔΝΤ, μια οικονομία για την “επαναφορά” της οποίας δεν έχουμε ακούσει ακόμη από κανέναν πολιτικό φορέα κάποιο ρεαλιστικό σχέδιο που αθροίζει όλα τα παρακάτω μαζί: 1) να συνάδει με τη διεθνή πρακτική, 2) με τις ειλημμένες υποχρεώσεις της χώρας αλλά και 3) με τις ανάγκες της κοινωνίας που δεν έχει άλλα να πληρώσει, μετά από 4 χρόνια υιοθέτησης συνταγών που είναι λανθασμένες (μέχρι και οι “σωτήρες” τροϊκανοί έχουν παραδεχθεί λάθη σε πολλαπλασιαστές, προσδοκίες εισπρακτικής φύσης κλπ).
Οι δικοί μας έβγαλαν 1 φορά τα πιστόλια στα τραπέζια, κατά καιρούς έσκισαν τα 5-6 μνημόνια, εξήγγειλαν μονομερή 2-3 κουρέματα χρεών για να κάνουν όπισθεν μετά, είδαν μέσα σε τούνελ φως που ουδείς άλλος διακρίνει, μίλησαν για σακσες στόρις την ώρα που φτωχοποιείται τεράστιο τμήμα του πληθυσμού και η ανεργία καλπάζει (ενώ οι “αγορές” μας παίζουν όπως θέλουν αυτές).
Και τώρα τι;
Τώρα είμαστε εν αναμονή των νέων απαιτήσεων της Επιτροπείας – που αν υιοθετηθούν θα μας γυρίσουν 4 χρόνια πίσω, αλλά με μια ειδοποιό διαφορά: πλέον η χώρα δεν είναι στην ίδια κατάσταση πού ήταν το 2010. Είναι σε πολύ χειρότερη κατάσταση, στριμωγμένη άγρια…