Όσο περνάει ο καιρός και τα πράγματα “στενεύουν” (σε κάθε κατεύθυνση), τόσο είναι εμφανής η έλλειψη ενός Συνταγματικού Δικαστηρίου – με την έννοια και τις αρμοδιότητες που τα Δικαστήρια αυτά έχουν στις σύγχρονες δημοκρατικές κοινωνίες. Γιατί πιθανόν, σε πολλές αποφάσεις που έχουν ληφθεί ή σε άλλες που υπάρχει διχογνωμία για τον τρόπο που ελήφθησαν, η παρουσία του θα βοηθούσε.
Π.χ. θα μπορούσε να κηρύξει κάποιον νόμο ως “αντισυνταγματικό” λόγω έλλειψης σχετικής απαρτίας στο Κοινοβούλιο που τον υπερψήφισε ή λόγω μη συμμόρφωσής – κατά την ψήφιση – με τους κανόνες που απαιτούνταν.
Για μια ακόμη φορά η έλλειψη Συνταγματικού Δικαστηρίου έγινε εμφανής με την υπόθεση της συζήτησης ή όχι στο Κοινοβούλιο του θέματος της ΔΕΗ: τι θα πρέπει να κάνει ο Πρόεδρος του Κοινοβουλίου, αν τελικά οι προτάσεις για συζήτηση και δημοψήφισμα “πιάσουν” τις 120 υπογραφές;
Ποιος έχει δίκιο;