Να ξεκινήσουμε με τα βασικά:
Το ζόρι τους δεν ήταν (και εξακολουθεί να μην είναι) το “Grexit” ως πιστωτικό γεγονός που θα έχει αποκλειστική επίπτωση μόνο με την Ελλάδα και που θα μείνει μέσα στα σύνορά της – γιατί τέτοιο πράγμα ΔΕΝ πρόκεται να συμβεί και θα τους παίρναμε μαζί μας στον πάτο.
.
Δεκάρα δεν έδιναν, δεκάρα δεν δίνουν, ούτε για την Ελλάδα, ούτε για την οικονομία της! Το ζόρι τους και ο φόβος τους ήταν και είναι η επίδραση που θα είχε στις ευρωπαϊκές χρηματοπιστωτικές αγορές η έξοδος της Ελλάδας από το ευρώ, αφού μια τέτοια ιστορία μπορεί να φέρει αλυσιδωτά “bank runs” και σε άλλες ανίσχυρες οικονομίες της ευρωζώνης, καθώς και την ανησυχία (που κανείς δεν ξέρει πως θα εκφράζονταν) για το ποια θα είναι η επόμενη χώρα που θα ακολουθήσει την Ελλάδα.
Γιαυτό εγένετο “Σχέδιο Ζ”.
Αυτό ήταν η όλη ιστορία. Πάντως, σύμφωνα με όσα γράφονται πλέον (και όσο οι αφηγήσεις διαφόρων και τα ρεπορτάζ των δημοσιογράφων συγκλίνουν)…
1) Την Παρασκευή πριν από τις εκλογές του 2012 (δηλαδή στις 15 Ιουνίου) οι εκροές είχαν φτάσει στα 3 δις ευρώ – και ο Προβόπουλος μαζί με τον τότε πρωθυπουργό και τον υπουργό Οικονομίας πρέπει να είχαν χάσει (σύμφωνα με αυτά ακούγονται από το πρωί) το χρώμα τους όταν το έμαθαν.
2) Το όνομα του σχεδίου (“Ζ”) δεν ήταν καθόλου τυχαίο. Άλλωστε το “Ζ” είναι το τελευταίο γράμμα του λατινικού αλφαβήτου.
3) οι τύποι δεν αντάλλασσαν οποιαδήποτε πληροφορία μέσω email γιατί φοβόντουσταν διαρροή,
4) οι τύποι θα έκοβαν τη βοήθεια αν η όποια κυβέρνηση (που θα έβγαινε από τις εκλογές) πήγαινε σε επαναδιαπραγμάτευση του χρέους – ησύχασαν περίπου το φθινόπωρο του 2012 και μετά, όταν είδαν ότι θα τους κάνουμε όλα τα κέφια!
5) στα τέλη Ιουλίου του 2012 ο Σόιμπλε είχε αποκαλύψει ότι υπήρχε και το συγκεκριμένο σχέδιο για την εκδίωξη της Ελλάδας από τη ζώνη του ευρώ.
.
Οι δικοί μας το ήξεραν; Έλα μου ντέ! Ένα καλό ερώτημα που ίσως να μην απαντηθεί ποτέ. Και τώρα πάμε για 50χρονα “συμβόλαια” (ένας Θεός ξέρει σε ποιο δίκαιο θα υπάγονται, πάντως όχι στο ελληνικό) που υποθηκεύουν το μέλλον 2 γενεών…