Όσο περνάνε οι μέρες και οι στρατιωτικές επιτυχίες των τζιχαντιστών αυξάνονται, τόσο η Δύση αρχίζει να αντιλαμβάνεται τους κινδύνους που αυτές οι επιτυχίες εγκυμονούν για τη διεθνή σταθερότητα.
.
Το “Ισλαμικό Κράτος” δεν είναι μια ακόμη Αλ-Κάϊντα ή μια ακόμη οργάνωση όπως αυτές που εμφανίστηκαν στο παρελθόν, γιατί για το “ΙΚ” ισχύουν 2 διαφορετικές παράμετροι που δεν ίσχυαν για τους προηγούμενους:
1. διείσδυση στις δυτικές κοινωνίες (πάρα πολλοί δυτικοί έχουν πάει και πολεμούν στη Μέση Ανατολή), και
2. έναν χώρο τον οποίο κατέχει και εξουσιάζει.
.
Διαθέτει δηλαδή πρόθυμους μαχητές της που μπορεί να βρίσκονται ακόμη και εντός των δυτικών χωρών αλλά και μια “επικράτεια”, στην οποία επιβάλει την ισχύ της και κάνει ότι θέλει.
.
Τα τελευταία που μαθαίνει η Δύση – και όχι μόνο αυτή – και που την αφήνουν έκπληκτη (αλλά και προετοιμάζουν καταστάσεις που μπορεί να αποβούν ανεξέλεγκτες) είναι οι Κουρδικές κλήσεις για στρατιωτική δράση των ξένων που θα περιλαμβάνει χερσαίες επιχειρήσεις αλλά και η συνδιαλλαγή των Τούρκων (που μέχρι τώρα σφύριζαν κλέφτικα) με το “Ισλαμικό Κράτος” στην ανταλλαγή ομήρων.