Τις περισσότερες φορές είναι εξαιρετικά δύσκολο να επιλέξεις ποια είναι η σημαντικότερη στιγμή ενός γεγονότος, όπως μια συνεδρίαση ενός Δημοτικού Συμβουλίου.
Η χθεσινή παρέμβαση – έκφραση αγανάκτησης του Βασίλη Γκούντα, του Προέδρου της Πρασινάδας, δεν άφησε περιθώριο σε άλλη επιλογή. Η αυθεντικότητα και η απλότητα του λόγου του Γκούντα, ο οποίος με 2 προτάσεις τα είπε όλα, ανέδειξε την αγωνία των εκπροσώπων των μικρών οικισμών, αλλά τα προβλήματα που ήρθαν μαζί με τον “Καλλικράτη”, που οξύνονται όταν δεν γίνεται ισόρροπη κατανομή.
Ο Γκούντας – όπως και άλλοι πρόεδροι μικρών οικισμών τα λένε εδώ και καιρό. Κανένας δεν κάθισε να τους ακούσει. Χθες, τη στιγμή που συζητούνταν μικροέργα και μικροπαρεμβάσεις σε διάφορους οικισμούς του Δήμου (και ενώ δεν μας έχει συνηθίσει σε συμπεριφορές που δεν ακολουθούν τον κανονισμό λειτουργίας του ΔΣ, σε αντίθεση με άλλους) σηκώθηκε όρθιος ενώ δεν είχε το λόγο είπε: “Ακούω πολλά νούμερα (…) Μπορείτε να μου πείτε ένα έργο για την κοινότητα Πρασινάδας εκεί μέσα στα νούμερα; Γιατί ακούω παιδικές χαρές (…) Πρασινάδα δεν άκουσα ένα έργο τρεισήμισι χρόνια τώρα, ένα..” (σχηματίζοντας με το δείκτη του χεριού του το 1).