Αποτελέσματα εκλογών – Απολογισμός συνειδήσεως
του Κωνσταντίνου Καλαϊτζίδη
Στο παρελθόν ανήκουν οι δύο Κυριακές των εκλογικών αναμετρήσεων. Οι εκλογικές κινητοποιήσεις, οι εκατέρωθεν αντιπαραθέσεις μεταξύ των πολιτών, φίλων, συγγενών, οι λόγοι των υποψήφιων δημάρχων, το κυνήγι του σταυρού ακόμη και έξω από τα εκλογικά τμήματα, λες και είμαστε άβουλα όντα, πρόβατα εις βοσκήν και σφαγήν. Όλα αυτά πλέον έχουν λάβει τέλος και επανερχόμαστε στα καθημερινά προβλήματα της ζωής μας˙ και θέτω το ερώτημα
-είμαστε σε θέση ,να προβεί ο καθένας μας, με ατομική του ευθύνη τα πεπραγμένα και τετριμμένα της ψήφου μας;
.
Γεννήθηκα στο Πλατύ Ημαθίας. Μεγάλωσα και εργάστηκα σε διάφορα μέρη τις Ελλάδας και του εξωτερικού. Στην επιστροφή μου, το τελευταίο διάστημα, διαπίστωσα ότι έχω χάσει αρκετά επεισόδια της ζωής αυτού του τόπου με αποτέλεσμα οι αποφάσεις μου για τις εκλογές να είναι κατακερματισμένες. Ο βασικός πυλώνας σκέψης ήταν ο πολιτισμός. Πολιτισμός σημαίνει παιδεία, συνεργασία, συμμετοχή στα κοινά με συνοχή και ελευθερία έκφρασης και κυρίως χωρίς χρωματισμούς, ταξικής διάκρισης ή ιδεολογικής προέλευσης. Η μουσική, ο χορός, ο αθλητισμός, οι καλές τέχνες, η λογοτεχνία κ.α. πρεσβεύουν την ιστορία μας, τις παραδόσεις, τα ήθη και έθιμα μας.
.
Όταν με πιάνεις απ’ το χέρι για να σύρουμε το χορό ή για να τραγουδήσουμε το ίδιο τραγούδι, δεν σε ρωτώ αν είσαι του ενός κόμματος ή της άλλης παράταξης, αν είσαι πλούσιος ή φτωχός, αν είσαι πτυχιούχος ή αγράμματος. Όλοι αθλούμαστε, όλοι ιδρώνουμε, όλοι πονάμε! Προβληματιζόμαστε όμως; Ή είμαστε έρμαια του ωχαδερφισμού, της μιζέριας, της ωραιοποίησης του ασχέτου, της πολιτικής υποκρισίας και στο τέλος ότι μας πασάρουν το τρώμε;
.
Δυστυχώς ο μύθος – παράδειγμα του Πλάτωνα για την σπηλιά επαληθεύεται. Καθημερινά στο μεσοδιάστημα των εκλογών έπρεπε να υποστηρίζω, εμμέσως, το δικαίωμα μου περί ελευθερίας του λόγου. Διότι στη σημερινή εποχή όταν είσαι αντίθετος με κάποιους και τους εγείρεις ερωτήματα στα οποία δεν παίρνεις μια ολοκληρωμένη απάντηση (αοριστίες), προσπαθούν να σε πείσουν με πάρα πολλούς τρόπους ώστε να δείξεις υποτέλεια, να μην ξαναπείς παράπονο, να περάσεις από το εκλογικό κέντρο του τάδε ή του δείνα για να δείξεις καλό πρόσωπο στην κοινωνία, να ξαναμπείς στο μαντρί!
.
Αυτοί είμαστε; Υποτελείς; Φοβόμαστε να πούμε την γνώμη μας; Κι όμως δεν ζούμε στην εποχή του κρυπτοχριστιανισμού αλλά στην εποχή της άγνοιας. Ασχολούμαστε με τους απέναντι, κρίνουμε χωρίς να μετέχουμε στα κοινά του τόπου, πίνουμε την φραπεδάρα μας και περιμένουμε να έρθει ο μεσσίας για να τον βρίσουμε στην τελική κι αυτόν.
.
Ο λόγος για τον οποίο ανέφερα τις παραπάνω καταστάσεις είναι διότι στο Δ.Σ. πολιτιστικού συλλόγου προτάθηκε, με απαίτηση, να παρευρεθεί μια μέρα πριν τις εκλογές σε εκλογικό κέντρο για να δείξουν συμπάθεια; υποστήριξη; δεν το γνωρίζω. Το καλό όμως είναι ότι αρνήθηκαν.
.
Εν κατακλείδι, πάρα πολλοί ήταν οι προβληματισμοί και τα ερωτήματα που ανέκυψαν περί της παιδείας αυτού του τόπου και γενικά στην χώρα μας. Μοιράζομαι μαζί σας αυτό το γεγονός για να αναρωτηθείτε και εσείς αν πράγματι έξω από την σπηλιά είναι διαφορετικά τα πράγματα.
Υ.Γ. οι παραπάνω απόψεις αποτελούν καθαρά προσωπικές μου απόψεις.
Κωνσταντίνος Καλαϊτζίδης