Άντε να το επαναλάβουμε: η κατάσταση είναι όχι απλά δύσκολη, είναι λείαν επιεικώς χάλια. Η οικονομία δεν βλέπεται, ότι και να λένε οι Οίκοι, και το (ανύπαρκτο για ζωτικές αποφάσεις) πολιτικό προσωπικό το μόνο που κάνει είναι να υπερασπίζεται τις θέσεις του για αποδεδειγμένα λανθασμένες αποφάσεις, να διεκπεραιώνει διάφορα, να οδηγεί την κοινωνία στην εξαθλίωση και τους νέους στο εξωτερικό.
Χωρίς ίχνος διάθεσης για νουθεσίες, θα πούμε λοιπόν ορισμένοι να ρίξουν λίγο μια ματιά στην ιστορία του τόπου και ΚΥΡΙΩΣ στον χάρτη (δεν είμαστε καμιά Δανία με γείτονες τη Σουηδία ή την Ισλανδία – αν και ο Γιώργης το είχε… τάμα να μας κάνει Δανία του Νότου!) και μετά ας αρχίσουν να λένε και να λένε…
Όσο για το σημερινό εξαιρετικά ρευστό πολιτικό σκηνικό;;
Αυτό αναμένεται να γίνει ακόμη πιο ρευστό και να πολωθεί πιο πολυ από ποτέ όσο η προεδροεκλογή θα πλησιάζει, αφού τα κουκιά δεν θα βγαίνουν εύκολα ενώ όσοι πρωταγωνίστησαν παλιότερα τώρα επιθυμούν να έχουν θέση στην “επόμενη ημέρα” – και μάλιστα πρώτο τραπέζι πίστα!
Το σκηνικό θα “σφίξει” μόνο όταν έλθει η ώρα, όταν κριθεί πως η επιχείρηση “σαλαμοποίησης” των πρώην μικρών από τους πρώην μεγάλους έλαβε τέλος και οι κατά παράδοσιν προερχόμενοι από πάσαν κατεύθυνσιν σωτήρες του τόπου επανέλθουν στις θέσεις τους, μετά από το μικρό διάλειμμα που έκαναν για να ξαποστάσουν.
Το οποίο διάλειμμα είχε και το ρόλο της απόδειξης στο πόπολο – ασχέτως τους κόστους που θα καταβάλλεται για τα επόμενα 100 χρόνια – πως όλοι οι υπόλοιποι πλην υμών δεν είναι ικανοί να περάσουν τη χώρα ούτε στο απέναντι πεζοδρόμιο…